Ҳирақлнинг мусулмон бўлмагани аниқроқ. Чунки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бир қанча ҳадисларида Ҳирақлнинг мусулмон эмаслиги ҳақида хабар бор. Жумладан, у мусулмонларга қарши Табук жангида Урдундаги Маъон шаҳрига лашкар тортиб келган. Иккинчи воқеада Мўьта деган жойда мусулмонларга қарши жанг қилган ва бу муҳорабада кўплаб мусулмонлар шаҳид қилинган. Мўьта воқеаси қуйироқда, ўз ўрнида зикр қилинади. Мазкур воқеалар унинг мусулмон бўлмаганига далолат этади.

«Исломни қабул қилмас экансан, сенга қарашли бутун бошли арийчи халқнинг гуноҳи устингга тушади».(Бухорий, 2941; Муслим, 1773; «Саҳиҳи Ибн Ҳиббон», 6555.)
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Рум подилоҳи Ҳиракрга юборган номаларидан

Рим императори Буюк Константин ҳукмронлиги даврида (306-337), насронийлик Рим империясининг ҳукмрон дини мақомига ўтишни бошлади. Тарихчилар учун Константинни насронийлик томонига олиб келган сабаблар тушунарсиз бўлиб қолавермоқда, илоҳиётчилар ва тарихчилар эса у илк насронийликнинг қайси таълимотига тегишли эканлиги тўғрисида баҳслашишади. Унинг онаси Елена ёшлигида насронийликни қабул қилганми ёки Кесариялик Эвсевий таъкидлаганидек, унинг ўзи онасини қабул қилган эътиқодни қабул қилишга ундаганми, деган масалада олимлар ўртасида якдиллик йўқ.