Абдулла Қодирий – Жулқунбой бидъат ва хурофотга доир танқидни Совунак (енгил елпи) қори билан Мағзава (эзма) қори ҳангомасида давом эттирадилар. Тасаввур қилинг, иштаҳаси йўқ Али, серовқат, иштаҳаси карнай Валига “мен учун овқат еб бергин”, деб илтимос қилди.

Қуръони каримда, кўпинча, тўғри фикрлашга тўсиқ бўладиган омиллар ҳам санаб ўтилади. Қуйида шу сабабларга бирма-бир тўхталамиз. Улар 3 та:

«...У (Аллоҳ) ақл юргизмайдиганларга ўта ифлосликни раво кўрур» (Юнус сураси, 100-оят).

Пайғамбарларга қарши курашганлар қани? Уларнинг номи қолдими? Уларнинг оқибати нима бўлди? Уларнинг овози ўчди, илдизи қуриди! Пайғамбар алайҳиссаломнинг таълимоти эса ҳануз барҳаёт. У зотга ваҳий қилинган дин дунёга тарқалди. Дин ходимларига нусрат берилди. Душманларнинг тарихи қалблардан ўчиб кетди, Пайғамбар алайҳиссалом тарихи севиб ўқилади, унут бўлмайди, у зотнинг исми минбарларда янграйди, душманлари ҳар мавсум лаънатланади.

Барча мақтовлар Аллоҳга хосдир. Ислом дини инсон жамиятида учрайдиган ҳар қандай иллат ва нуқсонларни муолажа қилувчи таълимот эканлигига ҳеч ҳам шубҳамиз йўқ. Ўзгалар ҳаққига тажовуз қилиш, ўғирлик, йўлтўсарлик, қимор ва бошқа турли маъсиятлар борки, ислом таълимоти бу каби инсонларга зарар берувчи, жамиятни ривожланишдан тўсувчи нопок ишларни қоралайди ва унга қарши курашади.

Аллоҳ таолога ҳамду санолар, Расулуллоҳга салавоту саломлар бўлсин! Сўнг ...

Ёмон хотима белгиларининг биринчиси, мунофиқлик ва риёкорликдир. Биз мунофиқлар дунё-ю охиратда хор бўлиши, улар жаҳаннамнинг энг тубида ёнишини жуда яхши биламиз.

1. Баъзи инсонлар подшохдиги ёки жамиятдаги ўрни билан кибрланади. Ушбу инсонларнинг кибри хушомадгўйларнинг мадҳ қилишлари ва риоя юзасидан ортиб боради.

Ҳа, биз олиймиз, ақидамиз олий, тоғлардек мустаҳкам, унда ёлғон йўқ, тонгдек рост, уни олиб келган пайғамбардай комилдир.

Уруш-жанжал Аллоҳ таоло ёмон кўрган амалдир. Қуръони каримда жанжалкаш одам қаттиқ мазаммат қилинган. Бунинг акси ўлароқ, Аллоҳ таоло ҳалим, қаноатли ва жанжалдан ўзини тиювчиларни яхши кўради ва бундай одамларни ажру савоб билан сийлайди.

Афало ванзуруна илалъибили кайфа хуликот? (88-сура, 17-оят).
Яъни: Улар туянинг қандай яратилганига ҳануз қарамайдиларми?

 «Баззозия» китобида бундай ворид бўлган: «Пайғамбарлар Аллоҳнинг амр ва наҳийларини (буйруқ ва тақиқларини)билдирган зот эканлигини билгандан кейин, уларнинг барча келтирган нарсаларини тасдиқ этиб, иймон келтирмоқ вожибдир»
   --«Ашбоқ» номли китобда бундай дейилган: «Пайға (с.а.в.)га иймон келтирганда, отасининг исмини билиш шарт эмас ўзларининг исмларини билиш кифоя».