Нуҳ (алайҳиссалом) – Аллоҳнинг пайғамбари ва элчиси бўлиб, унга янги шариат берилган беш элчининг биринчи ҳисобланади. Исми Қуръонда кўп маротаба зикр этилган, ва унинг қиссаси Қуръоннинг  Нуҳ сурасида келтирилган бўлиб, бу сура унинг номи билан аталган. Нуҳ (алайҳиссалом) Пайғамбар Одам (алайҳиссалом)нинг тўққизинчи авлоди, ва Пайғамбар Идрис (алайҳиссалом)нинг набираси эди.

Нуҳ алайҳиссаломнинг қавмларига жазо тариқасида юборилган Тўфон балоси ҳақида Қуръон оятларини ўқир эканмиз, аввало, бу бало инсоният бошига тушган балоларнинг энг қаттиғи ва даҳшатлиси эканини кўрамиз. Бундай жазога, ҳаттоки ундан қаттиқроғига ҳам Аллоҳ қодирдир:

Нуҳ алайҳиссаломни қавмига, Аллоҳнинг динига эргашинглар, дея бот-бот насиҳат қилгани, уларни Аллоҳнинг азобидан қайта-қайта огоҳлантиргани ҳолда, улар Нуҳ алайҳиссаломни ёлғончига чиқариб, зулмларида давом этдилар. Қуръони Каримнинг Мўминлар сурасида бундай англатилади:

Нуҳ алайҳиссаломни қавмига, Аллоҳнинг динига эргашинглар, дея бот-бот насиҳат қилгани, уларни Аллоҳнинг азобидан қайта-қайта огоҳлантиргани ҳолда, улар Нуҳ алайҳиссаломни ёлғончига чиқариб, зулмларида давом этдилар. Қуръони Каримнинг Мўминлар сурасида бундай англатилади: