Ислом (872)
«Бугунги кунда сизга динингизни мукаммал қилиб бердим. Сизга неъматимни батамом қилдим. Ва сиз учун Исломни дин деб рози бўлдим». (Моида сураси)
Подкатегории
Оятлар келтирилганда илмига амал қилмай чиқиб кетган одамнинг мисоли - “гуё бир итдирки, унга ҳамла қилсанг ҳам (тилини осилтириб) хансирайди, ўз холига кўйсанг хам хансирайверади” (Аъроф, 176).
Мазлумнинг дуоси осий, фожир, мушрик ёки кофир булса хам, ижобат буладиган дуодир. Аллох, таоло Раъд сурасида шундай мархдмат килган:“Кофирларнинг дуолари мутлако зоедир” (14-оят).
Аллох таоло айтади: «Китоб (Таврот ва Инжил)ни уциб туриб, одамларни яхшиликка буюрасизу, узингизни унутасизми?! Аклни ишлатмайсизми?!» (Бакара сураси, 44-оят).
«Эй иймон келтирганлар! Сизлар нега узларингиз қилмайдиган нарсани (килдик ёки киламиз деб) айтурсиз?! Сизларнинг узларингиз цилмайдиган ишни (киламиз, деб) айтишингиз Аллох наздида катта нафрат (боиси)дир» (Соф сураси, 2-3-оятлар).
Аҳли сунна вал жамоа айтади: “Тақдирнинг яхшиси ва ёмони барчаси Аллоҳ таолодандир”. Мўътазилийлар ва қадарийлар айтади: “Яхшилик Аллоҳ таолодан, ёмонлик бандалардан”. Биз барчамиз “Барчаси Аллоҳ таолодан эканига” ижмо қилганмиз. Баъзилари айтади: “Аллоҳтаоло Иблис алайҳи лаънани яратгандан сўнг Иблис ёмонликни яратган”. Баъзилари айтади: “Аллоҳ таоло бандаларни яратди, бандалар ёмонликни яратди”. Баъзилари айтади: “Аллоҳ таоло Иблисни яратмаган. Чунки биз Аллоҳ таолони Иблисни яратган десак, Аллоҳ таоло томонидан ёмонликнинг исботига олиб бора-ди. Чунки Иблис (алайҳилаъна) куфр ва ёмонликни яратган. Аллоҳ таоло агар Иблисни яратган бўлганида гўёки Унинг ўзи ёмонликни яратган ва ирода қилган бўлиб чиқади. Ҳолбуки, бу жоиз эмас”. Қадарийларнинг бу гуруҳи шайтония деб номланади. Бу мажусийлар мазҳабининг айнан ўзи. Бу куфр. Ушбу маъно эътиборидан олсак, Пайғамбар (алайҳиссалом) “Қадарийлар умматимнинг мажусийлари”(Ҳоким "Мустадрак”да ривоят қилган.), деганлар. Чунки Иблис (алайҳилаъна) махлуқ бўлмаса, қадим ва яратувчи бўлиб қолади. Бу сўз унинг Аллоҳ таолога шериклигини исбот қилишга олиб боради. Бу эса куфр.
Куфр навларининг ичида Исломий борлиқ ва Исломий ҳаётга хатари энг улкан ва қаттиқроғи мунофиқлик куфридир. Чунки бундай кимсалар, намоз, закот ибодатларида, бошқа амалларни бажаришда мусулмонлар орасида, улардан эътибор кўриб яшайдилар. Шу билан бирга улар ичкари-да мусулмонларга душмандирлар. Уларга ҳийла-макр қиладилар. Мусулмонларнинг душманларини ўзларига дўст тутадилар. Шунинг учун ҳам Қуръони Карим мунофиқларнинг хабарларини баён қилиб, уларнинг айбларини очиб, уларнинг сифат-ахлоқларини маълум қилади. Тавба сураси “Фозиҳа - шарманда қилувчи” деб ҳам номланди. Чунки сура уларнинг турларини кетма-кет келти-риб, уларнинг сифатларини очиб ташлади. Улар ҳақида “мунофиқлар” деган хос сура ва кўплаган оятлар нозил қилингандир.
Сенга етган ёки етмаган нарсаларнинг ҳаммаси Аллоҳдан эканини аниқ ишонч билан билишинг лозим.
