Ислом (875)
«Бугунги кунда сизга динингизни мукаммал қилиб бердим. Сизга неъматимни батамом қилдим. Ва сиз учун Исломни дин деб рози бўлдим». (Моида сураси)
Подкатегории
Ҳеч шак-шубҳа йўқки, Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламга таслим бўлмаган одамнинг тавҳиди нуқсонга учрайди. У Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам келтирган нарсадан қанчалик чиқса, тавҳиди шунча миқдорда нуқсонга учрайди. Чунки, у одам Аллоҳдан бошқани ўзига илоҳ қилиб олган бўлади.
Ақоид китобларида келадиган барча масалалар «ғайбиёт» деб номланган нарсалардир. Ғайбиёт деганда биздан ғойибда бўлган ва уни билиш, унга иймон келтириш фақатгина ишончли «мутавотир» хабар билан бўладиган нарсалар тушунилади. Бундоқ нарсаларни билиш учун назар, ақл ва бошқа воситалар омил бўла олмайди. Бу нарсаларнинг ўзлари қаршимизда йўқ, уларни кўриш, ушлаш, эшитиш ёки ҳис қилиш умуман мумкин эмас. Улар ҳақидаги маълумотлар бизга фақат Қуръони Карим ва ҳадиси шариф орқали келган. Уларга иймон келтириш ҳар бир мўмин-мусулмон учун зарурдир.
Имоми Аъзам раҳматуллоҳи алайҳининг сифатлардаги мазҳаби-ўтган саҳобалар, табаъ тобеъинлар жумҳурининг мазҳабидир. Қисқасини айтганда, бу асрнинг энг яхшисининг мазҳаби бўлиб, сифатларда таъвил қилмаслик, уларни таъвил номи ила Қадария ва Муъаттила мазҳабларига ўхшаб инкор ҳам қилмасликдан иборатдир.
Албатта, ҳамду санолар Аллоҳникидир! Биз У зотни мақтаймиз. У зотдан мадад ва мағфират сўраймиз. Аллоҳдан ўз нафсимиз ва амалимиз ёмонликларидан паноҳ тилаймиз. Кимни Аллоҳ ҳидоят қилса, уни залолатга кетказувчи йўқ ва кимни залолатга кетказса, уни ҳидоят қилувчи йўқ. Гувоҳлик бераманки, ёлғиз ва шериксиз Аллоҳдан ўзга ҳақ маъбуд йўқ. Яна гувоҳлик бераманки, албатта, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам Унинг қули ва расулидир.
Қиш ойлари ўзининг салқинлиги, кечалари узоқ давом этиши, кундузлари қисқалиги билан ибодатга кўнгил қўйган ихлосли мўъмин-мусулмонлар учун ғанимат ҳисобланади. Мўъмин-мусулмон қишнинг тунларида уйқудан қониб туриб, саҳарларда ибодат қилади. Таҳажжуд намозларини ўқишга одатланади.
Назар инсон бошига тушадиган кўп мусибатларнинг сабабидир. Битта назар битта хаёлни пайдо қилади. Хаёл эса фикрни пайдо қилади. Фикр шаҳватни пайдо қилади. Шаҳват иродани пайдо қилади. Кейин ирода кучайиб, кучли қасдга айланади. Кейин ман қилувчи бўлмаса, ёмон иш содир бўлади.
Мўмин инсон доимо савобли амаллар қилишга интилиб, Аллоҳ таолонинг розилигига эришишга ҳаракат қилади ва ушбу амалларнинг савоби вафотидан кейин ҳам давом этишини хоҳлайди. Ушбу мақола орқали мўминнинг вафотидан кейин унга етиб турадиган савобли амалларни бир ҳадиси шариф мисолида ўрганишга ҳаракат қиламиз.
1) Др. Персауд. Бу инсон Анатомия фани, педиатерапия ва болалар соғлиги бўйича профессор, акушерлик соҳасининг етакчи олими, Канададаги Манитоба Университетининг “ишлаб чиқариш соҳаси фанлари“ бўйича профессоридир. У 16 йил давомида Анатомия департаменти бошлиғи лавозимида фаолият кўрсатган. Ўз соҳасининг жуда машҳур олимларидан. 22 та китоб ва 181 дан ошиқ илмий мақолалар муаллифи.
Парвардигори олам Қуръони каримда шундай марҳамат қилади: “Сен: “Биладиганлар билан билмайдиганлар тенг бўлармиди?!” деб айт”. (Зумар сураси, 9)
“Аллоҳ сизлардан иймон келтирганларни ва илмга берилганларнинг даражаларини кўтарур. Аллоҳ нима қилаётганингиздан хабардордир” . (Мужодала сураси, 11)
“Аллоҳдан бандалари ичидан фақат олимларигина қўрқарлар”. (Фотир сураси, 28)
Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Мен масжидларни баланд қилишга амр қилинмаганман», дедилар». Абу Довуд ривоят қилган.
Биз, мусулмонлар, инсоннинг руҳи борлигига ишонамиз. Биз уни кўра олмаймиз ва унинг асл табиатини англаб ета олмаймиз. Бизда у ҳақида озгина маълумот бор, холос. Руҳ инсонда энг муҳим нарса ва у бизнинг онгимиз билан узвий боғлиқдир.
Қуйида ёзмоқчи бўлаётган нарсаларим ҳақида кўп ўйландим. Чунки, ақлу тафаккур эгалари учун бу мавзу аслида тортишув объекти бўлмаслиги керак. Зеро, Ернинг думалоқлиги бугунги кунда нафақат космосдан олинган суратлар, илмий фактлар, олимларнинг тадқиқотлари ва бутун дунё аҳлининг бу назарияни якдиллик билан қабул қилганлигига таянади балки, мазкур назария ақл ва мантиқни ишлатган ҳар бир инсон учун заруратан маълум бўлиши керак бўлган ҳақиқатлардан биридир.
Бир куни Фиръавн, одамларга ўз қудратини намойиш этиш истагида, Мусо алайҳиссалом унга сажда қилишга даъват этган Худони кўришга қарор қилади. Ўйлаб қўйилган ишни амалга ошириш учун Ҳомон билан маслаҳатлашиб, унинг устига чиқиш ва Худони кўриш учун баланд минора қуришни режалаштиради.