Ҳар биримиздаги ва бутун умматдаги энг катта муаммо шундаки, қалбларимиз Аллоҳга ҳақиқий тарзда боғланмаган ёки умуман боғланмаган.
Аллоҳ билан яккаликда зикр қилиш қийин бўлиб қолди
Яккаликда қолган пайтларимизда Аллоҳни эслаш бизга зерикарли туюлади. Зикр қилганда ҳам қалб иштирокисиз, фақатгина тил билан, механик тарзда бажарамиз. Зикрни тезда якунлаб, бошқа ишларга ўтиб кетишни афзал кўрамиз, гўё ўша ишлар биз учун Аллоҳни эслашдан кўра муҳимроқ ва қизиқроқдек.
Қуръонни эътиборсиз қолдирдик
Қуръонда айтилганидек:
“Эй Роббим, албатта, менинг қавмим ушбу Қуръонни тарк этдилар” (Фурқон сураси, 30-оят)
Биз Қуръонни деярли ўқимаймиз ("вақт йўқ"), агар ўқисак ҳам жуда кам, ўқиш пайтида кўпинча уйқуга тортилади ёки зерикарли туюлади. Қуръонни тушуниш, унинг маънолари устида тафаккур қилиш ва унга амал қилишдан узоқлашиб кетдик.
Ҳаётимиздаги стресс ва бахтсизлик
Биз бахтни, тинчлик ва хотиржамликни излаб, турли йўлларни қидириб юрамиз. Бироқ, ҳақиқий бахтга олиб борадиган ягона йўл — Аллоҳнинг йўли, пайғамбаримиз Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ва унинг саҳобалари юрган йўлни тан олишдир.
Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) айтдилар: “Мен сизларни куну тун каби равшан йўлда қолдирдим. Ундан фақат ҳалокатга дучор бўлгангина оғади”. (“ас-Силсила ас-Саҳиҳа”, 937)
Синовлар қаршисида заифлик
Синовлар келганда, биз тезда мағлуб бўламиз, Исломнинг асосий принципларидан оғиб кетамиз ва вазиятларимизга баҳона қидириб, ўзимизни оқлаймиз.
Қалбнинг йўқотилган боғланиши
Бундай ҳаёт қалбда стресс ва депрессияни келтириб чиқаради. Қалб ўз яратувчиси билан боғланмаган бўлса, ундан бошқа нимани кутиш мумкин? Қалбга яхши ўгит берилганда, у қаршилик кўрсатади, ўзини оқлаш учун сабаблар топади ва янада тубанликка ботади.
Баъзилар шундай дейди: “Мен ҳозирги ҳолатимда қолишни истайман,” ва ўзини жоҳилият ва куфр ботқоғига ботиришда давом этади.
Ечим — ҳақиқатга қайтиш
Ягона йўл бор, бошқа йўл йўқ. Бу йўл — Пайғамбаримиз Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ва унинг саҳобалари юрган ҳақиқат йўлига қайтишдир.
Аллоҳнинг йўлига қайтиш ва унга чин дилдан боғланишгина қалбларимизни шифо топтиради ва ҳаётимизга маънавий бахт олиб келади.
Абу Муслим тайёрлади
