Илгари фақат одамлар ўз ҳаракатларини мусиқа билан синхронлаштиришга қодир деб ўйлашган.

Тадқиқотчилар уларни фаоллаштириш устида ишламоқда.

Бу нафақат эстетика билан боғлиқ.

Энди тадқиқотчилар иқлим қандай ўзгарганини кузатишлари мумкин.

Қозилик, муфтийлик учун илм керак экан, шу каби даъват, тарбия учун ҳам илм муҳимдир. Аллоҳ таоло элчисига айтади: “Айтинг: «Менинг Йўлим шудир. Мен Аллоҳга даъват қиламан. Мен ва менга эргашган кишилар аниқ ҳужжатга - ишончга эгамиз. (Ҳар қандай шерикдан) Аллоҳни поклайман. (Зеро), мен мушриклардан эмасман”. (Юсуф сураси, 108-оят)

Олимнинг кибрдан сақланиши икки йўл билан амалга оширилади

1) Др. Персауд. Бу инсон Анатомия фани, педиатерапия ва болалар соғлиги бўйича прфессор, акушерлик соҳасининг етакчи олими, Канададаги Манитоба Университетининг “ишлаб чиқариш соҳаси фанлари“ бўйича профессоридир. У 16 йил давомида Анатомия департаменти бошлиғи лавозимида фаолият кўрсатган. Ўз соҳасининг жуда машҳур олимларидан. 22 та китоб ва 181 дан ошиқ илмий мақолалар муаллифи. 1991 йилда Канадада Анатомия соҳасида кўплаб мукофотларга сазовор бўлган. Бу кишидан ўзи тадқиқот олиб борган Қуръондаги илмий мўъжизалар ҳақида сўрашганда, қуйидагича изоҳ берган:

Исломга чақирувчи ва дин фойдаси учун ҳаракат қилувчи ҳар бир инсон шу йўлдаги мақсад ва ниятларини ростгўйлик ила текшириб чиқиши ва ўзини ўзи алдамаслиги, Роббисига нисбатан ёлғончи бўлмаслиги керак. Имоми Ғаззолий амалдорлик, шуҳрат, одамлар мақтовини яхши кўришдан иборат бўлган фитналарни зикр қилгач бундай деганлар:

Қачонки, Аллоҳ мўминлар орасида бирор олимнинг шон-шуҳратини ёйса, албатта, у олимлардандир. Шунингдек, одамлар унинг эгаллаган илмига муҳтож бўлсалар, олим ва бошқаларга камтарлик билан муносабатда бўлишни ўзига лозим тутади. Олим илмда ўзи билан тенг шахсларга нисбатан камтар бўлса, уларнинг қалбларида унга нисбатан муҳаббат пайдо бўлади, уни яқин кишисидек яхши кўрадилар. У йўқ пайтда эса, уларнинг қалблари соғиниб қолади.

Ўтган уч бўлимда олимлик учун шарт бўлган омиллар ҳақида сўз юритдик. Биринчи омил – олимлар қадрини билиш; иккинчиси – олим бўлиш учун борини сарфлаш; учинчиси – вақтни қадрлаш эди.