Кеча мен ушбу хабарни кўрдим: 1998 йилнинг ёзида метеорит парчаларини қидириш учун Москвадан жануби-ғарбий томонда 300 километрлик ҳудудни ўрганаётган рус олимлари ичида темир болт бўлган тошни топган экан. Археологлар учун “ноқулай” артефактлар – сайёрамиз тарихи ҳақидаги умумэътироф этилган ғояларга тўғри келмайдиган буюмларни учратишлари ноёб ҳолат эмас. Бу топилмалар машҳур музейларнинг экспонатларига айланмайди ва уларни тарих китобларида эслатиб ўтиш одатий ҳол эмас. Бироқ, уларга эътибор бермаслик ҳам мумкин эмас. Бу ерда сўз юритилаётган топилма айнан ушбу сериядан.
Гап шундаки, геологларнинг фикрича, тошнинг ёши 300-320 миллион йил. Болт эса бу тошга қўшилиб кетган. Яъни, унинг ёши ҳам камида 300 миллион йил бўлиши керак.
Аммо ўша пайтларда бу ерда ҳатто динозаврлар ҳам йўқ эди, ақлли ҳаёт ҳақида гапирмаса ҳам бўлади. Каллаги аниқ кўринадиган болт узунлиги тахминан бир сантиметр ва кенглиги тахминан уч миллиметрга тенг.
Эҳтиёткорлик билан таҳлил қилиш шуни кўрсатдики, болт ҳақиқатан ҳам тош пайдо бўлишидан олдин, камида 300 миллион йил олдин унга жойлашиб қолган.
Бу нима?

Дарҳақиқат, оммавий ахборот воситаларининг хабарларига кўра, энг қадимий тошларда бир неча бор топилган, келиб чиқиши сунъий бўлган объектлар, шубҳасиз, ривожланган цивилизация маҳсулидир.
Масалан, 1844 йил Кингуд карьерида (Милфилд, Британия) қаттиқ қумтошга бутунлай сингиб кетган занглаган пўлат мих топди. 1851 йилда Калифорнияда қидирувчи Хирам Витт таркибида олтин бўлган кварц бўлагида бироз занглаган михни топди.
Ўша йилнинг июн ойида Дорчестер округида (АҚШ) портлаш натижасида синган тош парчалари орасидан номаълум қотишмадан ясалган металл идишнинг ярми топилган.
1952 йил декабр ойининг бошида Глазго яқинидаги кўмир қатламидан нима учун хизмат қилиши номаълум бўлган асбоб олинди. 1891 йилда Морисонвилл (Иллинойс) шаҳрида яшовчи киши ёқиш учун тайёрланган кўмир бўлагини бўлаклаб, узунлиги тахминан 25 сантиметр бўлган олтин занжирни кўрди. Туркманистоннинг Челекен ярим оролида эса тошга айланган термометр топилди...
Бундай сирли топилмалар Россия Фанлар академиясининг А.E. Ферсман  номидаги Минералогия музейида бутун стендни эгаллайди. Улар орасида қадимий тошлардан қазиб олинган, қадим замонларда қотиб қолган металл ва ёғочдан ясалган оддий тешиклари бўлган тош шарлар, винтлар, болтлар, гайкалар ва бошқа нарсалар мавжуд.
Балки ҳақиқатан ҳам коинотда ёнимизда “қора туйнуклар” бордир? Бир неча йил олдин, «МАИ-Космопоиск» маркази экспедицияси аъзолари Калуга вилоятида метеорит парчаларини қидириб, шубҳали тош парчасига дуч келишди. Учида гайкаси бўлган тахминан бир сантиметр узунликдаги болт кўринарди. Шубҳасиз, у тошнинг ичига ҳали юмшоқ лой бўлганида кирган. Айни пайтда геологлар тошнинг ёши камида 300 миллион йил эканлигини айтишди...

