Вазир унга қиё ҳам боқмади. Бир куни ўша аёл яна келиб, «Эй вазир, менга қарамаган кунингиздаги шикоятимни кўриб чиқмадингизми? Ундай бўлса шикоятимни Аллоҳга кўтардим! Энди муҳр босилишини кутиб гурибман!» деди. Орадан кўп ўтмай, султон вазирини барча лавозимидан бўшатиб, ўлдиришга буюрди. Шунда вазир оғир хўрсиниб, «Муҳр босилибди-да», деди.
Ҳоний ал-Ҳаж
"СОлиҳлар гулшани" китобидан
Абдулҳамид Зайриев, Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ таржимаси
