120. Яҳудийлар ҳам, насронийлар ҳам то Сиз уларнинг динига кирмагунингизча ҳаргиз Сиздан рози бўлмайдилар. Айтинг: «Оллоҳнинг Йўлигина Ҳақ Йўлдир». Қасамки, агар Сизга келган ҳақиқий билимдан кейин уларнинг нафс-ҳаволарига эргашсангиз, у ҳолда Оллоҳ тарафидан Сизга на бир дўст ва на бир ёрдамчи бўлмайди.

169. Улардан сўнг Китобга (Тавротга) меросхўр бўлган ўринбосарлар келдики, улар бу тубан (дунё) нарсаларини (ҳалол, ҳаромлигига қарамай) оладилар ва “Албатта бизлар мағфират қилинурмиз”, дейдилар. Ҳолбуки, агар яна ўшанга ўхшаган нарса келиб қолса, уни ҳам олаверадилар. Ахир улардан Китобда (Тавротда) Оллоҳ шаънига фақат ҳақни айтишлари борасида аҳд-паймон олинмаганмиди?! Ундаги оятларни ўқиб ўрганган эдилар-ку! (Оллоҳдан) қўрқадиган зотлар учун (бу дунё матоларидан) Охират диёри яхшироқ-ку! Ақл юргизмайсизларми?!

32. Ана ўша (қотиллик) сабабли Биз бани Исроил зиммасига (шундай Фармонни) битдик: кимки бирон жонни (ўлдирмаган) ва ерда бузғунчилик қилиб юрмаган бир одамни ўлдирса, демак, у гўё барча одамларни ўлдирибди ва кимки унга ҳаёт ато этса (яъни, ўлдиришдан бош тортса, ёки ўлимдан қутқарса), демак, у гўё барча одамларга ҳаёт берибди. Дарҳақиқат, Бизнинг элчиларимиз уларга (бани Исроилга) мана шундай ҳужжатлар келтирдилар. Шундан кейин ҳам улардан кўплари Ер юзида (қон тўкиш билан) ҳаддан ошиб юргувчидирлар.

143-144-145-146.Энди агар у (Оллоҳга доимо) дуо-тасбеҳ айтгувчилардан бўлмаса эди, албатта у (балиқ) қорнида то қайта тириладиган Кунларигача (яъни, Қиёматгача) қолиб кетган (яъни, ҳалок бўлган) бўлур эди. Бас, Биз уни хаста ҳолида қуруқликка отдик. Ва унинг устида (соя ташлаб туриши учун) қовоқ дарахтини ўстириб қўйдик.

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм

109. (Эй мўминлар), аҳли китобларнинг кўпчилиги ўз ҳасадгўйликлари билан иймонли бўлганингиздан кейин (яъни, ҳозир), уларнинг ўзларига ҳам ҳақиқат очиқ равшан бўлганидан кейин сизларни яна куфрга қайтаришни истайди. Бас, сизлар то Оллоҳ Ўз Фармонини келтиргунича уларни афв қилингиз ва кечирингиз! Албатта Оллоҳ ҳар нарсага Қодирдир.

113. Ва зулм йўлини тутган кимсаларга суянманглар (эргашманглар)! Акс ҳолда сизларга дўзах ўти етар. Сизлар учун Оллоҳдан ўзга бирон дўст йўқдир. Кейин (яъни, золимларга эргашсангиз), сизларга ёрдам берилмас.

76. Бас, қачонки уни тун ўраб олганида юлдузни кўриб: «Мана шу Парвардигорим», деди.

31. Улар Оллоҳни қўйиб ўзларининг уламоларини ва роҳибларини ҳамда Масийҳ бинни Марямни худо қилиб олдилар. Ҳолбуки, улар фақат Ягона Оллоҳга ибодат қилишга маъмур (буюрилган) эдилар. Ҳеч қандай илоҳ йўқ, фақат Унинг Ўзи бордир. У Зот уларнинг ширкларидан Покдир.

Саждаи саҳвнинг вожиб бўлиш сабаблари: намоздаги аслий вожибларни тарк этиш; уларни ўзгартириш; фарзларни билмасдан аслий ўрнидан алмаштириб қўйиш. Бу сабабларнинг барчаси намозга нуқсон етказади. Шунинг учун етган нуқсонни сажда билан ўнглаш вожиб бўлади. Қуйида шу масалалар хусусида сўз боради.

БИСМИЛЛАҲИР РОҲМАНИР РОҲИЙМ

Умуман олганда, ҳар бир оқил мусулмон киши намозда имомликка ўтишга ҳақлидир. Ҳатто қул, аъробий (саҳройи араб), кўзи ожиз, валади зино, фосиқ киши ҳам имомликка ўтиши мумкин.