«Камолотга етган аёллар Имроннинг киш Марям ва Фиръавннинг аёли Осиёдир».
Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам

1. Қаҳҳор, жаббор, золим табиатдаги подшоҳлар, улар ер ва унинг мулки меники, деб даъво қиладиган, одамларни хақир-паст кўрадиган Фиръавн каби зўравонлар: «Ўз қавми ичида Фиръавн нидо қилиб айтди: Эй қавмим! Миср мулки ва остимдан оқиб турган мана бу дарёлар меники эмасми? Ахир кўрмаяпсизларми? Мен – балки мана бу (сўзини ҳам тузукроқ) баён қилолмайдиган хор бўлгандан яхшироқдирман?».(Зухруф: 51-52)

«Одамлар «иймон келтирдик» дейишлари билангина, имтиҳон қилинмаган ҳолларида қўйиб қўйилишларини ўйладиларми?»(«Анкабут» сураси, 2-оят.)

Иложи борича кўпроқ фаластинлик тинч аҳолини, айниқса болаларни ўлдириш истагида "Исроил" Фиръавнга ўхшайди, у ўзига хавф туғдираётганини билиб, Бану Исроилнинг барча янги туғилган чақалоқларини ўлдиришни буюрди.

Шахсга сиғиниш - бу тарихдаги сиёсий этакчилик функциялари ва ролига юқори баҳо бериш уни маъсум ва нажоткор деб билиш; авторитар ва кўпинча демократик давлатларда ҳам учрайди, гарчи тоталитар тизимнинг табиий натижаси ва зарурий шартларидан бири бўлса ҳам.

Фиръавн ва унинг атрофидагилар ўзларининг ширк эътиқодларида шу қадар ўжарлик билан қаттиқ туриб олдиларки, ҳатто уларга ҳазрати Мусо (алайҳиссалом) пайғамбар қилиб юборилиб, кўплаб мўъжизалар кўрсатганларида ҳам бузуқ ақидаларидан қайтмадилар. Улар пайғамбарни очиқдан-очиқ мазах қилишиб, ёлғончига чиқардилар, жонларига қасд қилдилар, Аллоҳ Таолонинг биру борлигига куфр келтирдилар. Ояти карималарда Аллоҳ Таоло бу золим қавмни инсофга чақириш учун турли хил бало-офатларга гирифтор қилганлиги хабар қилинган.

Эски Аҳдда (Библия) Иброҳим ва Юсуф алайҳиссаломлар давридаги Миср ҳукмдори "фиръавн" сўзи билан аталади. Ҳақиқатда эса,  "фиръавн" мурожаат сифатида иккала пайғамбар яшаганидан бир неча аср ўтгач пайдо бўлган ва шу сўз ишлатила бошлаган.

Қуръони Каримда фиръавндан ташқари унинг яқин хизматкорларидан бири - Ҳомоннинг исми ҳам тилга олинади. Аммо қизиғи шундаки, Тавротда, Мусо (алайҳиссалом) ва у кишининг ҳаётлари ҳикоя қилинган жойда Ҳомоннинг исми зикр қилинмаган экан.

1. Фиръавннинг қиссасидан ўргандимки, Аллоҳнинг қадари барибир устун келар экан, ундан қутулиб бўлмас экан... У Мусо келмаслиги учун минглаб чақалоқларни сўйди, аммо Аллоҳнинг иродаси билан уни ўз уйида тарбия қилди.

Қуръони Каримда қатор қиссалар келган. Айрим кимсалар шундан келиб чиқиб Қуръонни тарихий китоб деб таърифлашга урунишади. Аслида Қуръон шунчаки тарихни ҳикоя этмайди, балки у инсонларга қиссалар орқали буюк ўгитларни тақдим этади. Қайси қисса кўп келса, демак, инсоният ҳаётида ўша воқелик кўп такрорланади ва одамлар ундаги ҳақиқатни билишлари зарур.