Бир вақтлар Германиядаги фашизмни ўрганган, асли яҳудий тадқиқотчи аёл Ханна Арендт “Ёвузликнинг шу қадар оддийлиги” (рус тилида “Банальность зла”) асарини ёзган эди. Унда Арендт иккинчи жаҳон урушидан кейин қамоқда сақланаётган Эйхман исмли немис офицерини психологиясини ўрганади ва хулоса қилади: “Эйхман ҳеч қачон онгли антисемит бўлмаган, уни нияти фақат каръера қилиш ва тизимга содиқ қолиш эди” деб ёзади.

«Шират Моше» яҳудий институти раҳбари раввин Элияху Малининг айтишича, Исроил ва Хамас ўртасидаги ҳозирги уруш диний амрларга, жумладан, фаластинлик болаларни ўлдиришга бўйсуниши керак.

Ҳужумни давом эттираркан, дўстим шундай деди:

Бугунги ҳаётни интернетсиз тасаввур қилиш қийин. Шубҳасиз, интернет давримизнинг энг буюк ихтироларидан бири. Катта-кичик, ҳар ким унинг хизматидан фойдаланиши мумкин. Бироқ гап ким қандай фойдаланишига боғлиқ. Ҳозир тўрт-беш яшар бола ҳам компютердан бемалол фойдаланиши, эртадан-кечгача “автопойга” ўйнаши ёки “жангари филм иштирокчиси”га айланиши мумкин. Бир қарашда бунинг ёмон жойи йўқдек. Боланинг уқуви кучаяди, кўпроқ ахборот олади. Бироқ бу нарса одат тусига кирса, нохуш оқибатларга олиб келиши ҳеч гап эмас.