Ҳозирги вақтда жисмоний ва психологик иллатлар ва касалликлар ер юзида кенг тарқалди. Психология (юнон. – жон, руҳ; юнон. – билим ) одамларнинг хулқ-атвори ва ақлий жараёнларини ўрганадиган фан.
Психика-бу тирик мавжудотларнинг объектив дунё билан ўзаро боғлиқлигининг энг юқори шакли бўлиб, уларнинг мотивларини англаш ва шу маълумотлар асосида ҳаракат қилишда ифодаланади. Психика орқали инсон атроф-муҳит қонуниятларини акс еттиради.
Замонавий психологиянинг келиб чиқиши тепасида турадиган Арасту, Ибн Сино, Рудолф Гоклениус биринчи марта "психология" тушунчасидан фойдаланганлар. Психология инсоннинг онгсиз ва онгли психикаси механизмларини ўрганади. Психология фан сифатида инсон табиати ҳақидаги исломий билимларга мурожаат қилмасдан туриб мукаммал бўла олмайди. Масалан, жинларнинг одамлар хулқ-атворига таъсири психология ва психологлар томонидан ҳисобга олинмайди, ваҳоланки, кўпинча ўша сабаб асосий ҳисобланади
Ибн Қаййим "Пайғамбар тиббиёти"да айтганидек: "... инсониятнинг катта қисми одамларни ўз режаларига кўра бошқарадиган жинлар таъсиридадир. Одамлар бу назоратдан халос бўлолмайдилар, ҳатто унга қарши тура олмайдилар. Аксарият одамлар савдойиликнинг шундай умумий шаклидан азоб чекишади, ундан қутула олмайдилар. Ва уларнинг кўзларидан парда тушмагунча, улар ўзларининг савдойилигидан шубҳаланмайдилар»
Бу мақолада инсонлар бошига тушган мусибатлар, ҳеч бир давлатни, ҳеч бир миллатни аямаган бахтсизликлар ҳақида гаплашамиз. Одамлар орасида зарари катта, лекин шу қадар яширинки, одамлар ҳатто бу махлуқларнинг қўллари билан гавдалантирган жинларнинг ёвузлиги билан шуғулланаётганликларини ҳам англамасдан уларнинг ёмонликларидан аста-секин ўлаётган ёвузлар пайдо бўлди. Бу ёвуз одамларнинг ғазаби севги, садоқат, ҳақиқат ва самимий насиҳатларнинг гўзал қобиқларига ўралган. Бу жонзотлар ҳар қандай муҳитда - мусулмонларда ҳам, мусулмон бўлмаганларда ҳам учрайди. Мусулмонлар орасида улар ҳар қандай тоифадаги одамлар бўлиши мумкин - оддий жамоат аъзоларидан тортиб, таниқли даъватчиларгача. Улар ўзларини солиҳ - ҳалол, самимий, ростгўй деб кўрсатишади ва бу уларнинг ёвузлигини муваффақиятли амалга ошириш учун зарурий шартдир. Улар эзгулик ва гуноҳсизлик ниқобини кийишлари, баъзи тақводор амалларни бажаришлари, масалан, хайрия йиғинлари ёки бошқа хатти-ҳаракатларни уюштиришлари керак, шунда бу ишлар ортида жазосиз ёмонлик қиладилар.
Шундай қилиб, бу одамлар буюк хайриячилар сифатида танилиб қолишади ва садақа бериш ёки болаларга ёрдам бериш пайтида кўзга кўриниб йиғлаётган бўлади, бу одамларнинг иккинчи - ҳақиқий юзи - ёвуз одамнинг юзига эга бўлиши мумкинлигини ҳеч ким хаёлига ҳам келтирмайди. Бу шахслар эркаклар орасида (кўпинча) ҳам, аёллар орасида ҳам бор. Ҳар қандай ёшда. Ҳар қандай миллат ва ирқда. Уларни ҳар қандай тоифадаги одамларда топиш мумкин - эр/хотин, ота-она/болалар, хўжайин/ходим, қўшнилар, ўқитувчилар/ўкувчилар ва бошқалар. Шунинг учун уларни касби ёки динига қараб қидирманг. Фақат уларнинг хулқ-атвори ва тактикасига риоя қилинг.
Ва улар қайси тилда гаплашмасин, уларнинг хатти-ҳаракатлари бир хил. Бутун дунёдаги психологлар кўпинча бу мавжудотларнинг қурбонларига дуч келишади. Психология ва психиатрия уларни бузуқ нарцистлар, психопатлар деб атаган, аммо биз жинлар ҳақидаги илмни ҳисобга олган ҳолда, уларни шартли равишда "бегона (чужие)" деб атаймиз. Хуллас, - БЕГОНАЛАР (чуждые – гураба билан адаштирмаслик керак), улар савдойилар, улар психопатлар, улар ҳам манипуляторлар, улар нарцистлар. Биз аниқлик ва тўғри идрок этиш учун ҳамма нарсани ўз номи билан атаймиз.
