«Араблар Ғарбнинг қадимги тарихига ойдинлик киритганлар».
Немис тарихшунос олими
Кристиан Мартин Фрахн

Абу Довуд Таёлисий (муҳаддис, 750-819 й. Басра, Ироқ) “Муснад”ида: “Абу Барзадан (саҳоба): “Расулуллоҳ соллаллоҳу алай-ҳи васаллам дедилар: “Токи, ҳукмда адолатли, ваъдага вафоли ҳамда раҳм-шафқатли бўлар эканлар, раҳбарлик улардан бўлади”, дедилар. (Аҳмад, Абу Яъло (муҳаддис, 990-1066 й. Бағдод, Ироқ) ва Табаронийлар (муҳаддис, фақиҳ. 821-918 й. Акка, Фаластин) ривоят қилишган).

Ар-Рашид Ҳорун Абу Жаъфар ибн ал-Махди Муҳаммад ибн ал-Мансур Абдуллоҳ ибн Муҳаммад ибн Али ибн Абдуллоҳ ибн ал-Аббос.

Маъмун - Абдуллоҳ Абул Аббос ибн ар-Рашид 170 (786-87) йили рабиул аввалнинг ўртасида жума кечаси туғилган. Шу кеча (амакиси) ал-Ҳоди вафот топиб, отаси халифа бўлган кеча эди. Онасининг исми Марожил умму валад бўлган (чўри). Уни туғиб, нифосида вафот этган. Ёшлигидан илм ўқиди. Ўз отасидан, Ҳушайм, Убайд ибн ал-Аввом, Юсуф ибн Атийя, Абу Муовия аз-Зарир, Исмоил ибн Улайя, Ҳажжож ал-Аъвар ва бошқалардан ҳадис эшитган.

Иброҳим ибн ал-Валид ибн Абдулмалик Абу Исҳоқ. Акаси Язид ан-Ноқис ўлгандан кейин унга байъат берилди. Баъзилар Язид унга васият қилган баъзилар эса йўқ, васият қилмаган дейдилар.

Ас-Саффоҳ бани Аббоснинг илк халифаси, Абулаббос, Абдуллоҳ ибн Муҳаммад ибн Али ибн Абдуллоҳ ибн Аббос ибн Абдулмутталиб ибн Ҳошим.

Мансур Абу Жаъфар Абдуллоҳ ибн Муҳаммад ибн Али ибн Абдуллоҳ ибн Аббос. Унинг онаси - Салома - барбар аёли, умму валад (чўри) 95 йили туғилган. Бобосини кўрган, лекин ундан ривоят этмаган. Ўз отасидан, Ато ибн Ясордан, ўғли Маҳдидан ривоят қилган. Халифаликка акаси (Абдуллоҳ Абулаббос)нинг васиятига биноан байъат берилган.

Ҳижрий 659 йил ражаб ойининг 9-санасида (1261 йил 16 июнь) Миср пойтахти Қоҳирага аббосий халифалар сулоласи вориси бўлган Аҳмад ибн Муҳаммад ташриф буюрди. Аббосийлар сулоласи 1258 йил, Бағдодни муғуллар ишғол қилгач, ағдарилганди.

Кунларнинг бирида амир Қутуз қалъасининг болахона айвонидан “Жабал ал-Фасиҳа” қўрғонига назар ташлаб, унда тенгқурлари билан эшак устига сакраб ўйнаётган ёш султонни кўриб қолди. Амирнинг жаҳли чиқди, у оғир хўрсиниб, “Мисрнинг ҳақиқий ҳукмдори шуми? Чиндан ҳам шаҳарларни шунақанги масъулиятсиз ўспирин бошқариши кулфатдан бошқа нарса эмас”, деб қўйди.