Бир неча йил олдин, Оренбурглик Василий Филатов ўз дачасига камин қўйиш учун катта мармар бўлаги сотиб олди. Устахонада мармар квадрат плиткаларга кесилгандан сўнг, Филатов улардан бирида гайка ва болт қисмларини топди.
Қандай қилиб бу деталлар мармар ичига кириши мумкин?
2009 йил май ойида ЛАИ Алексей Голубевдан Москва вилояти Серпухов тумани Сараксево қишлоғида таниши Кузнетсов Владимир Михайлович томонидан топилган топилманинг фотосуратларини юборган хат олди. Бу дастлаб умумий қурилиш материали сифатида фойдаланишга ҳаракат қилинган тош. Тош жуда катта эди ва деворга сиғмасди. Уни парчалашга тўғри келди. Тошнинг ички таркиби аниқланганда, уни деворга ўрнатиш масаласи ўз-ўзидан йўқолди...

Яна бир ҳолат.
Муҳокама қилинадиган сюжет оддий эмас. Владивостокда яшовчи Дмитрий қишда ёқиш учун кўмир буюртма қилди. Агар унинг ўрнида бошқа биров бўлганида, эҳтимол, бу кўмирнинг ҳаммаси одатий ёқиб юборилган бўлар эди. Аммо кейин печкага ёқилғини ташлаб, одам оддий кўмир бўлакларидан бирига таёқ ёки стерженга ўхшаш нарса босилганини пайқади.
Дмитрий ўзи буни ҳал қила олмаслигига қарор қилиб, денгиз бўйидаги аномал ҳодисаларнинг машҳур тадқиқотчиси, биолог Валерий Двужилнийни чақирди. Топилмани ўрганиб чиққандан сўнг, у тошга айланган новда ёки руда минералининг бир қисми кўмирга тушишини тахмин қилди. Лекин шундайми? У билан қисман қайта ишлаш ва таҳлил қилиш учун микронамуна олиш зарурлиги тўғрисида келишиб олинди.
Парчани эҳтиёткорлик билан синдириб, ундан узунлиги 7 сантиметрдан бир оз кўпроқ бўлган, қайнатилган қора кўмир билан қопланган тартибсиз шаклдаги стерженни чиқариб олишди. Назорат силлиқлашдан сўнг, тарози остида кумуш рангли металл топилди. У магнитланмайдиган, юмшоқ ва енгил эди. Энг қизиғи шундаки, стерженни тозалашда тишлар ва улар орасидаги қадам-интервал аниқланди. Топилма сунъий равишда яратилган тишли металл рейкага жуда ўхшаш эди. Буларнинг барчаси кўпинча микроскопларда, турли хил техник ва радиоэлектрон қурилмаларда ишлатиладиган қисмларга ўхшарди.

Бу кўмир Приморьега Хакасиядан, Черногорск конидан келтирилди. Ушбу кўмирларнинг ёши маълум - тахминан 300 миллион йил. Хўш, тадқиқотчилар ҳайрон бўлишди ва унга топилган металл парчаси ҳам худди шу ёшдагими?! Аммо 300 миллион йил олдин, тошкўмир дарида ким тишли "захира қисм" ясай олган?
Қисман деформацияланган (портлаш натижасидами?) рейка кўндаланг кесимида ғалати шаклга эга эди - тартибсиз, учи силжиган учбурчак. Тишлар орасидаги қадам ҳам ғалати эди (уларнинг олтитаси бор, қолганлари деформацияланган) - тишларнинг ўлчамига нисбатан ғайриоддий кенг, ноқулай.
Рейка қандай металлдан қилинганлиги ҳақидаги саволга жавобни Валерий Двужилний томонидан олиб борилган рентген нурлари дифракцион таҳлили берди. Маълум бўлишича, топилма жуда соф алюминийдан - бор-йўғи 2-4 фоиз магний микроаралашмаларидан иборат бўлган.
Бунинг ўзи ажабланарли эди, чунки одатда соф алюминий инсоният томонидан жуда кам ишлатилади. Кўпинча марганец, кремний, мис билан қотишмалар ишлатилади. Магний билан қотишмалар мавжуд, аммо у одатда 10 фоизгача, шунингдек, титан, цирконий ва бериллийдан қотишма қўшимчалар мавжуд. Ва бу қотишма бизнинг давримизда ишлатилганларнинг ҳеч бири каби эмас эди!
Стерженнинг таркибини аниқлаб, улар бу деталь миллионлаб йиллар қандай сақланиши мумкинлиги ҳақидаги саволга жавоб топдилар: соф алюминий кучли оксидлар плёнкаси билан қопланган, бу эса кейинги коррозияни олдини олади. Бундан ташқари, кўмирга тушиб, тарихдан олдинги тафсилот "консерва" га айланди, уни 21-асрнинг бошларида Хакасияда бир киши очган. “Консерва”га кислород етиб бораган ва рейка емирилиб кетмаган. Бундан ташқари, Двужилнийнинг айтишича, энг соф алюминий уни ишлаб чиқаришнинг юқори технологиясидан далолат беради.
Яна бир кашфиёт: материалда 28 дан 75 фоизгача углерод борлиги маълум бўлди.
- Бундай бўлмаслиги керак эди, - дейди Валерий Двужилний. – Чунки алюминий электротермик усулда олинади. Бу шуни англатадики, углерод фақат алюминий кристалл панжарасига диффузия туфайли кўмирдан ўтган бўлиши мумкин. Босим жуда катта эди. Углероднинг мавжудлиги – деталнинг ёшини 100% тасдиқлайди - 300 миллион йил.
— Углероднинг катта миқдори жуда ғалати факт, — дейди Санкт-Петербург Ядро физикаси институти катта илмий ходими Игор Окунев ҳамкасбини қўллаб-қувватлайди. - Ахир алюминий ҳаво юзасида ниҳоятда кимёвий чидамли плёнкага эга. Ажабланарлиси шундаки, реёка ўзининг ташқи кўринишида тишли элементга ўхшайди, гарчи алюминийнинг юмшоқлиги ва юқори емирилувчанлиги туфайли уни шунчаки бундай ишлатиш мумкин эмас эди.
Агар у бутунлигича сақланганида сирли детал мана шундай кўриниши мумкин эди.

- Энг қизиғи, - давом этади олим, - бу алюминий ўзи бизникими, ердан олингангими? Бугунги кунда фан маълумки, магний-26 га парчаланадиган ердан ташқари алюминий-26 бор. Денгиз бўйидаги топилмадаги космик магний эмасми?
Агар Владивостокда яшовчи ҳақиқатан ҳам ердан ташқарида бўлган детални топган бўлса, унда уч юз миллион йил олдин рейка Ерга қандай етиб келган? У Ерда homosapiens пайдо бўлишидан анча олдин уни ўрганган мусофирлар томонидан қолдирилганми? Ёки бу бизнинг сайёрамиздаги юқори тошкўмир даврининг энг қадимги цивилизацияси мавжудлигининг энг ноёб артефактидир?
– Кўмирдан бундай топилма Россияда биринчи марта топилган, – дейди Валерий Двужилний. - Ҳозирча бир нарса аниқ: рейка - бу сунъий равишда яратилган, ёши катта бўлган техник деталь. Бу портлашда ёки техникадан келиб чиққан бўлиши мумкин бўлган замонавий деталь эканлиги бутунлай инкор этилади.

ЙЎЛ ЧЕТИДАГИ ПИКНИК

Кўмирда ғалати артефактнинг топилиши бизнинг давримиз учун алоҳида ҳолатдан узоқдир. Шундай қилиб, 1912 йилда Оклахомада ёши 312 миллион йил бўлган кўмир бўлагидан темир қозон чиқарилди. Руминияда, 1974 йилда, камида 1 миллион йил яшаган карьернинг қумтошларида болға ёки «Викинг» ва «Аполлон» космик кемаларининг қўниш оёғи учун таянчга ўхшаш алюминий деталь топилган.
Оддий туюлган бу темир қозон 312 миллион йил давомида ер остида ётган.

 Аммо энг қадимги маҳсулот 1851 йилда Массачусетсда карьерда портлаш пайтида топилган. Бу ток шаклидаги нозик кумуш нақшли кумуш-рух ваза. Ушбу вазанинг ёши, у топилган тошларга қараганда, 534 миллион йил!

