Натижада нима бўлди? "Бу назария ҳар доим ҳам иш бермайди", - дейди Орегон университети биологи Жозеф Тронтон. Экология ва Эволюция Институтининг бир гуруҳ олимлари кичикроқ ҳажмда эволюцияни қайта тиклаш ва уни тескари йўналишга йўналтиришга ҳаракат қилишди. Тадқиқотлар шуни кўрсатдики, эволюция қарама-қарши йўналишда ривожлана олмайди.
Тасодифий мутациялар мантиғини тушуниш ва уларни олдиндан айтиб беришнинг имкони йўқ, чунки уларнинг жонли организмлар тур сифатида ривожланиши билан ҳеч қандай алоқаси йўқ. Дунёвий илмни тушунишда, Худони инкор этиш шароитларида инсон ривожланиши ирсий мутациялар, шунингдек мослашиш ва табиий танланиш туфайли содир бўлади. Олимлар тасодифий мутация назариясининг тасдиғини топа олишмади. Торнот ва унинг ҳамкасблари шундай ўзгаришларни аниқладиларки, улар у ёки бу турни яхшиламади. Замонавий эволюция назариясини тушунишда табиий танланиш мослашув ва мураккаблашув жараёнида вужудга келган тасодифий мутациялардир. Аммо ҳозир олимларнинг таъкидлашича, фан нима учун одамлар бошқача эмас, айнан шу тарзда пайдо бўлганлигини тушунтира олмайди. Маълум бўлишича, бу жараён илмий ўрганиш усулига мос келмайди. Буни табиий танлов деб аташ мумкин эмас. Эҳтимол, бу Олий кучлардир ...
Амалда, Дарвиннинг назариясини инкор этадиган тобора кўпроқ далиллар мавжуд. Хусусан, генетик код бошиданоқ юқори даражадаги онг мавжудлигининг кўплаб далилларини намойиш этади. Кузатилган генетик энтропия ҳодисаси (мутациялар орқали генетик хатоларнинг доимий равишда тўпланиб туриши) Дарвиннинг эволюция назариясини рад этади, чунки у генетик маълумотларнинг пайдо бўлиш эмас, йўқолиш тенденциясини намоён этади. Аммо янги генетик код эволюция жараёнида зарурий шартдир.
Лаборатория тажрибалари буни бевосита кўрсатади. Масалан, бу маълумотларнинг йўқолиши антибиотикларга чидамлиликка олиб келадиган вазиятларида аниқ кўринади. Эволюция янги генетик кодларни яратадиган тасодифий мутацияларни ўз ичига олади. Керакли биокимёвий ўзгаришларни яратиш мутлақ билимлар ва назоратни талаб қилади.
Эволюция ҳақидаги саволга жавобни Ислом беради. Қуръонга кўра, ҳаётнинг келиб чиқиши тасодифий эмас, балки Аллоҳнинг иродаси ва йўл-йўриқлари натижасидир. Исломда айтилишча, уйғунлик ва хилма-хиллик ўз-ўзидан пайдо бўлолмайди. Бундан ташқари, табиий танланиш назарияси бизга ҳаёт қандай яратилганлиги ва тасодифийлик қандай қилиб ҳаётни ташкил қилиши мумкинлигини тушунтирмайди.
Ислом - фанга қарши бўлмаган диндир. Ислом эволюция ёки креационизм ғояларига қарши чиқмайди. Қуръонда айтилишича, ҳаёт аста-секинлик билан яратилган, аммо бу ривожланиш кўр-кўрона ёки тасодифий бўлмаган. Аксинча, эволюцияни илоҳий куч бошқаради.
Маълумки, Қуръонда Аллоҳ Ерни бир неча босқичда яратгани айтилади. Одамлар ҳам бир неча босқичда яратилган. Ҳар бир кейинги қадам пухта ўйлаб чиқилган. Ахир, Аллоҳ ҳамма нарсани билувчидир. Кўриниб турибдики, эволюция ҳақиқатан ҳам аста-секин ривожланади, лекин уни Парвардигор бошқаради.
Дарҳақиқат, замонавий ҳаётни шу илмий назариялар билан изоҳлаш мумкин. Айтайлик, дунёда баъзи ўзгаришлар юз берган ва улар узлуксиз бўлиб, миллионлаб йиллар давом этган. Бу эса шуни англатадики, ушбу жараённинг барчаси устидан назорат талаб қилинади.
Ислом мантиқ ва ақл орқали иймонга чақиради. У дунё ўз-ўзидан пайдо бўлиши мумкин эмаслигини тушунтиради. Кўриб турибмизки, олимлар ушбу фикрга қўшилишмоқда.