Шунингдек, ҳар бир Пайғамбарга инсу жин шайтонларини душман қилиб қўйдик. Уларнинг баъзилари баъзиларини ғурурга кетказишлари учун латиф каломларни танларлар. Агар Роббинг хоҳласа, бундай қилмас эдилар. Бас, уларни ўзлари тўқиган нарсалари ила ёлғиз қўй! Анъом сураси, 6:112

Абу Хурайра розияллоҳу анҳу ҳикоя қиладилар:

Мусулмон биродарлар, шайтоннинг ҳийла-найрангларидан хотиржам бўлмай, унга тайёр туришимиз, ёлғиз Аллохдан ёрдам сўраган ҳолда бутун кучимизни у билан курашга сарфлашимиз лозим.
Дарҳақиқат, Аллоҳ таоло айтадики: "(Улар) худди шайтоннинг ўхшашидирлар. Қайсики, у инсонга: "Кофир бўл”, дейди. Бас, қачонки, (инсон) кофир бўлгач, (шайтон унга): "Мен сендан безорман. Зеро, мен (барча) оламлар Парвардигори - Аллоҳдан қўрқарман", дейди” (Ҳашр сураси, 16-оят).

Улар Исо а.сни масхара қилиб ташлади: жанжал ортида маълум бир куч бор.

Банда шайтондан тўрт нарса билан нажот топиши мумкин:
Биринчиси - доим Аллоҳнинг зикрида бўлиш.
Аллоҳ таоло айтади: "Огоҳ бўлингизки, Аллоҳни зикр этиш билан қалблар ором олур” (Раъд сураси, 28-оят);
"Бас, Мени ёд этингиз, Мен ҳам сизларни ёд этурман” (Бақара сураси, 152-оят).

Шайтон мўмин бандадан имонни мажбурлаб ва зўрлик билан олиб қўяди, демаймиз. Балки: банда ўз хоҳиши билан имонидан кечади (диндан чиқади). Банда имонидан кечганда шайтон ундан имонини олади, деймиз.

Аллоҳ таоло айтади: «Эй имон келтирганлар! Шайтоннинг изидан эргашманг! Ким шайтоннинг изидан эргашса, бас, албатта, (шайтон) бузуқлик ва ёвузликка буюрур. Агар сизларга Аллоҳнинг фазли ва раҳмати бўлмаганда эди, сизлардан бирор киши (туҳматдан) пок бўлмас эди. Лекин Аллоҳўзи хоҳлаган кишини поклар. Аллоҳ эшитувчи ва билувчидир» (Нур, 21).

Анас ибн Молик (розияллоҳу анҳу) ривояти: Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) дедилар: «Кимки бир идишдан овқат еб бўлиб, сўнгра уни ялаб қўйса, ушбу идиш унга испшғфор ва салавотлар айтади».

Шайтон мўмин бандадан имонни мажбурлаб ва зўрлик билан олиб қўяди, демаймиз. Балки: банда ўз хоҳиши билан имонидан кечади (диндан чиқади). Банда имонидан кечганда шайтон ундан имонини олади, деймиз.

Абу Ҳурайра розияллоқу анҳудан ривоят қилинади: