Охиратида зафарга эришишга ҳарис бўлган тақводор мусулмон белгиланган суннат намозларни ҳам ўқийди. Куну тун кучи етганича нафл намозларни адо қилади. Зеро, нафл намозларни кўп ўқимоқ, инсонни Парвардигорига яқинлаштиради. Уни Аллоҳнинг муҳаббати, Унинг ризоси мақомига етказадики, у олий мақомдир. Агар инсон у мақомга етса, Аллоҳ уни севади, азаз қилади, қўллаб-қувватлайди. Унинг эшитадиган қулоғи, кўрадиган кўзи, ушлайдиган қўлига айланади. Бунга қуйидаги ҳадиси қудсий далилдир: “Бандам Менга нафл ибодатлар билан яқинлашар экан, Мен уни севаман. Уни севсам, унинг эшитадиган қулоғи, кўрадиган кўзи, ушлайдиган қўли, юрадиган оёғига айланаман. Сўраса - бераман, паноҳ тиласа - паноҳимга оламан” (Бухорий ривояти).

Рамазон ҳайити куни масжидга кетишдан олдин бирор ширинлик ейиш, тишларни тозалаш, ғусл қилиш, хушбўйланиш, энг чиройли кийимларни кийиш ва агар вожиб бўлса, ҳайит намозидан аввал фитр садақасини бериш, ҳайит намози ўқиладиган масжидга эртароқ ва илдам юриб бориш динимиз тарафидан тарғиб қилинган ишлардандир. Масжидга кетаётиб оҳиста такбир айтилади. Ҳайит намозидан олдин нафл намоз ўқилмайди.

Бизнинг ўлкаларда фарз намозларидан аввал ва кейин ўқиладиган намозларни суннат, бошқа ихтиёрий намозларни эса нафл намозлар деб аталиши урфга кирган. Аслида фарз намозлардан аввал ва кейин ўқиладиган нафл намозларни суннати муаккада ҳисобланади. Таъкидланган суннатларни Пайғамбаримиз соллаллоху алайҳи васаллам доим ўқиб юрганлар, жуда кам ҳолатларда тарк қилганлар.

Ҳанафий ва Моликий мазҳаб уламолари намозда рукудан аввал ва рукудан кейин ёки учинчи ракатнинг қиёмига турганда қул кўтарилмаслигини айтадилар (буни рафъул-ядайн масаласи ҳам дейилади). Бу сўзларига қуйидаги ҳадисни далил қиладилар:

Москва ҳукумати мусулмонларга Рамазон ойи тугайдиган куни “уйда байрам намозини ўқишни” тавсия қилди, деб хабар бермоқда “Диққат, Янгиликлар” Телеграм-канали ва Газета.ру.

Динимизда Қуръон тиловати энг савобли амаллардан бири эканлигини доимо эътироф қилиб келинган. Яқин йилларгача намоздан кейин Қуръон тиловати қилиш жоиз ёки жоиз эмаслиги тўғрисида ихтилоф бўлмаган. Буни олимлар ҳам омма халқ ҳам дуруст деб билишган. Зеро, нафл ибодатлар орасида афзали - Қуръони карим тиловатидир.

Ҳозирги кунда сохта салафийлар томонида қўзғаладиган мавзулардан яна бири, намозда имомга иқтидо қилган киши Фотиҳа сурасини қироат қилиш масаласидир. Салафийларга кўра хоҳ жаҳрий ўқиладиган намоз бўлсин, хоҳ махфий бўлсин имомга иқтидо қилган киши Фотиҳа сурасини ўзи ичида ўқиши фарз, дейдилар. Улар бунга Имом Бухорий ва бошқа муҳаддислар ривоят қилган Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг:

Барча мужтаҳид уламоларимизнинг наздларида намозда Фотиҳа сурасидан кейин "омин” айтиш суннат ҳисобланади.

Инсоннинг яратган Роббисидан ўз ҳожатларини сўраши дуо дейилади. Динимизда дуога нафақат тарғиб қилинган, балки дуо қилган бандани Аллоҳ яхши кўриши, аксинча дуо қилмай, ўз ҳожатларини Аллоҳдан сўрамасдан юрган бандага Аллоҳнинг ғазаби келиши баён қилинган. Дуо ибодатнинг мағзи экани ва яна жуда кўп фазилатлари борлигини кўришимиз мумкин.

Намознинг қиёмида оёқлар орасини ҳаддан ошиқ очиб туриш ҳам ватанимиз мустақиллигидан кейин пайдо бўлган ихтилофлардан бири. Табиийки, бир қарашда кибру ҳавони ифодаловчи оёқлар орасини кенг очиб туриш, кўпчиликка эриш туюлади, ҳатто ёши улуғ отахонлар ёшларга танбеҳ ҳам беришади. Лекин бу гапларнинг таъсири сезилмайди. Ўзларича далилларни келтириб, қилаётган амалларини суннатга мувофиқ эканини даъво қиладилар.