Муовия ибн Язид ибн Муовия, Абу Абдурраҳмон - Абу Язид ва Абу Лайло ҳам дейишади. У 64 йили отасининг васияти билан халифа бўлди. Яхши йигит эди. Халифа қилиб тайинланганда касал эди. Шу касали билан вафот этди. Ташқарига чиқмади, бирор иш қилмади, одамларга намоз ҳам ўқимади. Халифалик муддати қирқ кун бўлди. Икки ой ё уч ой деганлар ҳам бор. Вафот қилганда ёши 21 да эди. 20 да деганлар ҳам бор. Ўлими олдидан унга: халифа қолдирмайсанми, деганларида лаззатига етолмадим, заҳматини нима қиламан олиб, деган.

Сулаймон ибн Абдулмалик, Абу Айюб - Бани Умайянинг энг яхши подшоҳларидан бўлган. Отасининг васиятига биноан акасидан сўнг тўқсон олтинчи йили жумадул охир ойида халифа бўлди. Отасидан ва Абдурраҳмон ибн Ҳубайрадан бир оз (ҳадис) ривоят қилган. Ўзидан эса ўғли Абдулвоҳид ва Зуҳрий ривоят қилганлар.

Баззор (машҳур муҳаддис, 905 йилда вафот этган. Басра, Ироҳ) ўз “Муснад”ида келтиради: “Ҳузайфа розияллоҳу анҳу деди: “Ё Расулуллоҳ, бизга халифа қолдирмайсизми?” деб сўрашди.

Ар-Рашид Ҳорун Абу Жаъфар ибн ал-Махди Муҳаммад ибн ал-Мансур Абдуллоҳ ибн Муҳаммад ибн Али ибн Абдуллоҳ ибн ал-Аббос.

Маъмун - Абдуллоҳ Абул Аббос ибн ар-Рашид 170 (786-87) йили рабиул аввалнинг ўртасида жума кечаси туғилган. Шу кеча (амакиси) ал-Ҳоди вафот топиб, отаси халифа бўлган кеча эди. Онасининг исми Марожил умму валад бўлган (чўри). Уни туғиб, нифосида вафот этган. Ёшлигидан илм ўқиди. Ўз отасидан, Ҳушайм, Убайд ибн ал-Аввом, Юсуф ибн Атийя, Абу Муовия аз-Зарир, Исмоил ибн Улайя, Ҳажжож ал-Аъвар ва бошқалардан ҳадис эшитган.

Язид ибн Муовия, Абу Холид, ал-Умавий 25 ё 26 йили туғилган. Йўғон, сергўшт, серюнг, сочи кўп одам бўлган. Унинг онаси Майсун бинти Баҳдал, Калб қабиласидан. Ўз отасидан ривоят қилган, унинг ўзидан ўғли Холид ва Абдулмалик ибн Марвон ривоят қилганлар. Отаси уни валиаҳд қилиб тайинлади ва юқорида айтилганидек, одамларни (раиятни) бунга мажбурлаган.

Муовия ибн Абу Суфён ибн Ҳарб ибн Умайя ибн Абдушшамс ибн Абдуманоф ибн Қусой, ал-Умавий, Абу Абдурраҳмон, у ва отаси Макка фатҳи куни исломга кирганлар. Ҳунайн ғазотида қатнашганда у “муаллафа қулуб”лардан эди. Кейинчалик яхши мусулмон бўлди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг котибларидан бири эди. У орқали Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан 163 та ҳадис ривоят қилинган. Саҳобалардан: Ибн Аббос, Ибн Умар, Ибн Зубайр, Абуддардо, Жарир Бажалий, Нўъмон ибн Башир ва бошқалар у кишидан ҳадис ривоят қилганлар.

Ҳасан ибн Али ибн Аби Толиб розияллоҳу анҳу, Абу Муҳаммад, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг набираси, нури дийдаси, ўз сўзлари бўйича, сўнгги халифа.

Иброҳим ибн ал-Валид ибн Абдулмалик Абу Исҳоқ. Акаси Язид ан-Ноқис ўлгандан кейин унга байъат берилди. Баъзилар Язид унга васият қилган баъзилар эса йўқ, васият қилмаган дейдилар.

Ас-Саффоҳ бани Аббоснинг илк халифаси, Абулаббос, Абдуллоҳ ибн Муҳаммад ибн Али ибн Абдуллоҳ ибн Аббос ибн Абдулмутталиб ибн Ҳошим.