Жарҳ ва таъдил фани ажойиб соҳа ҳисобланади. Бу фан борасида очиқ-ойдин «Аллоҳ таоло муҳаддисларнинг мижозига ҳадис фани юзасидан шунчалар қўполликни солиб қўйганки, уларнинг танқидий сўзлари ўта кескир ва қаттиқдир», дейилади. Улар баъзан ровийлар борасида қуйидаги сўзларни ишлатганлар:

Мажруҳ (заифга чиқарилган ровий) ва жориҳ (ровийларни жарҳ қилувчи)лар ҳақида сўз юритишга киришмоқдамиз. Сўзимиз аввалида жориҳ ва мажруҳларга доир қонун-қоидалар борлигини маълум қилиб қўйиш керак. Чунки баъзан жориҳларнинг айрим ровийларни ўта қаттиқ танқид қилишларини кўриб, бу аниқ ғийбат-ку, деган тўхтамга келиб қолади киши. Олимни танқид қилиш ва уни ғийбат қилиш шаръан жоизми, деган савол пайдо бўлади. Бу борада Имом Нававий ва Қози Иёз раҳматуллоҳи алайҳлар бир неча қоидаларни тузиб чиққанлар. Улардан айримлари ёлғончи ровийларга тегишли бўлса, баъзилари ривоятларга тааллуқлидир.

"Жарҳ ва таъдил"ни ҳужжат қилиб ўзининг шахсий душманларига яъни ўзича кимларнидир ўзига душман ясаб олиб, уларга заҳар сочиб юрганлар учраб турибди. Ва бу яхши эмас, албатта... Нега эканини қуйида ёзиб, тушунтиришга ҳаракат қиламан. Бу постим ҳеч кимга қарши қаратилмаган, аксинча бўлаётган воқеаларни ўзимча тахлил қилганим ва ўзим устимда ишлаш учун қилган баъзи мулохазаларим, холос...