Ислом (872)
«Бугунги кунда сизга динингизни мукаммал қилиб бердим. Сизга неъматимни батамом қилдим. Ва сиз учун Исломни дин деб рози бўлдим». (Моида сураси)
Подкатегории
Муржиъалар оқимидир. «Муржиъа» лафзи масдаридан олинган бўлиб «орқага ташлаш» ва «кечиктириш» маъноларида келади. Муржиъаларнинг фосид ақийдада ва ботил назарияда эканликларига Қуръони Каримда далиллар бор. Улар ана шу далилларни орқага ташлаб, эътиборга олмаганлари учун муржиъа деб номланди.
Муржиъалар оқими. «Муржиъа» лафзи масдаридан олинган бўлиб «орқага ташлаш» ва «кечиктириш» маъноларида келади. Муржиъаларнинг фосид ақийдада ва ботил назарияда эканликларига Қуръони Каримда далиллар бор. Улар ана шу далилларни орқага ташлаб, эътиборга олмаганлари учун муржиъа деб номланди.
У халойиқни Қиёмат кунида қайта тирилтирадиган, қабрдагиларни чиқарадиган ва диллардаги сирларни ошкор қиладиган Зотдир.
Ўтмишга осилиб олиб, ҳаддан ошган, кечани деб яшайдиганлар олдида яна бошқалари ҳам борки, улар келажакка ёпишиб олишда ғулув кетадилар. Улар ўтмишга орқа ўгириб, ўз тарихларидан - инсоний тарих, уммат тарихидан тўла-тўкис юз ўгирадилар. Маданий, диний меросларни - уларни ҳақ ва ноҳақ, ҳалол ва ҳаром, фойдали ёки зарарли эканини ажратмасдан тарк этадилар.
Ибодатлар хусусида фикр юритсак, турли-туманликни кўрамиз: қалб (юрак) ибодати, тил ибодати, амалий ибодат, молиявий ибодат. Масалан, имон қалб ибодати, намоз қалб, тил, бадан ибодати, закот молиявий ибодат, рўза вужуд ибодати, ҳаж эса молиявий, амалий ибодатдир. Намознинг ўзи ҳам бир хилликдан иборат эмас, балки қиём, рукуъ, сажда, жалса каби амаллардан ташкил топган.
Биз Аллоҳ таолони У Ўзини Китобида сифатлаган барча сифатлари билан таниймиз. Ҳеч бир киши Аллоҳ таолога У лойиқ бўлган ибодатни қилолмайди. Лекин Унинг амрига биноан, буюрганига мувофиқ ибодат қилади. Барча мўминлар маърифатда, яқийнда, таваккулда, муҳаббатда, ризода, хавф ва ражода, имонда тенгдир. Имондан ва зикр этилганлардан бошқаларда бир-биридан фарқ қилади.
“Мусоқот” деганда дарахтларни парвариш қилувчи кишига, улардан олинадиган меванинг бир қисмини бериш эвазига топшириш тушунилади.
Ижарага олинган нарсадан фойдаланишга халал берадиган айб сабабли ижара келишуви бекор қилиниши мумкин (ижарага олинган ер ёки тегирмонга сув келмай қолиши каби). Бироқ ижарага олувчи айбли нарсадан фойдаланишда давом этса ёки айб бартараф этилса, ижара келишувини бузиб бўлмайди.
У барча махлугртга яхшиликни истайдиган, уларга неъматлар эҳсон қиладиган, олқишлайдиган Зотдир.
Ал-Ҳакийм ҳикмат эгаси деганидир. Ҳикмат эса нарсаларнинг энг афзалини энг афзал илмлар воситасида билишдан иборатдир.
“Ғасб” сўзи луғатда бир нарсани куч ишлатиб, зулм билан тортиб олишга айтилади. Шаръий истилоҳда шариатда мол ҳисобланадиган нарсани эгасининг рухсатисиз қўлидан очиқ-ойдин ҳолатда, тасарруф имконини бермайдиган қилиб, муҳтарам(мусулмонларни, мусулмон юртдаги зиммийларни ва сулҳ қилинган бошқа юртдаги ғайридинларнинг моллари “муҳтарам” мол ҳисобланади.) ва мутақоввам молни зулм билан тортиб олишни тушунилади.
Бу исм кенгчилик, кучлилик, бойлик маъносидаги «сиаът» калимаси ўзагидан ясалган. Кенгчилик гоҳида жуда кўп маълумотларни қамраб олган илмга нисбатан ишлатилади, баъзида эса қайси нарсага шунча миқдорда берилишига биноан эҳсонга ва неъматлар истеъмолига нисбатан ишлатилади.