Аҳмад ибн Абдулҳалим раҳимаҳуллоҳ айтади: «Самовий китобларда ислом динининг башорати ҳақида келган асарлардан биринчисида: Тавротда шундай зикр қилинган: «Аллоҳ «Туру Сайно»дан бошлади, «Саъий»- да шуруқ ҳосил бўлди, «Фарон» тоғида ёруқлик-олий бўлди».
Бу вақт давомида биз анклав журналистлари туфайли уруш даҳшатлари ҳақида гапириб бердик. Хавф ва таҳдидларга қарамай, улар ҳақиқатни ҳужжатлаштиришда давом этмоқдалар. Аммо тез орада ҳақиқатни кўрсатадиган ҳеч ким бўлмайдиганга ўхшайди. Дарҳақиқат, бу урушда "Матбуот" белгиси нажотдан нишонга айланди.
9. Албатта, Аллоҳ сизларни диний уруш қилувчилар, диёрингиздан чиқарувчилар ва чиқарилишингизга ёрдам берганларга дўстлик қилишдан қайтарадир. Уларни дўст тутганлар золим кишилардир.
Римдан яҳудийларга буюк зарба: Қувғин... [м. 70 й.]
Абу Нуаймнинг “Ҳиля”, Ибн Касирнинг “Ал-бидоя ван-ниҳоя” китобида келтирилишича, Имом Ҳасан Басрий роҳимаҳуллоҳ айтганлар: “Мўмин ўз нафсига раҳбардир. Нафсини Аллоҳ азза ва жалла учун ҳисоб-китоб қилади. Албатта, нафсларини дунёда ҳисоб-китоб қилган қавмга Қиёмат куни ҳисоб-китоб енгил бўлади. Албатта, ҳисоб-китоб қилмасдан ушбу ишни тутганларга Қиёмат куни ҳисоб-китоб қийин бўлади.
ўзаро аразлашишлари жоиз эмаслиги айтилган. Улар дунёвий ишлар юзасидан аразлашишга оид бўлиб, бунисида динга оид ишларнинг ҳурмати ҳақида сўз кетмоқда. Агар биров билиб туриб динга доир бирор ишни топтаётган бўлса, бунда уч кун деб ўтирилмайди. Шун-га ўхшаш ҳолатлар бир нечта саҳобаларда кузатилган.
«Аллоҳнинг амри ила бажаряпсанми сен шу ишни, ё Иброҳим? Демак, У нобуд бўлишимизга йўл қўймас».(Бухорий, 3364.)
Ўғрилар қонуни (ўғрилар эътиқоди, ўғрилар кодекси, ўғрилар тушунчалари, «блатной» тушунчалар) — Совет Иттифоқи даврида ва собиқ советлар ҳудудида ўғрилар жамоатида ёзилмаган хатти-ҳаракатлар нормалари ва қоидалар. У давлатга қаршилик кўрсатиш шароитида жиноятчилар ижтимоий гуруҳининг яккаланиши муносабати билан ишлаб чиқилган.
Абу Умомарозияллоҳу анҳудан ривоят қилинади
142. (Эй мўминлар), ёки Оллоҳ сизларнинг ичингиздан ким (Ҳақ Йўлда) курашган-у, ким сабр-тоқат қилганини билмай (яъни, имти-ҳон қилмай) туриб жаннатга кирамиз, деб ўйладингизми?!
14. Улар (яъни, аввалги пайғамбарларнинг қавмлари) ҳам бўлинмаганлар, магар ўзларига (турли дин ва фирқаларга бўлинмаслик зарурлиги ҳақида) билим-ҳужжат келганидан сўнг ўзаро ҳасад-адоват қилишиб (фирқа-фирқа бўлиб кетганлар.) Агар Парвардигорингиз томонидан (уларнинг жазоларини) белгиланган муддатгача (яъни, Қиёматгача таъхир қилиш хусусидаги) Сўз ўтмаганида, албатта уларнинг ўртасида ҳукм қилинган бўлур эди (яъни, улар мана шу дунёдаёқ жазоларини тортган бўлур эдилар)! Албатта улардан кейин Китобга (Таврот, Инжилга) ворис қилинган кимсалар (яъни, Муҳаммад алайҳис-саломга замондош бўлган яхудий ва насронийлар) ҳам ундан (ўз Китобларидан) шак-шубҳададирлар.
Қачон қараманг, асалари инларида иш тинмайди. Асаларилар бир дақиқа дам олмай туну-кун меҳнат қиладилар. Аммо, буни қарангки, фақат урғочи асалариларгина меҳнат билан банд бўлар экан.