Фирқа, оқим, тариқатлар (57)
Мустақиллик йилларида диний қадриятларни қайта тиклашга эътибор қаратилиши масжидлар, мадрасалар ва бошқа диний ташкилотлар билан бир қаторда тариқат вакилларининг ҳам фаолиятига кескин туртки бўлди. Натижада ҳозирги пайтда ҳам Марказий Осиёда, хусусан, Ўзбекистоннинг турли ҳудудларида тариқатчилар фаолияти жадаллашди.
Абу Тоҳир Сулаймон ибн ал-Хасан ал-Жаннабий (араб. أبو طاهر سليمان بن الحسن الجنابي; 906—944) – карматийлар давлати (Баҳрайн ва Шарқий Арабистон) ҳукмдори, 930 йил Маккага бостириб киришга бошчилик килган.
Тижония (араб. التجانية) — Аҳмад Тижоний томонидан XVIII аср охирида асос солинган ислоҳотчи сўфилар тариқати. Тижоний ўз тарғиботини 1781-1782 йилларда бошлаган бўлиб, унга ўзининг мустақил тариқатига асос солишига Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам «ижоза» берган эмиш.
Рамазон ойида бунақа пост қилиш ниятим йўқ эди. Аммо бошқа тараф тийилмаслигини кўрастиб турибти. Гап Ҳизбут Таҳрирнинг кетма-кет ахборот хуружлари ҳақида. Менга Ҳизбут Таҳрир масаласида “мусулмонларни тоифага ажратиш яхшимас”, деган lecture қилманг, мен уларни кеча куни таниб қолмаганман, қанчалик мусулмонларга зиён етказганликларини биламан. Ёқмаса блок қилинг, алоқани узинг, лекин бу масалада ақл ўргатманг. Бунақа насиҳатни мен аҳли илмдан кутмайман, чунки Ҳизбут Таҳрир ифлосгарчилигидан энг кўп азият еган айнан илм аҳли бўлади...
Аллоҳ таолонинг амри маъруф ва наҳйи мункар ҳақидаги амрига амал қилишни даъво қилиб, улар исломи таълимотларини бузиб кўрсатадиган, ёлғонга ўргатадиган одамлар ва ташкилотлар ҳақида жамиятни хабардор қилишимиз керак, дейдилар.
...Фикримизча, аввал айтиб ўтганимиздек, Ҳизбут Таҳрирнинг биздаги аъзоларининг кўплари ушбу маълумотлар билан таниш бўлмасалар керак. Агар бироз таниш бўлганларида ҳам ўзларини ҳозиргидан бошқача тутишлари ва Ҳизб ҳақидаги ошириб юборилган мақтов гапларини ўйлаб гапирадиган бўлардилар.
Кўпинча «Ҳизбут-таҳрир» тарафдорларидан уларнинг "секта" эмас, балки "Исломий мафкурага эга сиёсий партия" эканликларини эшитишга тўғри келади. Сектант доимо ўзини бирон бир сектага мансуб эканини рад қилиши аниқ. Бундан ташқари, жалб қилинган одам "адашганлар гуруҳида" эканлигини билмаслиги ёки шубҳа қилмаслиги ҳам мумкин.
Тақриз
Ҳаққонийлар неосўфийлар тариқати 1973 йилдан бери мавжуд бўлиб, нақшбандийларнинг мужадидийа-халидийа тармоғига тааллуқли.
Абу Авф розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: "Хаворижлар - жаҳаннам кўппакларидир" (Суннани ибн Можа, 173; Имоми Аҳмад "Муснад", 19130, саҳиҳ)
200дан ошиқ мактаб қизларини ўғирлаган нигериялик «Боко ҳаром»[1] гуруҳининг расмий номи - «Жамаъату аҳли сунна вал лиддаъавати жиҳод». Бу дегани: “Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассалом суннатлари ва жиҳодни даъват қилувчи одамлар” бўлади. Номлари қилаётган ишларига умуман тўғри келмайди.
Сўфийлик ва тасаввуфнинг ҳақиқати нима? Исломнинг унга муносабати қандай? Эшитишимизча сўфийларнинг орасидан илми ва амали билан исломга хизмат қилганлари ҳам, бидьату залолатлари билан исломни барбод қилганлари ҳам бор экан. Улар билан буларнинг фарқлари нимада?
Охирги йилларда мусулмонлар орасида шартли равишда қуръонийлар деб аталувчи хавфли тенденцияси тарқалаётган бўлиб, у Қуръонни эркин, (нақлдан ташқари) ақл билан (рационал) шарҳлашга уринишдан иборат бўлган бидъатдир. Қуръонийларнинг асосий ғояси ва шиорига кўра, турлича таснифланиши мумкин бўлган ҳадислар (саҳиҳ, заиф, мавзу (тўқима)) турли хил мусулмонларнинг гуруҳ, оқим ва фирқалари орасида келишмовчиликлар предмети ҳисобланармиш.
1. Қуръонийлар ким?
2. Теологик асослари нима?
3. Уларнинг зарарлари нимадан иборат?