Ўзга сайёраликларга ишонадиганлар асло ақлдан озганлар эмас. Ахир илмий ҳисоб-китобларга кўра шундай бўлиб чиқадики, онг бўйича биродарлар сон-саноқсиз бўлиши лозим. Лекин уларга ишонмаслик ҳам маъқул. Тўғри, фақат бошқа сабабга кўра: чунки машҳур Ферми парадокси (Fermi Paradox) мавжуд.

Кўплаб олимларнинг фикрига кўра, ҳаётнинг ердан ташқари шаклларини топиш инсоният учун навбатдаги буюк қадам бўлади. Дарҳақиқат, ушбу ташаббусларнинг энг нуфузли тарафдорларидан бири бўлган америкалик астроном Карл Саганнинг (Carl Sagan) сўзларига кўра, бундай тадқиқотлар «инсон тури учун космик» контекст топишдан иборат, яъни моҳиятан «ўзини ўзи излаш» ҳисобланади.