Ниҳоят, Валерий Двужилнийнинг ўзи, Русский оролига кўприк таянчлари учун денгиз тубини бурғилаш пайтида 9 метр чуқурликдан кўтарилган ядроларни (тош намуналарини) ўрганаётганда, тарихдан олдинги қумтошларда "сақланган", бурғулаш механизмларида аниқ ишлатилмайдиган ва рудали минераллар бўлмаган ғайриоддий таркибдаги махсус қотишмаларнинг бўлакларини топди (240 миллион йил). Қотишмалар, дейди Двужилний, сунъий келиб чиқишга эга ва ақлли мавжудотлар томонидан яратилган. 240 миллион йил олдин замонавий Владивосток чегараларида Назимов бурни ҳудудида қандай бахтсиз ҳодиса юз берди? Ёки ўзга сайёраликлар Стругацкийнинг "Йўл четидаги пикник" романидаги каби бу ерга шунчаки "ахлат" ташлаб, хавфсиз учиб кетишгандир - биз буни ҳеч қачон билмаслигимиз мумкин. Гарчи ... - кўмир конларида яна нималар топишимиз мумкинлигини биласизми?
Одатда интернетда бир нечта асосий версиялар гуруҳини учратиш мумкин:

1) УФОЛОГИК - тушуниш энг осон. Агар НУЖлар бизнинг замонамизда бирон бир жойга учиб кетишса, нега улар Ерда камида минг, камида миллион йил олдин пайдо бўлмаган? Ҳатто бир миллиард йил олдин, Коинотда аллақачон Ерга учиб келиб ... бу tрда ахлат ташлашга қодир бўлган кўплаб цивилизациялар мавжуд бўлиши мумкин эди. Стругацкийлар ёзганидек, йўл четида пикник уюштиринг! ..
2) КОСМОС АХЛАТИ ВEРСИЯСИ - энг "илмий ҳажмдор" версия. Ерни техноген қолдиқлар билан "ахлатлаш" учун бизга учиб кетиш умуман шарт эмас эди. Бошқа цивилизациялар учун шунчаки космосга чиқиш кифоя эди, кейин юлдуз шамоли, инерция ҳаракати миллионлаб йиллар давомида галактика бўйлаб ракеталарнинг сарфланган қисмларидан болт ва гайкаларни учириб юборади.
Драке формуласидан фойдаланган ҳолда оддий ҳисоб-китоблар шуни кўрсатадики, миллионлаб йиллар давомида сайёрамизда камида бир неча юз "ахлат қутилари" шу тарзда тўпланган бўлар эди. Қолган ягона нарса - уларни аниқлаш ...
3) ПРОТОЦИВИЛИЗАЦИОН ФАОЛИЯТ - тарихчилар томонидан бутунлай рад этилган эзотериклар орасида энг машҳур тушунтириш. Аммо тарихчилар ҳақиқатда Ерда ўтмишда мавжуд бўлган цивилизациялар биз каби технологик тараққиётга эришмаганлигини етарлича ишончли исботлай олмайди. Бироқ, бунинг аксини исботлаш мумкин эмас. Вақт ҳамма нарсани йўқ қилган. Агар бизнинг цивилизациямиз учун фалокат юз берган бўлса ва юзлаб миллион йиллар ўтгач, юзлаб зилзилалар, ёриқлар ва қитъаларни сув босиши, тоғларнинг кўтарилиши ва денгизларнинг бошланишидан сўнг, бизнинг барча машиналаримиз фақат сақланиб қолиши мумкин. бахтсиз бир ҳовуч геологик артефактлар ... Шундай қилиб ... келажакдаги палеонтологлар тушунарсиз механизмларнинг алоҳида тушунарсиз бўлакларига тушадилар, лекин уларни ким қисмларга ажратади, улар кимларники?
4) КEЛАЖАК ЦИВИЛИЗАЦИЯЛАРИ ФАОЛИЯТИ - "минус" ни "плюс" га ўзгартирамиз ва биз ... айнан бир хил расмга эга бўламиз. Шунга қарамай, ўтмишда юқори даражада ривожланган цивилизациялар мавжуд, аммо улар у ерда яшамайдилар (шунинг учун ҳам замонавий археологлар томонидан топилган қадимий улкан шаҳарлар ва космодромлар мавжуд эмас), балки вақт машиналарида ўз ишлари билан учиб кетишади. Миллионлаб йиллар давомида бундай кашфиёт саёҳатларида вақт саёҳатчилари томонидан йўқотилган эҳтиёт қисмлар ва ахлатлар қадимги қатламларда қолиши керак.

