ОВД-Инфо томонидан Россия ҳукуматининг репрессив фаолиятининг май ойидаги мониторинги урушга қарши позиция учун 47 та янги жиноий иш ва 24 та янги ҳукмни қайд этди, улардан 8 таси ҳақиқий қамоқ муддатини назарда тутади.

Сталин даври ишончнинг иккиланганлиги билан ажралиб турарди: раҳбарга ишонилган, аммо ҳокимият ва унинг муайян ҳаракатларига ишонилмаган. Айнан шу нарса бугунги Россия шароитида ҳам кузатилмоқда: давлат ғоясини ўзида мужассам этган олий институтларга рамзий, баъзан муқаддас ишонч, лекин давлатнинг кундалик ҳаётга ҳар қандай аралашувига юқори даражада ишончсизлик.

Кўпчилик одамлар учун сталинизм ленинчи большевизмнинг тўғридан-тўғри давомидир. Бироқ кўплаб мутафаккирлар Иосиф Сталинга контрреволюционлик хос бўлган, деб айтишлари бежизга ҳам эмас. Шу асосда Лев Троцкий ва Георги Федотов каби турли хил одамларнинг фикри бир жойдан чиққан.

Давлат органлари томонидан режалаштирилган қатағон кампанияси натижасида деҳқонларнинг энг оммавий қирғин қилиниши. Минимал ҳисоб-китобларга кўра, қулоқлаштириш давомида қатағонлардан, кўчириб келтирилганларнинг мажбурий меҳнат посёлкаларига етказиш ва бу ердаги ҳаёт чидаб бўлмас шароитлар оқибатида 300 мингдан 400 минг кишигача ҳалок бўлган, уларнинг кўпини болалар ташкил қилган.

Совет иттифоқидан кейинги Россияда СССРни ҳамда унинг энг қонхўр диктатори Иосиф Сталинни соғиниш, қўмсаш жуда кучли, деб ёзади Стефано Маньи ўзининг Opinione газетасига ёзган мақоласида. “Қизил байроқлар, жигарранг-қизил кўйлаклар, Ленин ва Сталиннинг ҳайкалчалари Россия ҳамда Украинанинг шарқий ҳудудларида ёнига яқинлашиб бўлмайдиган табаррук нарсага айланди. Бу сталинизмнинг қайта уйғонишими? Ҳа.