Тавҳид ақийдасида вафот этган киши аниқ жаннатга киришига далил
Изоҳ: Имом Муслим мазкур бобда ўн бешта ҳадисни баён қилган.
Усмон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллох соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ эканлигини билган ҳолатда вафот этса, жаннатга киради», дедилар».
Тавҳид илмининг бошқа илмлардан афзаллиги
Қадим, Карим, вожибул вужуд (борлиги ўзгага боғлиқ бўлмаган) Аллоҳ таолога сўнгсиз ҳамду санолар бўлсин! Аллоҳ таоло айб ва нуқсон - сифатлардан покдир.
Исломда плюрализм ва тавҳид
Ислом унинг асосий тамойили мутлақ яккахудолик бўлган диндир. Унинг ақидаси - Аллоҳнинг бирлигини тан олиш ва Пайғамбар Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг элчилик вазифаси; унинг рисолати пайғамбарлар ва элчиларнинг олдинги барча рисолатларининг якуни эди.
Ўзингиз учун кумир (бут) ясаманг
"Ўзингиз учун бут ясаманг" - биз қайсидир шахсга ҳаддан ташқари қизиқиб, ишқивоз бўлиб қолган одамга шундай маслаҳат берамиз. Уни идеаллаштиради, тақлид қилишга интилади ёки унга хизмат қилишга тайёр бўлади. Танишлардан бири ёки тарихий шахс бундай бутга айланиши мумкин.
Маъбудларни рад этиш
Тавҳиднинг амалга ошиши учун лозим бўлган илк унсур Аллоҳга ихлосла ибодат қилишдир. Ундан бошқага лозим кўрилмайдиган таъзим, севги ва ибодатнинг, яъни Улуҳиётнинг Унга хос қилинишидир.
Ширкнинг таърифи ва унинг ҳақиқати
Ширкнинг ҳақиқати - инсоннинг Аллоҳ Узининг олий зотига хос қилган ҳамда бандаликка шиор қилган сифат ва амалларни бошқа махлуқни рози қилиш учун бажаришидир.
Муваҳҳид ўз тавҳидидан қувватланади
Шайх Абдулқодир ҳазратлари розияллоҳу анҳу 545 йил ражаб ойининг ўн олтинчи куни эрталаб мадрасада шундай насиҳат қилдилар:
Тавҳиднинг ҳаётдаги ўрни
Ширк аралашмаган тавҳид жамият ва шахс ҳаётига жуда хайрли таъсир қилади ва фойда тўла натижалар беради. Қуйида улардан баъзи мисоллар келтирамиз:
Тавҳид Исломнинг шиоридир
Исломнинг бутпарсатликдан ва аҳли китобдан фарқи тавҳидни ўзига шиор қилишидир. Исломни машҳур қилган ҳам унинг бир тавҳид дини эканлигидир, Исломнинг мазмунини шу икки жумла англатади ва кимки уларни сўйласа, Исломнинг эшигидан кирган бўлади. Бу икки жумладан биринчиси "Аллоҳдан бошқа тангри йўқлигига шаҳодат", иккинчиси эса "Муҳаммаднинг Аллоҳнинг элчиси эканлигига шаҳодатдир".
Тавҳид ва насронийлар
«Меҳрибон ва Раҳмли Аллоҳ номи билан. Айт (эй Муҳаммад алайҳиссалом.): «У Аллоҳ ягонадир». Барча ҳожатларни сўрайдиган зотдир. Туғмаган ва туғилмаган. Ва унга ҳеч ким тенг ўхшаш бўлган эмас».[1]