Қуръони каримда бир одамни ноҳақ ўлдириш улкан гуноҳ (гуноҳи кабира) саналади: «Кимки бирон жонни (ўлдирмаган) ва ер юзида бузғунчилик қилиб юрмаган одамни ўлдирса, демак, гўё барча одамларни ўлдирибди ва кимки унга ҳаёт ато этса (яъни ўлдиришдан бош тортса), демак, гўё барча одамларга ҳаёт берибди (Моида, 32). «Улар Аллоҳ билан бирга бошқа бирон илоҳга илтижо қилмаслар ва Аллоҳ (ўлдиришни ҳаром қилган) бирон жонни ноҳақ ўлдирмаслар ҳамда зино қилмаслар. Ким мана шу (гуноҳлардан биронтасини) қилса, уқубатга дучор бўлур» (Фурқон, 68).
Аллоҳ таоло кишиларни ноҳақ ўлдирганларга Парвардигорнинг улкан жазоси тайёрлаб қўйилгани ҳақида огоҳлантиради. Аллоҳ барча кишиларни огоҳлантирадики, бир кишини ўлдириш ер юзидаги ҳамма одамни ўлдирилганига тенг келадиган оғир гуноҳдир. Улуғ Парвардигор томонидан белгилаб қўйилган ҳад-чегаралардан чиқмайдиган тақволи одам ҳатто бир кишига зарар етказишдан ҳам қўрқади. Бу дунёда адолат ва жазодан қутулиб қоламан, деб гўлларча ўйлайдиганлар, нариги абадий дунёда қилмишлари учун Парвардигор ҳузурида жавоб беришдан, аччиқ интиқом ва даҳшатли азоблардан қочиб бўптилар! Ҳудди шунинг учун ҳам ҳаётларининг ҳар лаҳзасида ўлимнинг ҳақлигини, Парвардигор ҳузурида ҳисоб-китоб борлигини эслаб турувчи мўминлар Аллоҳ таоло ўрнатган ҳадларга риоя қилишда катта саъй-ҳаракат кўрсатадилар.