Фашизм ва коммунизм - бу коллективизм мафкураси ва мифологияси орқали бегуноҳ одамларга нисбатан зўравонлик қўллашни оқлайдиган псевдофалсафа (куфр таълимот).

Владимир Путин ва унинг сафдошлари рус бўлмаган халқларга «ҳақиқатни сингдириш» учун куч ишлатишни қўллаб-қувватлаган ультра ўнгчи файласуф Иван Ильиннинг асарларидан илҳомланган.

“...Авторитар режимнинг энг хавфли шаклларидан бири фашизмдир. Фашистик режим XX асрнинг 30-40 йилларида ғарб мамлакатларида (Германия, Италия) пайдо бўлиб, у ерда мавжуд бўлган демократик ҳуқуқ ва эркинликларни йўққа чиқарди ва мухолиф партия ва ташкилотларни террористик усулни қўллаб янчиб ташлади.

Фашизм, миллатчилик, синфий кураш: замонавий сиёсат билан ХХ аср бошларидаги сиёсий жараёнлар ўртасида паралелликларни келтириб чиқариш хато.

ХХ асрда даҳрийликнинг барбдод бўлиши нафақат илм-фан соҳасида балки сиёсий ва ижтимоий ахлоқ соҳаларида ҳам яққол кўрина бошлади. Коммунизмнинг барбод бўлиб, шармандаси чиқиши бу гапларнинг энг ёрқин тасдиғидир. Чунки, ХIХ  асрда коммунизм даҳрийлик ва шунга яқин залолатларнинг энг мақталгани (апофеози) эди. Таълимот асосчилари Маркс, Энгельс, Ленин, Троцкий ёки Мао Цзэдунлар даҳрийликни коммунистик дунёқарашнинг энг муҳим асоси деб қарашар эди.

Берлинда бўлганимда мен Германияда нацистлар ҳукмронлиги даври каби мураккаб ва даҳшатли мавзуни айланиб ўта олмадим, албатта. Шахсан менга доимо қандай қилиб нацистларнинг мудҳиш ва инсониятга қарши ғояларини миллионлаб немисларга сингдира олгани қизиқ эди.

Украина Конституцион суди коммунизм ва нацизмни тарғиб қилишни тақиқлайдиган қонуннинг конституцияга зид эмаслигини тасдиқлайдиган қарорини эълон қилди. Суд баёнотида айтилишича, коммунистик ва нацизм режимлари бир-бирига тенг.

Қандай қилиб бахт, моҳиятан, қайғу, қўрқув, уят каби оддий туйғу, ҳаёт тарзига, ҳамма унга интиладиган мақсадга айланди? Буни ўзига хос бахт фашизми деб айта оламизми? Dünya Bizim турк маданият портали колумнисти Мерве Тўқай шундай саволлар билан мурожаат қилди.

Ҳозирги кунда коммунизм ва айниқса, фашизм нима эканлиги ҳақида ҳамма билади ва ҳеч бўлмаганда тушунадигандай бўлиб туюлади. Лекин аслида бу доктриналарнинг асл моҳияти нимада эканлиги ҳақида жуда камчилик ўзига савол беради. Ахир фақат ҳодисанинг моҳиятини тушунган ҳолдагина ушбу моҳиятга мос келадиган субъектларни идентификация қилиш ва баёнотга эътибор қаратмасдан ҳаракат қиладиган шахсларнинг мотивларини тушуниш мумкин.

“...Авторитар режимнинг энг хавфли шаклларидан бири фашизмдир. Фашистик режим XX асрнинг 30-40 йилларида ғарб мамлакатларида (Германия, Италия) пайдо бўлиб, у ерда мавжуд бўлган демократик ҳуқуқ ва эркинликларни йўққа чиқарди ва мухолиф партия ва ташкилотларни террористик усулни қўллаб янчиб ташлади.