Русларнинг улуғ ёзувчиси Лев Толстойнинг «Анна Каренина» деб номланган асари шундай сатрлар билан бошланади: «Бахтли оилаларнинг ҳаммаси бир-бирига ўхшайди, бахтсиз оилаларнинг эса ҳар бири ўзича бахтсиздир». Бу яхши фалсафий фикрга ўхшагани билан баҳслашиш мумкин. Чунки бахтни ҳам ҳар бир оила ўзича тушунади. Масалан, ҳаром йўллардан қайтмай бой яшаётган оила ҳаромдан парҳез қилиб, озига қаноат қилаётган қўшнисини бахтсиз деб ҳисоблайди.

"Кўп эркаклар учун никоҳ мавзуси худди тишни оғриқ қолдириш воситасисиз даволаш каби оғриқлидир", - деб ёзади немис таблоиди Bild журналисти. Бунда, кўп сонли тадқиқотларнинг далолат беришича, никоҳ бир қатор афзалликларга эга. "Олимлар исботлар берганидек: тўй учун идеал сана – биринчи учрашувдан кейин уч йил ўтгач экан.

Эркаклар ва аёллар ўзининг табиий ролларини йўқотганлиги бугунги кунда кўплаб оилавий низолар сабабчиси бўлмоқда, дейди тренер-психолог, «Практикум» консалтинг компанияси директори Олег Силявский. Экспертнинг сўзларига қараганда, замонавий жамиятда одамлар ўзининг асл табиатидан узилиб қолган: "эркаклар ўз роли ва функцияларини эсидан чиқарган, аёллар ўз ролини йўқотмоқда … Бу маънода ҳозир ҳақиқий чалкашлик юзага келган".

Америкалик муслима аёл Ислом нуқтаи назаридан эр-хотининг жинсий ҳаёти ҳақида китоб чоп этди ва ўқувчилардан келган – ҳам миннатдорчилик билдирилган, ҳам норозилик оҳангидаги хабар ҳақиқий бўрони остида қолди.

Ҳомиладорликдан сақланишнинг кекин усули сифатида аёлларни стерилизация қилиш (бепушт қилиш) ҳақида ҳамма билади. Эркакларни ҳам стерилизация қилиш ҳақида эса камчилик билади. ОАВ хабар беришича, бу чора инсониятнинг кучли ярми вакиллари орасида тобора оммавийлашиб бормоқда экан.

Мақола учун ғалати ном, шундай эмасми. Унга бошқача ном бера олмасдик ҳам. Гап шундаки, охирги пайтлар ўзимда ҳам, атрофдагиларда ҳам одамларни муҳокама қилиш, айблаш, уларга ҳукм чиқариш ва «тамға босиш» интилишни ҳис қила бошладим.
Кейин эса вақт ўтади, лекин жуда қисқа вақтганлиги сабабли ҳаттоки ушбу қайноқ мавзу миямизда совишга ҳам улгурмай маълум бўлиб чиқадики, ҳамма нарса биз ўйлагандай эмас: оқ бу – қора, қора эса – оқ экан.

Ислом лашкари ўрта ер денгизи мамлакатларини фатҳ қилган кун буюк ва бахтли кун бўлди. Мусулмонларнинг шодликдан кўзлари ёшларга тўлди. Аллоҳ уларга кутмаган жойларидан нусрат ва ғалаба насиб этган эди...

“Ғарб” деса, оғзидаги сулаклари оқиб кетадиганларнинг кўплигидан доим ажабланиб келаман. Уларнинг фарқли жиҳатларидан бири шундаки, бундайлар одатда ўз миллий қадриятлари ва ўз ота-боболарининг маданиятларига, юмшоқ қилиб айтганда, анча ҳурматсизлик қиладилар. Олдингдан оққан сувнинг қадри йўқ, деганлари шу бўлса керакда. Қуйидаги мақола ўз миллий қадриятларини писанд этмаётганларга ижобий таъсир қилиши ва ҳозирги ҳолатга бошқача нигоҳ билан назар солишимизга сабаб бўлса, ажаб эмас.