Жамият (918)
Уқба ибн Омир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Садақа қабрнинг ҳароратини ўчиради. Мўмин киши Қиёмат куни ўз садақасининг соясида сояланади», дедилар. Аллоҳ таоло (садақа сабабли қабрнинг иссиғини кетказади. Бу ҳодисалар Қиёмат кунидан олдин бўлади.“
Азиз биродарларим, биз татфиф (кам ўлчаб, кўп талаб қилиш) жиноятига қўл уряпмиз. Аллоҳ таоло Мутаффифун сурасида шундай дейди: "Вайл (вой) бўлсин, ўлчовдан уриб қолувчиларга. Улар одамлардан нарса ўлчаб олсалар, тўлиқ оларлар. Ва агар одамларга ўлчаб ёки тортиб берсалар, камайтирарлар".
Ўзимизни олимлар синфига мансубмиз, деб ўйламаслигимиз керак. Азиз биродарларим, олим бўлиш оддий иш эмас. У жуда улуғ амалдир. Ҳақиқий олимлар - Умар ибн Абдулазиз, Ҳасан Басрий, Шоҳ Абдулазиз Деҳлавий, Шоҳ Вали Аллоҳ, мавлоно Илёс, мавлоно Ҳусайн Аҳмад Маданий, ҳазрати Таҳонавий, мавлоно Абулҳасан Али Надавий (ва Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф) раҳимаҳуллоҳлардир. Мана шу инсонлар "олим", "фақиҳ" деган унвонга лойиқдирлар ва улар пайғамбарларнинг ворисларидир. Ўзимизни олим деб ўйламайлик! Балки камчиликларимизга қарамай, Аллоҳнинг бизга кўрсатган фазлидир бу.
Ўтган асрнинг 90-йилларида хусусийлаштириш тўлқини содир бўлгач, Помир халқининг бадавлат вакили Оғахон фонди Тоғли Бадахшон мухтор вилоятининг Хоруг шаҳридан бир қанча ер участкаларини сотиб олди. Уларда тиббиёт пункти, Помирда иқтидорли болалар мактаби, истироҳат боғи, университет, меҳмонхоналар қурилди. Расмий Душанбе бугун аввал қабул қилинган қарорларга қарши чиқди ва тескари жараённи бошлади - Оғахон фонди объектларини миллийлаштириш бошланди.
Чинакам мусулмон ўзининг ижтимоий алоқаларида доимо катта ишларни кўзлайди. Бу алоқаларни паст ғаразлар устига бино қилмайди. Чунки унда кичик ишларга вақт бўлмайди.
Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи васаллам охирги маротаба ҳаж қилаёткан пайтларида ушбу оят нозил бўлди: “Бугун сизларга динингизни комил қилдим, неъматларимни бенуқсон, тўкис қилиб бердим ва сизлар учун Исломни дин қилиб танладим” (Моида сураси, 3-оят).
Мусулмон инсон масжидда биринчи жамоатга қўшилишга ошиқади. Чунки, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтганлар: “Жамоат билан ўқилгаи намознинг савоби ёлғиз ўқилган намознинг савоби-дан йигирма етти баробар кўпдир” (Бухорий ва Муслим ривояти).
Охират саодати дунё саодатига боғлиқ. Бу ҳаёт наригиси билан чам-барчас боғлиқлигини ақлли киши яхши билади. Кўринмас ва кўринар олам, дунё ва охират, бугун ва эрта - буларнинг ҳаммаси бир ҳаётдир. Айримлар бугунги ҳаётимизнинг ўзинигина тан олади ва (мол-дунё) тўплаб-йиғади, абадийликни талаб қилиб, бу ўткинчи дунёга боғланиб қолади. Сўнг ҳамма истак, хоҳиш ва мақсадлари ўзи билан қўшилиб ўлиб кетади.
Навалний Қуръонни тилга олишга маънавий ҳаққи йўқ, деди Рамзан Қодиров. У мухолифатчи муқаддас китобдан сиёсий мақсадларда фойдаланмоқчи эканини таъкидлаб, колония маъмуриятидан унга "динлараро нафрат экишга" йўл қўймасликни сўради.
"Алексей Навалний қамоқда ўлмади, у Кремлнинг шафқатсизлиги ва унинг мухолифатни ҳар қандай ҳолатда ҳам овозини ўчириш мақсади билан ўлдирди" - Навалнийнинг ўлими ҳақида жаҳон сиёсатчилари
Греция парламенти бир жинсли никоҳни қонунийлаштирувчи қонунни қабул қилди ва бундай жуфтликларга фарзанд асраб олишга ҳам рухсат берди. Овоз беришда 300 нафар депутатдан 254 нафари иштирок этди. Қонунни 176 депутат қўллаб-қувватлади, 76 нафари қарши чиқди, икки нафари бетараф қолди. Греция бир жинсли никоҳни қонунийлаштирган биринчи православ давлатга айланди.
Ислом ҳидоятида тарбияланган, унинг покиза чашмасидан қонган мусулмон жамиятда одамларга фойда келтиришга, улардан озорни даф қилишга жуда ҳам ҳарис бўлади. Чунки у ўзининг ҳақиқат, эзгулик, фазилат асосларида тарбияланиши, шаклланиши, унинг ҳукми билан фойда келтирувчи фаол бинокорга айланади. Яхшилик қилишга фурсат топди дегунча, уни ғанимат билади. Яна у яхшилик қилиш нажотга олиб боришини билади:
“...яхшилик қилингиз, шоядки нажот топсангизлар” (Ҳаж сураси, 77-оят).
Ростгўйлик аталмиш юксак мартабага етган мусулмон алдамайди, фирибгарлик, хиёнат қилмайди. Чунки ростгўйлик тақозо қиладиган нарса холислик, софлик, инсоф ва вафодир; фирибгарлик, алдов, сохталик, ноҳақлик, хиёнат эмас.