Ислом (875)
«Бугунги кунда сизга динингизни мукаммал қилиб бердим. Сизга неъматимни батамом қилдим. Ва сиз учун Исломни дин деб рози бўлдим». (Моида сураси)
Подкатегории
Анас розияллоҳу анҳу ривоят қилган ҳадис: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Албатта, илмнинг кўтарилиб (йўқолиб) кетиши, жаҳолат қарор топиши, ароқ ичилиши (ичкиликбозлик кенг тарқалиши) ва зинонинг ёйилиши (Қиёмат) соатининг аломатларидандир».
Мухаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг умматларидан бўлган гуноҳи кабира аҳллари, агар муваххид ҳолда ўлсалар, гарчи тавба қилувчи бўлмасалар ҳам, Аллохга У Зотни таниган ҳолларида рўбарў бўлганларидан кейин дўзахда абадий қолмаслар. Улар Аллоҳнинг хохиши ва ҳукмидадирлар. Агар хоҳласа, уларни мағфират қилади ва Ўз фазли ила афв этади. Аллоҳ Ўз Китобида: «Ундан (ширкан) бошқани Ўзи хоҳлаган кишидан кечирадир», деган (Нисо сураси, 48-оят). Агар хоҳласа, уларни Ўз адли ила дўзахда азоблайди. Сўнгра уларни Ўз раҳмати, аҳли тоатнинг шафоати ила у ердан чиқаради. Кейин эса жаннатига юборади. Бу Аллоҳ таоло Ўз аҳли маьрифатини дўст тутгани учундир. Уларни икки дунёда Ўзини инкор қилувчиларга, Унинг ҳидоятидан ноумид бўлганларга ва дўстлигига сазовор бўлмаганларга ўхшатмагани учундир. Аллоҳим, эй Ислом ва унинг аҳлининг дўсти, бизни Исломда собит қил, токи Сенга у билан рўбарў бўлайлик.
Қатъий далиллар билан собит бўлган кичик ва катта гуноҳларни ҳалол дейиш куфрдир. Гуноҳни енгил ҳисоблаш, уни мубоҳ деб билиш ҳам куфрдир.
Қуръони каримда, кўпинча, тўғри фикрлашга тўсиқ бўладиган омиллар ҳам санаб ўтилади. Қуйида шу сабабларга бирма-бир тўхталамиз. Улар 3 та:
Инсоният тарихида инсонлар орасидаги тенг ҳуқуқликнинг бузилишига сабаб бўлган омиллардан бири маълум дин вакилларининг бошқа бир дин вакилларига диний айримчилик асосида қарашидир. Ўз динига бўлган тарафкашлик туйғуси ўзга диндаги кишиларга бошқача назар билан қарашга олиб борган.
Пайғамбарларга қарши курашганлар қани? Уларнинг номи қолдими? Уларнинг оқибати нима бўлди? Уларнинг овози ўчди, илдизи қуриди! Пайғамбар алайҳиссаломнинг таълимоти эса ҳануз барҳаёт. У зотга ваҳий қилинган дин дунёга тарқалди. Дин ходимларига нусрат берилди. Душманларнинг тарихи қалблардан ўчиб кетди, Пайғамбар алайҳиссалом тарихи севиб ўқилади, унут бўлмайди, у зотнинг исми минбарларда янграйди, душманлари ҳар мавсум лаънатланади.
Ички, қалб амаллари дин мезонининг амал палласини оғир қилар, зеро, у ташқи аъзолар амалларидан афзалдир.
Тавҳиднинг амалга ошиши учун лозим бўлган илк унсур Аллоҳга ихлосла ибодат қилишдир. Ундан бошқага лозим кўрилмайдиган таъзим, севги ва ибодатнинг, яъни Улуҳиётнинг Унга хос қилинишидир.
У зотнинг сенга эҳсони мавжуд бўлиши ила Унга ёмонлигинг давом этиши сени аста-секин олиш бўлишидан қўрқ. “Уларни билмайдиган томондан аста-секин оламиз”.
Аллоҳ таолога ҳамду санолар, Расулуллоҳга салавоту саломлар бўлсин! Сўнг ...
Ширкнинг ҳақиқати - инсоннинг Аллоҳ Узининг олий зотига хос қилган ҳамда бандаликка шиор қилган сифат ва амалларни бошқа махлуқни рози қилиш учун бажаришидир.
Уруш-жанжал Аллоҳ таоло ёмон кўрган амалдир. Қуръони каримда жанжалкаш одам қаттиқ мазаммат қилинган. Бунинг акси ўлароқ, Аллоҳ таоло ҳалим, қаноатли ва жанжалдан ўзини тиювчиларни яхши кўради ва бундай одамларни ажру савоб билан сийлайди.
«Баззозия» китобида бундай ворид бўлган: «Пайғамбарлар Аллоҳнинг амр ва наҳийларини (буйруқ ва тақиқларини)билдирган зот эканлигини билгандан кейин, уларнинг барча келтирган нарсаларини тасдиқ этиб, иймон келтирмоқ вожибдир»
--«Ашбоқ» номли китобда бундай дейилган: «Пайға (с.а.в.)га иймон келтирганда, отасининг исмини билиш шарт эмас ўзларининг исмларини билиш кифоя».