اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلَامُ، وَمِنْكَ السَّلَامُ، تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ.

«Холис Аллоҳ учун тўрт ракатли пешин намозининг суннатини ўқишга ният қилдим» мазмунида ният қилинади.

Намозхон киши намоздан аввал таҳоратсизлик ва нажаслардан юқорида айтиб ўтганимиздек таҳорат олиши вожиб бўлади.

Саждаи саҳвнинг вожиб бўлиш сабаблари: намоздаги аслий вожибларни тарк этиш; уларни ўзгартириш; фарзларни билмасдан аслий ўрнидан алмаштириб қўйиш. Бу сабабларнинг барчаси намозга нуқсон етказади. Шунинг учун етган нуқсонни сажда билан ўнглаш вожиб бўлади. Қуйида шу масалалар хусусида сўз боради.

 Мусулмон озчиликлар икки қисмга бўлинади:

Бу масала ҳам кўплаб тортишувларга сабаб бўлгани ҳаммамизга маълум. Авваллари ҳамма Ҳанафий мазҳабига амал қилар ва ҳеч ким намозни бошлаш пайтидаги такбири таҳримадан бошқа пайтда икки қўлини кўтармас эди. Ҳамма номозхонлар тинчгина, қўлдан келганича ўз намозларини адо этиб юрар эдилар.

Бизга Ҳошим, унга Фараж, унга Луқмон ҳадис айтди, у Абу Умома розияллоҳу анҳудан ривоят қилади:

Ушбу сарлавҳа қилиб олинган масала ўзаро ихтилофларнинг энг машҳурларидан бири десак, муболаға қилмаган бўламиз. Албатта, бизда бу масала айни шу тарзда ўртага қўйилгани йўқ. Балки намозда «омийн»ни овоз чиқариб айтиладими ёки йўқми, тариқасида қўйилди.

Ақийда бўйича Аҳли сунна ва жамоа мазҳабининг йирик намояндалари бўлган фиқҳий мазҳаблар имомларининг ҳар бири ўзларига хос фиқҳий ижтиҳод қилганлари ва қуйида зикр қилинадиган бошқа сабабларга кўра фиқҳий мазҳабларда хилма-хиллик юзага келган. Буни баъзи кишилар «дийнга зарар келтирувчи шахсий хилофлар» деб ўйлайдилар ва ўзларича танқид қиладилар, қоралайдилар.

Гувоҳлик бировнинг бошқада (масалан, Салимнинг Ҳакимда) ҳақи борлиги тўғрисида хабар беришидир.