Мунофиқликдан паноҳ тилаш ва унинг самаралари
Умму Маъбад розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
Аҳдида турмаган кимса мисоли
Аллоҳ таоло ахдида турмаган кимса ҳақида мисол келтиради:
Куръонни тушунмай тиловат қиладиган кишининг мисоли
Куръонни тушунмай тиловат қиладиган кишининг мисоли худди бир юртдан бошқа юртга жавҳарларни юз дирҳам эвазига олиб боришга келишилган одамга ўхшайди. Унга: “Бу жавоҳирларни ўша юртга олиб бор ва уларни ишлатиб фойдалан, даромадини ўзингга қолдир”, дейилди. Унинг даромади эса уйлар тўла тилла ва кумуш бўларди.
Ёлвориб дуо қилиш ва унинг маҳбублиги сири ҳақида
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Албата, Аллоҳ ёлвориб дуо қилганларга муҳаббат қилади», деганларини эшитдим».(Ибн Асокир, Байҳақий, Табароний, Ибн Адий ва бошқалар бошқа лафз ва санад билан ривоят қилган.)
Фожирни ҳазир бўлиш учун ундаги нарса ила зикр қилиш ҳақида
Баҳз ибн Ҳакимдан, отасидан, бобосидан ривоят қилинади:
Оятлар келтирилганда илмига амал килмай чикиб кетган одамнинг мисоли
Оятлар келтирилганда илмига амал қилмай чиқиб кетган одамнинг мисоли - “гуё бир итдирки, унга ҳамла қилсанг ҳам (тилини осилтириб) хансирайди, ўз холига кўйсанг хам хансирайверади” (Аъроф, 176).
Аҳдида турмаган кимса мисоли
Аллоҳ таоло аҳдида турмаган кимса ҳақида мисол келтиради: “Сизлар бир жамоа бошқа бир жамоадан (сон ё бойлик жиҳатидан) ортиқроқ бўлгани учун қасамларингизни (бузиб) уни алдов воситаси қилишингиз билан худди ўзи тўқиган нарсасини пухта чиққанидан сўнг парчалаб бузиб ташлаган аёлга ўхшаб қолмангиз! Албатта, Аллоҳ бу билан сизларни синовдан ўтказур ва албатта, қиёмат кунида сизларга (келиша олмай) ихтилоф қилиб юрган нарсаларингизни баён қилиб берур” (Наҳл, 92).
Ҳадя инсон хулқларидан бир хулқ экани ҳақида
Рубаййъ бинти Муъаввиз ибн Афро розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига товоқ хурмо ва тукли тарра олиб бордим. У зот менга кафтлари тўла тақинчоқ ёки тилло бердилар ва: «Қизгинам, ушбуни тақинчоқ қилиб ол», дедилар». (Термизий («Шамоил»да), Аҳмад, Табароний ва бошқалар бошқа лафз ва санад билан ривоят қилган)
Туҳмат ва унга қулоқ тутиш
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) туҳмат қилиш ва туҳматга қулоқ тутишдан қайтардилар.