Суратларга диққат билан қараш бир нечта саволларни туғдиради:

1) Нима учун "бўлаклар" бўш цилиндрсимон бўшлиқда жойлашган? Дарҳақиқат, тошланиш жараёнида бўшлиқ атрофдаги тош билан тўлдирилади. Айтайлик, "бўлак" қандайдир қутида бўлган. Аммо унда, бу қутининг қолдиқлари қаерда? Нега у атрофдаги материалга тарқалмаган?
2) Нима учун бўш жой қатъий мунтазам шаклга эга эмас ва юмалоқ бурчаклар бир учида кўринади?
3) Агар "бўлак" бир вақтлар металл бўлган бўлса, қандай қилиб у уларни ўраб турган материал билан бир хил тарзда тошга айланиши мумкин? Бир вақтлар металлдан ясалганига катта шубҳа бор.
4) "Болтларда" спирал (бизга таниш) кесма йўқ, фақат ҳалқасимон - бу кесма эмасми?
5) Нега артефактлар атрофидаги тошларда қадимги денгиз микроорганизмлари қолдиқлари бор?

Яна бир "сенсацион" - янгилик Камчаткадан келди.
Олис Камчатка ярим оролида, Тигил қишлоғидан 200 км узоқликда Санкт-Петербург археология университети ғалати қолдиқларни топди. Топилманинг ҳақиқийлиги тасдиқланди. Археолог Юрий Голубевнинг сўзларига кўра, кашфиёт ўзининг табиати билан олимларни ҳайратда қолдирди, у тарих (ёки тарихдан олдинги) жараёнини ўзгартиришга қодир.
Бу ҳудудда қадимий ашёлар биринчи марта топилаётгани йўқ. Аммо, бу топилма, бир қарашда, қоятош билан ўралган (бу тушунарли, чунки ярим оролда кўплаб вулқонлар мавжуд). Таҳлиллар шуни кўрсатдики, механизм соат ёки компьютерга ўхшаш механизмни ҳосил қилиш учун бирлашгандек туюладиган металл қисмлардан иборат. Энг ажабланарлиси шундаки, барча қисмлар 400 миллион ёшда!
Юрий Голубев шундай деди: “Бу жойни биринчи бўлиб топган сайёҳлар бу қолдиқларни қоялардан топдилар. Биз кўрсатилган жойга бордик ва дастлаб нима кўрганимизни тушунмадик. Машинанинг бир қисми бўлган юзлаб тишли цилиндрлар бор эди. Улар гўё қисқа муддат музлаб қолгандек, аъло даражада эди. Ҳудудни назорат қилиш керак эди, чунки тез орада қизиқувчилар кўп миқдорда пайдо бўла бошладилар. 400 миллион йил аввал Ерда машина ва механизмлар у ёқда турсин, ҳатто одам ҳам мавжуд бўлиши мумкинлигига ҳеч ким ишонмасди. Аммо хулоса бундай технологияларга қодир ақлли мавжудотлар бўлганлигига аниқ ишора қилади.
Ростини айтганда, археолог Голубев мутлақ касбий маҳоратсизлиги сабабли лавозимидан четлатилса яхши бўларди. Бундай топилмалар ҳақида ўнлаб китоблар ёзилган - кўп миллион йиллик болт ва гайкалар муқобил тарихчиларни узоқ вақтдан бери ташвишга солиб келган. Лекин, аслида, бундай шов-шувли ва тан олиш керак, ажойиб сенсация ортида жуда оддий ҳодиса ётади.
Танишинг, илмий тилда — Crinoidea, оддий қилиб айтганда – денгиз нилуфари. Улар сайёрамизда юзлаб йиллардан бери яшайди. Мана бу эса уларнинг қазилма поялари. Бизга аллақачон таниш бўлган тарихдан олдинги винтлардек, бошқа цивилизация изларини эслатади, шундай эмасми?

Криноид (денгиз нилуфари) - эхинодерманинг бир тури бўлиб, асосан бир жойга бириктирилган. Улар юмшоқ тўқималар билан боғланган кичик "суяклар"дан (калтсий карбонат плиталари) иборат эди. Юқорида, эҳтимол, қобиқ каби ингичка, аммо қаттиқ қобиқ бор эди. Бу бўшлиқни ўраб турган "болт" ва "гайка"лар мавжудлигини тушунтиради. Юмшоқ органик моддалар парчаланиб, бўш жой қолдиради. Криноидлар танасининг бутун узунлиги бўйлаб қизилўнгач бўлган, улар, планктон ва, эҳтимол, қум билан тўлиб қолган. Кейинчалик, тошланиш жараёнида қизилўнгачнинг таркиби тошга айланиб, ташқи томондан сунъийга жуда ўхшаш нарса пайдо бўлади.

