Шарқда «товус ул-фуқаро» лақаби билан шуҳрат қозонган Абу Наср Саррож ўз даврининг буюк машойихларидан биридир.
Шайх Абу Исҳоқ Иброҳим Козируний 352/963 йилда Шероздан унча узоқ бўлмаган Козирун қишлоғида ўрмончи оиласида туғилган. У ёшлигиданоқ Қуръон ўрганишга жиддий киришган. Басралик Абу Исҳоқ Абу Тамим ва шомлик Абу Али Муҳаммад ибн Исҳокдан Куръонни мукаммал ўрганган. Шайх Муҳаммад Хафиф суҳбатида бўлиб, тариқат сирларидан воқиф бўлган.
У раъфат соҳибидир. «Раъфат» деб беҳад раҳматга айтилади. Демак, ар-Рауф сифати ар-Раҳим сифати маъносида бўлиб, бунда раҳмат беҳаддир. Ар-Раҳийм сифати олдин шарҳланди.
У шундай Зотки, гуноҳларни ўчириб, исёнларни кечириб юборур. Бу исм ал-Ғафур сифатининг маъносига яқиндир. Лекин ал-Афувв янада кечирувчиротўдир. Чунки «ғуфрон»нинг маъноси беркитиш, «афв» эса ўчиришдир. Албатта, ўчириш беркитишга нисбатан кучлироқдир.
У шундай Зотки, авбошларнинг бош кўтаришини синдириб, бостириб турар, жиноятчиларни жазолаб, ҳаддан ошувчиларга қаттиқ азоб берур. Бу ҳол эса қайта-қайта огоҳлантиришлар ва кечиришлардан кейин, муҳлату имконият беришдан сўнг бўлади. Ваҳолонки, Аллоҳ таоло тезда азоб бериб, ўч олишга энг қодир Зотдир.
Тариқат аҳлининг пешвоси, илоҳий маърифат билимдони Шайх Абу Абдуллоҳ Хафиф 241/855 йилда Шероз вилояти ҳокиминииг қўшин бошлиғи хонадонида дунёга келган. Унинг онаси нишопурлик бўлган.
НАТО давлатлари Вашингтондаги саммит якунлари бўйича қўшма декларацияни тақдим этди.
Ҳаммаси келаси ҳафта, НАТО саммити тугагандан сўнг, Байден ҳеч бўлмаганда сайловлардан воз кечиши ва максимал даражада истеъфога чиқиши томон кетмоқда.
Билингки, носибийлар - хорижийлардир ва ҳарурийлар деб ҳам номланади. Чунки улар Алига (розияллоҳу анҳу) Ҳаруро деган жойда қарши чиқдилар. Улар Алига (розияллоҳу анҳу) куфр билан гувоҳлик берадилар.
Носир ли-диниллоҳ - Аҳмад Абу Аббос ибн Мустази би-амриллоҳ. У 553 йили 10-ражабда туғилган. Онаси - канизак, турк аёли, исми Зумрад. Отасининг ўлими арафасида 575 йили зилқаъданинг бошида унга байъат берилди. Бир жамоа, уларнинг орасида Абул Ҳусайн Абдулҳақ Юсуфий, Абул Ҳасан Али ибн Асокир Батойиҳий ва Шахда каби кишилар унга ижозат бердилар (фотиҳа бердилар). Унинг ўзи ҳам бир жамоага фотиҳа берган эди. Тириклигида ҳам ундан ривоят қилдилар. Улар ҳадиснинг исноди бўлишини истаганлари, учун эмас, балки фахрланиш (мақтаниш) учун шундай қилгандилар ва бунда ўзаро рақобатлашар эдилар.
Ўтган йилнинг 7 октябридан буён Ғазони бомбалаб, ўн минглаб фаластинликларни қатл этган Исроил яна бир ғайриинсоний ҳаракати билан асл башарасини кўрсатди. Ишғол остидаги Ғарбий Шариадаги фаластинлик асирларга қарши қийноқларда Исроилнинг радикал ўнгчи миллий хавфсизлик вазири Итамар Бен Гвир ҳам иштирок эттгани маълум бўлди.
Жиноятнинг ҳаммаси ҳам жиноят, лекин мурғак болага ваҳшийлик қилган инсон яшамаслиги керак. Бундай фикрни Олий Мажлис Қонунчилик палатаси спикери ўринбосари, “Миллий тикланиш” демократик партияси фракцияси раҳбари Алишер Қодиров билдирди.