Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Умматимнинг охирида шундай кишилар пайдо бўладики, улар сизлар ҳам, оталарингиз ҳам эшитмаган гапларни сизларга айтадилар. Ўзларингизни улардан узоқ тутинглар», дедилар».

Заиф ҳадисга мутлақо амал қилинмайди, деган фикр нисбат берилган уламолар

Мусулмонлар, энг аввало имонлари ҳаётлари ва хатти-ҳаракатларини белгилаб беришдан тўхтагани учун ўз куч ва таъсирини йўқотди. Аксарият мусулмонлар бугун ислом тамойилларига фақат расмий равишда амал қиладилар.

Бугунги кунда иймон заифлиги устидан шикоятлар қилиш мусулмонлар учун  одатий ҳолга айланди. Бу ерда ҳеч қандай даҳшатли нарса йўқ. Бу, агар инсон фақат иймоннинг заифлиги ҳақида шикоят билан чекланиб қолмасдан, уни тиклаш учун чоралар кўришни бошласа – аломатларни аниқлаш ва тегишли даво чораларини излашга киришса, соғлом ҳодиса ҳисобланади.