Агар Музаний розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳузуримизга икки қўлларини кўтарган ҳолда чиқиб:
1.Аллоҳ таоло томон юз тутиб, ихлос билан дуо қилиш лозим.Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: «Диллар идишлардир. Баъзи дил баъзисидан мустаҳкамроқдир. Эй одамлар! Ал-лоҳдан бирон нарса сўрасангиз, ижобатига аниқ ишонган ҳолда, ихлос билан сўранглар! Чунки Аллоҳ таоло ғофил дил билан дуо қилган банданинг дуосини ижобат қилмайди» (Имом Аҳмад ривоят қилган).
33.Аллоҳга даъват қилган, солиҳ амалларни қилган ва «Албатта, мен мусулмонларданман!» деган, кишидан ҳам гўзал сўзли ким бор?! (Дунёдаги энг гўзал сўз Аллоҳ таоло йўлига чаҳирувчи сўздир. Дунёдаги энг гўзал сўзловчи Ал-лоҳ таолога даъват ҳилувчининг ўзидир. Аммо ўша сўзнинг ҳаҳиҳатда гўзал бўлиши ва ўша сўзловчининг ўзи энг гўзал сўзловчи бўлиши учун қурук, даъватнинг ўзи етмайди. Балки даъват билан бирга, солиҳ амал бўлиши ҳамда: «Албатта, мен мусулмонларданман», дейиши керак. Ана ўшандагина, у одам энг гўзал сўз сўзлаган бўлади. Зеро, фақат мусулмонлиги туфайли шу фазлга эга бўлгандир.)
Убода ибн Сомит розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам атрофларида саҳобаларидан бир жамоа турганида: «Аллоҳга ҳеч нарсани шерик қилмаслик, ўғрилик қилмаслик, зино қилмаслик, болаларингизни ўлдирмаслик, ичингиздан бўҳтон тўқиб чиқармаслик ва маъруф ишда осий бўлмасликка менга байъат қилинг. Ким буларга вафо қилса, унинг мукофоти Аллоҳнинг зиммасидадир. Ким ўшалардан бирор нарсани қилиб қўйиб, дунёда жазога тортилса, бу унга каффоратдир. Ким ўшалардан бирор нарсани қилиб қўйсаю, сўнгра дунёда Аллоҳ уни яширган бўлса, бу Аллоҳга ҳаволадир: хоҳласа уни афв қилади, хоҳласа жазолайди», дедилар. У зотга ана шунга байъат қилдик» (Муттафакун алайу).
Аллоҳ таолонинг йади, важҳи, нафси бор. Аллоҳ таоло Куръонда зикр қилган важҳи, йади ва нафси Унинг сифатларидир. Биз уларнинг қандайлигини билмаймиз. Йад Унинг қудрати ё неъмати дейил-майди. Ундай дейиш Унинг сифатини йўққа чиқа-риш бўлади. Қадария ва мўътазила аҳли Аллоҳтао-лонинг йади Унинг қудрати, дейишади. Йад Унинг сифатидир. Биз унинг қандайлигини билмаймиз. Унинг ғазаби ва ризоси (розилиги) сифатларидир. Биз уларнинг қандайлигини билмаймиз.Шарҳ: Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади:
Ахли сунна вал жамоа айтади: “Алининг (розияллоҳу анҳу) хаётлик вақтида Муовия (розияллоҳу анҳу) билан у кишига байьат қилган саҳобалар амирлик даъвосида ва байъат қи-лишида хато қилувчи ҳамда Алига (розияллоҳу анҳу) қарши курашиш билан боғий бўлганлар”. Уларни хато қилганлар деб айтдик. Чунки улар ижтиҳод вақтида эмас, балки ижтиҳод Маҳаллида ижтиҳод қилдилар. Уларни фақатгина ижтиҳод маҳаллида ижтиҳод қилдилар, деб айтдик. Чунки Муовия (ро-зияллоҳу анҳу) Алидан (розияллоҳу анҳу) кейин халифаликка ахл (лойиқ) бўлган. Агар Алининг (розияллоҳу анҳу) халифа-лиги олдин бўлмаганида мана шу вақтда у кишининг халифа-лиги тўғри бўлар эди. Чунки у киши ҳам Қурайшдан. Пайғам-бар (алайҳиссалом): “Имомлар Қурайшдан бўлади”, деганлар.
285. Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Таяммум - бир зарба юз учун, яна бир зарба икки кулнинг то тирсаклари учун”, дедилар.