Миссионерлар (104)
Улар ўз ҳузурларидаги Таврот ва Инжилда ёзилган ҳолида топиладиган, уларни яхшиликка буюриб, ёмонликдан қайтарадиган, уларга покиза нарсаларни ҳалол қилиб, нопок нарсаларни ҳаром қиладиган, устиларидаги юкни енгиллатиб, кишанларни ечадиган уммий, Набий, Пайғамбарга эргашадилар. Бас, унга иймон келтириб, ёрдам бериб ва уни қўллаб-қувватлаган ҳамда унга нозил бўлган нурга эргашганлар–ана ўшалар нажот топгувчилардир. (Аъроф сураси, 157)
Насоро динига мансуб эркакча кийинган, сочи янги солдатнинг сочидек калта ёш аёл Аҳмад Дийдотга савол беради:
Йигитлик чоғларим—бундан қирқ йилларча муқаддам мен Дурбандаги (Жанубий Африқо Республикаси) «Ройал Сиэте»да (Қирол театрида) ўтказилган бир йиғинда қатнашганман. Унда Хайтен исмли христиан илоҳиётчиси диний маьруза қилган эди.
Байтул Мақдис ибодатхонаси ҳақида насронилар таълимотида айтилишича, милодий 70-йилда Рим аскарлари томонидан тўлиқ вайрон қилинганидан кейин маъбаднинг тарихи Масиҳнинг сўзларига кўра тўлиқ якунланди: "Сизларга чинини айтайин: бу ерда бирор ғишт бутун қолмайди, ҳаммаси вайрон бўлади”, – деди" (Матто, 24;2).
Юқорида Аллоҳнинг ягоналигини, ибодатга ундан ўзга сазовор зот йўқлигини, унинг шериги ҳам йўқлигини умумий равишда ақлий ва нақлий далиллар билан исбот қилганимиздан кейин, Ийсо алайҳиссалом ҳақида ҳам ҳақ сўзни айтмоғимиз лозим.
Барнабо асли Кипрлик бўлиб, исми Юсуф бўлган. У яҳудий миллатининг левит авлодига мансуб эди. «Шулар каби Юсуф исмли, левитлар авлодига мансуб кипрлик бир киши бор эди. Ҳаворийлар унга Барнабо, яъни «далда берувчи» деган ном беришган эди. У ўз ерини сотиб, пулини ҳаворийларнинг ихтиёрига топширди» (Ҳаворийлар4/36-37).
Бугун биз халқ ишончига кириб, яхшилик қилиш, ёмонликлардан тийилиш ҳақида маърузалар қилиб, аслида эса уларнинг ҳуқуқларини поймол қилишдан тўхтамаётган, парда ортидан улар устидан кулиб келаётган черков роҳиблари ҳақида сўз юритамиз.
Кунда-кунора дунёнинг қайсидир бурчагида террорчилик ҳаракати содир этилганлиги ҳақидаги хабар қулоққа чалинади. Хўш, бу балоларнинг келиб чиқиши нималарга бориб тақалади? Атрофимизда кимлар бор, улар қандай ниқоблар остида инсонларни ўз домларига илинтиришмоқда?
“Рус православ черкови (РПЧ) меҳнат муҳожирларига тарқатиш ниятида Библияни ўзбек тилида нашр қилмоқчи”. Афсуски, “МК”да “Кун қувончи” ёки “Хуш хабар” (Инжил сўзининг маъноси Благая весть, яъни Хуш хабар деб таржима қилинади- тарж.) деган рубрика йўқ. Бўлса бундай янгилик учун айни муддао бўларди.
...Христианликдан фарқли ҳолда Исломда ҳижоб эркакнинг аёл устидан ҳукмронлик белгиси эмас; Яҳудийликдан фарқли ҳолда у зодагон эрлик аёлларнинг ўзига хос ажратувчи белги ҳам эмас. Ҳижобнинг Исломдаги маъноси фақатгина аёлни унинг шаънига бўладиган тажоввуздан сақлашдир.
Ўтган икки минг йил давомида миллионлаб насронийларни ким алдаб келди, худоми ёки шайтон?
Бундан бир неча йил муқаддам “Инжил Муҳаммад алайҳиссалом ҳақларида нима дейди?” номли мўъжазгина рисола бутун дунёга тарқалди ва катта шов-шувга сабаб бўлди.
Есфир китобини (Библия) ўқиган ҳар бир яҳудий ва насронийга таниш китобдир. Агар у диққат билан ўқиладиган бўлса, эҳтимол, савол туғилган бўлиши ҳам мумкин – нима учун бутун китоб давомида бирон марта бўлса ҳам Худо зикр қилинмаган?