Тарих (514)
«Агар Биз иймон келтиргувчилардан бўлиши учун унинг кўнглини хотиржам қилмаганимизда...»
Антисемитизм яҳудийларга қарши диний ва ирқчиликдан келиб чиқиб қадимдан мерос қолган кўпчилик одамларнинг адоватидир.
Бану Исроил — Қуръони Каримда бир неча марта зикр қилинган қавмдир. Исроил сўзи Абдуллоҳ ("Худонинг қули") деган маънони англатади. Бу унвон Исҳоқ алайҳиссаломнинг ўғли ва Иброҳим алайҳиссаломнинг набиралари бўлган Яқуб алайҳиссаломга берилган. Унинг авлоди Бани Исроил (Исроил болалари) сифатида танилган. Аллоҳ таоло уларга кўплаб пайғамбарлар юборди, лекин улар ҳар сафар Аллоҳнинг амрларига эътибор бермай, итоатсизлик қилдилар, бунинг учун жазо ва лаънатга учрадилар. Уларнинг бошига тушган жазонинг асосий сабаби итоатсизлик эди.
297-367 ҳижрий, 909- 1171 милодий.
«Харсангтошнинг фазилати» ҳақида ваҳий билан бирор нарса собит бўлмаган. Баъзи тоифадаги одамлар; у тошнинг фазилати ёки улуғлиги ҳақида эътиқод қиладиган нарсалари уйдурмадир. Ўтган саҳобалар, тобейинлар ва уларга издош бўлганлардан ҳам бу борада гап келмаган. Тарихшунос ва ҳадис уламоларининг мўътабар манбаъларида унинг фазилатига далолат қилган саҳиҳ маълумотлар ҳам йўқ. Омматан мусулмонлар ҳам тош ҳақида аниқ бир фазилатни нақл қилмаган, балки аксари ўзаро миш-миш нарсалар бўлган, ёки у ҳақида муболаға қилинган ривоятлар баъзи ҳукумдорларнинг сиёсати учун эди.
«Албатта, ҳар бир умматнинг ўз қўриқчиси бўлади. Ислом уммати қўриқчиси Абу Убайда ибн Жарроҳ бўлади».(Термизий, 3791; «Саҳиҳи Ибн Ҳиббон», 7252; «Силсилатус-саҳиҳа», 4-441.)
Исроил чексиз қўрслик ва ҳатто безбетлик билан бутун дунё бўйлаб Фаластин ишғоли ва Фаластин геноцидининг 60 йиллигини нишонламоқда. Ғарб дунёси ташвиқотга алданиб, очиқдан-очиқ нацист, инсониятга қарши қаратилган мафкурани олқишлайди. Аммо 1948 йилда Фаластинда нима содир бўлганини биладиган одамлар ҳали ҳам кўп.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: «Ҳижоз еридан олов чиқмагунича Қиёмат қойим бўлмайди. (Ҳижоздан чиққан бу олов) Бусрадаги туяларнинг бўйнини ёритади». Муттафақун алайҳ.
Яқинда суратга олинган "Буюк талон-тарожи китоби" ҳужжатли фильми Исроилнинг нафақат Фаластин ерлари ва уйларини, балки бутун ёзма тарихни ўзлаштириб олишига ойдинлик киритади.
Милодий 625 сана 23 мартда Уҳуд жанги бўлиб ўтди. Ҳижрий тақвимда эса бу жангни ҳижратнинг учинчи санаси, шавволнинг еттинчисида бўлган дейишади.
Дейр-Ясин қирғини 1948 йил 9 апрел воқеалари бўлиб, унда Дейр-Ясин араб қишлоғи радикал сионист-ревизионист ташкилотларга тегишли бўлган Иргун ва Леҳи яҳудий номунтазам қуролли кучлари томонидан босиб олинган эди.
Ҳижрий 13-16 йилларда мусулмонлар Шомдаги шарқий Рим - Визант императорлигини тўлиқ қулатади. Фатҳ асосан «Ярмук», деб ном олган жангдан бошланади. Жаҳон тарихида бу ҳодиса жуда катта шов-шувга эгадир, чунки қўй боқар бўлган араблар ислом динини ҳаётларида жонлантириб жорий қилиш ва «ўз халифасига итоат қилиш билан жиҳод ва сиёсат тизимлари» татбиқидан кейин мукофат эвазига; ер юзидаги икки улкан давлатни қулатади, мақсад эса динни холис ҳоким қилиш эди: «Уларга токи фитна бўлмай ва дин Аллоҳ учун бўлгунгача уруш қилинглар».(Бақара: 193)