Ислом (875)
«Бугунги кунда сизга динингизни мукаммал қилиб бердим. Сизга неъматимни батамом қилдим. Ва сиз учун Исломни дин деб рози бўлдим». (Моида сураси)
Подкатегории
У хоҳишини ҳар бир кимсага мажбуран амалга оширадиган Зотдир. Бирор кишининг истаги Унга ўтмас. Ҳеч ким Унинг тутимидан чиқиб кетолмас ва қўллар Унинг ҳимоясисиз кучсиз бўлиб тулади. Демак, мутлақ Жаббор Аллоҳ таолодир. Чунки У ҳар қандай кишини мажбурлайди, Унга эса ҳеч ким жабр қила олмас. Унинг ҳақида ҳеч бир иккинчи тасаввур этилмас.
«Ҳақиқатдан ўзгаси эса гумроҳлиқдир» (Юнус сураси, 32-оят).
«Китобда (Лавҳул-маҳфузда) бирор нарсани (ёзмасдан) қолдирмаганмиз» (Анъом сураси, 38-оят).
Қуръони Каримнинг бир неча оятлари ҳадиснинг ҳужжат эканини очиқ баён қилади ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларига эргашиш вожиблигини ўргатади. Жумладан, Қуръони Каримда шундай дейилган: «Айтинг (эй Муҳаммад!): Агар Аллоҳни севсангиз, менга эргашингиз. Шунда Аллоҳ сизларни севади ва гуноҳларингизни мағфират этади».(Оли Имрон сураси, 31-оят.)
У ўхшаши кам топиладиган, унга эҳтиёж катта бўлган ва унга етишиш қийин аҳамиятли Зотдир. Хуллас, ушбу уч маънони ўзида жамламаганга Азиз исмини қўллаб бўлмайди. Қанча-қанча нарсалар ноёб бўлади, лекин аҳамияти улуғ ва фойдаси кўп бўлмаганидан азиз деб аталмайди. Қанча-қанча нарса аҳамияти катта, фойдаси кўп бўлади, ўхшаши топилмайди, лекин унга етишиш қийин бўлмагани боис у ҳам азиз дейилмайди. Масалан, Қуёшнинг ўхшаши йўқ, инчунин, Ер ҳам, уларнинг ҳар биридан фойда катта, уларга эҳтиёж қаттиқ, лекин улар азизлик билан сифатланмайдилар. Зеро, уларни кўриш қийин эмас. Шунинг учун ҳам юқоридаги учала маъно бирлашиши лозим.
Бу сўзнинг Аллоҳ таоло ҳақидаги маъноси шуки, У зот ўз махлуқотларининг амаллари, ризтртари ва ажалларига ҳокимдир. Унинг махлуқотига ҳокимлиги хабардорлиги, эгалик қилиши ва асраши биландир.
Бир ишнинг моҳиятидан хабардор киши шу ишга эга ва уни асровчидир. Демак, у шу ишнинг муҳаймини — кузатиб турувчисидир. Кузатиш (текшириш) илмга, эгалик қилиш баркамол қудратга, ҳифз (сатрташ) эса аьутга тааллуқли бўлади. Бу маъноларни жамловчи муҳаймин исми бўлиб, уларни Аллоҳ таолодан бошқа ҳеч ким мутлақо мукаммал жамлай олмас. Шунинг учун ҳам бу исм Аллоҳ таолонинг қадимий китоблардаги исмларидан биридир дейилган.
Танбиҳ. Ҳар бир текширувчи банда кузатувчи бўлиб, ишларни чуқур билишга ва сирларни англашга яқин туради. Шу билан бирга, у ўз сифатларини, ҳолатларини тўғрилашга ҳаракат қилади ва уларни тўғрилаб туриш учун доимо асрашга трим бўлади (Бошқача айтганда, ўз ҳаракатини ва сифатларини тўғрилаб бориш мақсадида уларга кўз-қулоқ бўлиб туради — тарж). Шунинг учун банда ўз қалбига боғланиш жиҳатидан муҳайминдир.
Агар кишининг хабардорлиги кенгайиб, Аллоҳ таоло бандаларининг зоҳирларидан далилланиб, фаросати орқали ботинларидан хабардор бўлгач соғлом фикрлилик услубига биноан уларни тўғри йўлга ундашда кўз-қулоқ бўлса, мазкур муҳаймин маъносидан оладиган насибаси тўлиқ ва тамомий бўлади.
Имом Муҳаммад Ғаззолийнинг
"Аллоҳнинг гўзал исмлари" китобидан
У амн (хотиржамлик) ва амон (омонлик) сабабларини яратиш ва хавф-хатар йўлларини тўсиш нисбати бериладиган Зотдир.
Абдуллоҳ ибн Амр розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади: «Бир куни жуда иссиқ вақтда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига бордим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бир оят устида тортишаётган икки кишининг овозини эшитиб, олдимизга чиқиб келдилар. У зотнинг юзларида ғазаб билиниб турарди. Шунда у зот: «Сизлардан олдингилар айнан Китобда ихтилоф қилганлари сабабли ҳалок бўлишган эди» (Имом Муслим ривоят қилган).
Ас-Салом - Ўзи айбдан, сифати нуҳсондан, афъоли (ишлари) ёмонликдан саломат бўлган Зотдир. Ҳа, борлиқда Унга боғлиқ Ундан содир бўлмаган бирор саломатлик йўқ.
Пайғамбарлар алайҳимуссаломнинг шафоатлари ва бизнинг Пайғамбаримиз (с.а.в.)нинг гуноҳкор мўминларни ва катта гуноҳ қилиб, азобга лойиқ бўлган мўминларни шафоат қилишлари ҳақдир.
У шундай Зотдурки, ҳис орқали билинадиган ё хаёлда тасаввур этиладиган, ёки гумон этиладиган, ёхуд кўнгилда кечадиган, ёинки фикрда ўтадиган ҳар бир васфдан муназзаҳ — покдир.
Ал-Малик зоти ва сифатлари борлиқнинг ҳам-масидан беҳожат бўлган ва бутун борлиқ Унга муҳтож бўлган Зотдир. Дарҳафқат, ҳеч бир нарса ўзининг зотида ҳам, сифатида ҳам, борлиғию боқийлигида ҳам ҳеч бир ишда Ундан беҳожат бўлолмайди. Шунингдек, ҳар бир нимарсанинг мавжудлиги Ундандир ёки Унга боғлиқ бўлган нарсалардир. Узидан бопгқа ҳар бир нарсанинг зоти ва сифоти Унинг мулкидир. Ваҳолонки, У ҳамма нарсадан беҳожатдир. Хуллас, У мутлақ Маликдир (подшоҳи мутлақдир).
Бу икки исм «Раҳмат» сўзидан олинган, «Раҳмат» эса марҳумни — раҳим-шафқат қилинувчини талаб қилади, илло, (раҳматга) муҳтож бўлмаган бирор марҳум йўқдир!
Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аммо баъд: Албтта энг яхшн сўз Аллоҳнинг китобидир. Энг яхши ҳидоят Муҳаммаднинг ҳидоятидир. Ишларнинг ёмони бидъат (янги пайдо бўлганлари)дир. Ҳар бир бидъат залолатдир», дедилар» (Имом Муслим ривоят қилган).