Ибн Жавзийнинг “Маноқиб ал-имом Аҳмад ибн Ҳанбал” китобида келтирилган: “Абу Аббос Бардаий айтди: “Ҳасан ибн Исмоилнинг шундай деяётганини эшитдим: “Отамнинг шундай деб айтаётганини эшитдим: “Аҳмад ибн Ҳанбалнинг мажлисида 5 минг ва ундан ошадиган одам тўпланар, 500 тадан камроғи ёзар, қолганлар ундан чиройли одоб ва йўл ўрганар эдилар””.

Яхши саҳобалардан бири ҳаёти билан яқиндан танишайлик. Али ибн Абу Толиб Расулуллоҳ (с.а.в.) қизлари ва жигаргўшалари билан ҳаёт кечирар эди. Али (р.а.) эрта тонгда уйғониб хотини Фотима (р.а.) билан егулик таом қидириб кетишар аммо топа олмай қийналишар эди.

Нега бунча тушкунсан?
Одам алайҳиссалом каби 200 йил тавба қилдингми?

Америкада жойлашган бир ҳайвонат боғида эшаклар яшар экан. Улар шу боғда туғилгани боис бошқача ҳаётни билишмас экан. Эшакларни ёмон боқишмас ва керак бўлса улар ўз ҳаётларидан мамнун эканлар. Бироқ, катта қулоқли ҳайвонлар партиясидан бўлган баъзи бир америкалик фаоллар эшаклар тутқинликда азоб чекмоқда ва улар озод яшашни орзу қиляпти, деган фикрга келишибди.

Аллоҳ йўлида риёсиз, яширин қилиниши керак бўлган хайр-эҳсонлар ҳақида гапирганимизда шу хусусдаги ҳадис ва ривоятларни келтирамиз. Амалда эса, эшитганларимизни амалга оширишга доим ҳам имкон бўлавермайди. Имкон топилганида ҳам уни яширин, хўжакўрсинга эмас, риёсиз, тўғри ниятда қилиш негадир қийин кечади.