Ҳаммаси тўғри, гайка, болт ва шестеренка деб ўйлашган нарсалар - қазилма ўсимликларнинг тошга айланган қолдиқларидан бошқа нарса эмас. Бу ҳолда, денгиз нилуфари. Археолог Голубевнинг сўзларига кўра, тарих йўналишини ўзгартириши мумкин бўлган нарса Laudonomphalus regularis деб аталади - қазилма криноидларнинг яна бир тури.
Бироқ, мен Камчаткада "ё соат ёки компютер" ни кашф этган бирон бир археолог Голубев ҳам, шунингдек, мусофирларнинг тарихдан олдинги цивилизацияси ҳам мавжуд эмаслигига ишонишга мойилман. 2007 йилда Википедияда Камчаткадан олинган "металл детль" фотосурати пайдо бўлганини ҳисобга олсак, ёши 400 миллион йилдан ортиқ бўлган деталлар ҳақидаги янгиликлар Интернетдаги сохта бўлиши мумкин.

Бошқа бир назарияга кўра, расмий фан вакиллари артефактлар ҳақида билишади, лекин уларни яширишади. Чунки топилмалар ҳақиқатдан ҳам Ерда биздан олдин ҳам кимдир бўлганлигидан далолат беради. Ва бу замонавий дунё тушунчасига тўғри келмайди. Натижада, таъқиқланган археология мавжуд бўлиб, унинг сирларида фақат камчилик хабардор.
Скептиклар, табиийки, фитначилар билан келишмайди. Улар ё артефактларни сохталаштиришда ёки илмий саводсизликда айбланиб, ҳатто энг ақл бовар қилмайдиган топилмаларнинг пайдо бўлишини мутлақо табиий сабаблар билан изоҳлаш мумкинлигига ишонтиришади. «Эрта» ёки «янги келганлар»ни жалб қилмасдан.

А.E.Ферсман номидаги Минералогия музейида (Москва) "КП" одатдаги тўртбурчаклар фигуралардан ўрнатилгандек ғалати олтин қуймаларни кўрсатди. Улар қандайдир механизмнинг қисмларига ўхшарди. Маълум бўлишича, шунга ўхшаш металл буюмлар, жумладан, "мих" ва "занжирлар" фақат минерал қатламларнинг ёриқларида "ўсади". Битта узун ёриқ - занжир ҳосил бўлади. Ёриқ бошқасини кесиб ўтади, кичикроқ, тўғри бурчак остида – мана сизга "мих каллаги" ёки тўғри шаклдаги мураккаброқ тузилма. Аммо кўпинча кўмирда металларнинг қўшилиши - асилдан тортиб ноёб тупроқгача - топилган. Алюминий рейка худди шулардан бўлиши мумкин.

Баъзан "Лондон артефакти" ёки "Лондон болғаси" деб аталадиган темир ва ёғоч болға маҳаллий саёҳатчилар томонидан 1936 йил Техас штатида, Лондон яқинидаги дарё бўйида топилган ва Карл Боуг ва бошқа астойдил креционистлар томонидан «ўз давриники булмаган» артефакт сифатида тақдим этилган.  Уларнинг таъкидлашича, бўр даврида (ёки [ривоятчига (?)] боғлиқ ҳолда ордовик ёки силурия даврида) қисман кичик оҳакли конкреция билан ўралган болға стандарт геологик вақт шкаласига зид келади.

Манбалар:

http://www.digitaljournal.com/news/odd+news/russian-ufo-researchers-say-they-found-300-mil-yr-old-screw/article/430394
http://blog.a-theism.com/2012/04/400.html
http://paranormal-news.ru/news/v_kamennom_ugle_nashli_rejku_vozrastom_300_millionov_let/2013-01-13-6051
http://colony.by/blogtheme.php?id=9&-idbloger=10&-page=2
http://uainfo.org/heading/public/143393-neveroyatnaya-nahodka-bolt-kotoromu-300-millionov-let.html
http://lah.ru/fotoarh/oskolki/niob.htm