Одамлар орасида келажакка қараб, у ҳакда фикр юритадиганлар ҳам бордир. Улардан кўзига қора кўзойнак тақиб олиб, унинг ортидан ҳаётга, одамларга, замон ва маконга қарар экан, ноумид, эртанги кунга ишончсиз, муваффақиятдан умид қилмаганлари ҳам бор-ки, уларнинг бу қарашлари бахтсизликдан даракдир. Чунки, уларнинг қалбида иш фақат ёмонлашиб, ҳаёт қоронғу зулматдан иборат, зулматни ўрнини нур босмайди, деган тушунча ўрнашгандир.

Баъзан дунё ақлдан озганга ўхшаб кетади. Гўёки Ғарб ва мусулмон дунёлари ўртасида катта уруш кетаётгандек... Аксар муаммолар иғвогарлар ўзларининг ғаразли мақсадларини кўзлаб, атайин тушунмовчилик ва ёлғонларни тарқатаётганидан келиб чиқмоқда.