Фуссилат сураси 9-оят: “Айтинг: "Ҳақиқатан ҳам сизлар Ерни икки кунда яратган зотга кофир бўлурмисиз ва ўзгаларни Унга тенглаштирурмисиз?! Ана ўша барча оламларнинг Парвардигори-ку?!”

Анбиё сураси 33-оят: “У кеча ва кундузни, Қуёш ва Ойни яратган зотдир. (Бу иккисининг) ҳар бири фалакда сузиб юрур”.

Аллоҳ таоло Қуръони карим орқали билдирган ҳақиқий адолат одамларни яхши-ёмонга ажратмай, ҳар бир кишининг ҳуқуқларини ҳимоя қилишга, ҳар қандай ҳолатда ҳам ҳақсизлик ва зулмга рози бўлмасликка, ҳамиша мазлумлар тарафида туриб, уларнинг золимларга қарши манфаатларини ҳимоя қилишга буюради.

Куръон - Аллоҳ таолонинг каломи, мусҳафларда битилгандир, (мўминлар) қалблар(и)да ёддир, (мўминлар) тиллар(и)да ўқил(ади)гандир. Набий алайҳиссаломга нозил қилингандир, Қуръонни талаффуз қилишимиз махлуқдир. Уни қироат қилишимиз ва ёзишимиз махлуқдир. Куръон (Аллоҳ таолонинг каломи) махлуқ эмасдир.

Навалний Қуръонни тилга олишга маънавий ҳаққи йўқ, деди Рамзан Қодиров. У мухолифатчи муқаддас китобдан сиёсий мақсадларда фойдаланмоқчи эканини таъкидлаб, колония маъмуриятидан унга "динлараро нафрат экишга" йўл қўймасликни сўради.

Ибн Абу Довуд Абу Жуҳайфа(Ваҳб ибн Абдуллоҳ ибн Муслим Сувоий. Набий (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) умрларининг охирида келиб саҳобий бўлган. У зотдан кейин Али (розияллоҳу анҳу) билан бирга бўлган. У киши халифалик вақтларида Куфа соқчиларига волий бўлган. Али (розияллоҳу анҳу) у кишини “Ваҳбул хайр”деб номлаган. Ҳижрий 74 йили вафотэтган.) (розияллоҳу анҳу)дан саҳобалар Қуръон билан дам солишни кароҳатли эканини ривоят қилган. Лекин ихтиёр этилган ҳукм шуки, бундай қилиш макруҳ эмас, балки суннатдир. Ойша (розияллоҳу анҳо)дан ривоят қилинади: “Набий (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) қачон уйқуга кетмоқчи бўлсалар, икки кафтларини жуфтлаб, Ихлос, Фалақ, Нос сураларини ўқиб, унга дам урардилар. Сўнг уларни бошлари, юзлари ва баданларининг олди томонидан бошлаб имконлари етгунича суртардилар. Буни уч маротаба қилардилар” (Имом Бухорий ва Муслим ривояти).

Балки бунинг ортида тиббиёт, астрономия, география, биология каби сеҳр ва тилсимлар билан боғлиқ жуда кўп илмлар бор дерсан.

Расулуллоҳнинг “Ёсин сураси қуръоннинг қалбидир” деган ҳадиси ҳақида ҳукм чиқариш учун илм толибига эслатма

Қуръон маъноларини англаш киши қалбида хушуъ пайдо қилади. Қуръон ўқиш, эшитиш, ёд олиш қалб касалликларининг энг зўр давосидир.

Савол: Бундан аввалги боб қабр азоби ҳақида эди. Боблар кетма-кетлигида ҳам ўзаро бир-бирига боғлиқлик бўлади. Шу сабабдан бу бобнинг аввалги бобга қандай алоқаси бор?