«Бегоналар» — чунки улар одамларга нисбатан асосан агрессив. «Бегоналар» — чунки улар одамларни мавжудот сифатида тушунмайдилар, одамлар бошдан кечирган кўплаб ҳис-туйғуларни, масалан, эмпатия, ҳамдардлик, раҳм-шафқатни тушунмайдилар. Улар одамларнинг муаммоларига шафқатсиз ва совуққондирлар. Аммо улар одамлар ниқобида, дўстлар ниқобида юришади. Улар йиғлайдилар ва куладилар, қайғурадилар ва хурсанд бўлишади, уларнинг ишончини қозониш учун одамларнинг ҳис-туйғуларини нусхалашади, акс ҳолда улар рад етилади. Шунинг учун, ҳаммани ва ҳамма нарсани ўнг ва чап томонда йўқ қилаётган роботни кўраман, деб ўйламанг. Ташқаридан қараганда, бу инсоний ҳис-туйғуларга ега бўлган оддий одамлар. Аммо уларнинг орқасида қурбонларига нисбатан ёвузлик излари чўзилади.
Улар йиллар давомида, бутун ҳаёти давомида роль ўйнаши ва шу ўйинда ўзлари ишонадиган тарзда ўйнаши мумкин. Сиз уларни диққат билан кузатиб, таниб олишингиз мумкин, уларнинг ўзига хос белгилари бор. Улар қурбонларни танлайдилар ва уларни психологик жиҳатдан аста-секин йўқ қиладилар. Ҳа, ҳа, одамни руҳий жиҳатдан ўлдириш мумкин, бунга мисол Яъқуб алайҳиссалом йўқолган ўғли Юсуф алайҳиссалом учун узоқ йиллар азоб чеккан, охир-оқибат бу ғамдан кўр бўлиб қолган. Ана шундай мусибат пайғамбарни руҳий ўлдирди ва бунинг натижасида жисмоний касаллик – кўрлик пайдо бўлди. Пайғамбарни қутқарган, уни балодан халос этган ва йўқолган ўғилни отасига қайтарган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин. Ва умид қиламизки, бу иш Парвардигорнинг иродаси билан кўплаб адашганлар учун нажот бўлади. Йўқолган, чунки бу мусофирларнинг қурбонлари ҳақиқатан ҳам йўқолган. Улар ўзлари билан содир бўлаётган жараёнларни тушунишда йўқоладилар. Улар ўзларининг кучлари, ғайратлари, ҳаётга бўлган иштиёқлари кетаётганини, жисмонан заифлашиб, маънавий ўлиб бораётганини ҳис қиладилар ва сабабларни нотўғри тушуниб, улар содир бўлаётган воқеаларга янада кўпроқ эътибор беришади. Йўқолган ва синган "бегоналар" қурбонлари қаршилик кўрсатиш учун ҳар қандай уринишларни қолдирадилар ва уларнинг психологик ҳолатини эртакдаги сўзлар билан тасвирлаш мумкин:
“Ирода бўлди нима, бўлмади нима – ҳаммаси бир”.
«Бегона» кимгадир тишлари сўйлоқ бўлиб кўрадигандек, ойга қараб увиллайдиган қонхўрга ўхшаб кетадиган ёки гўдак еювчига ўхшаб кетадиган жонзот эмас. Ташқаридан қараганда бу оддий одамлар, қоидага кўра, жуда ёқимли, жозибали, ҳатто баъзан болаларча соддалик ниқоби билан кўринадиган одамлар (жамоат олдида бу болаларча соддалик жабрланувчи билан ёлғиз қолганда иблисона иржайиш билан алмаштирилади, шунда ҳам дарҳол эмас, бир мунча вақт ўтгач.), ҳазилкашлар, одамохун ва ҳ.к. Улар фақат танлаб олган қурбонлари учун йиртқичларга айланишади. Фақат улар учун! Буни тушуниш жуда муҳим ва бу тасвирланган жонзотлар турига нисбатан асосий хусусиятдир. Айнан улар хулқ-атвори билан, масалан, золимлардан фарқ қилади, бу ерда ҳамма одамнинг золим эканлигини кўради ва золимнинг ўзи золим эканлигини яширмайди. Лекин нарцисс эмас, улар ўз обрўси мукаммал ижобий эканлигини диққат билан кузатиб боради.
Натижада, кўплаб қурбонларга ҳатто яқинлари ҳам ишонмайди. Албатта, ахир одамлар уни кўп йиллар давомида фақат яхши томондан билиб келишган ва тўсатдан кимдир уни йиртқич сифатида тасвирлайди. Бинобарин, "бегона"ларнинг қурбонлари ё ёлғон гапириб, одобли одамга туҳмат қилишди, ёки васваса ва ақлсизликда айбланади. Нарцисс эса тез-тез бу ғояларни ўзи беради, қурбонга ва унинг атрофидагиларга савдойи эканлиги, сеҳр таъсиридалиги ва адекват эмаслигини таклиф қилади. Шу сабабли, қурбон жуда хавфли ҳолатда, чунки у қўллаб-қувватлаш, тўғри маслаҳат, ёрдам ва охир-оқибат, ҳатто тушунишни топиши ҳам қийин. Қурбон ўзи билан овора бўлиб қолади. Кейин атрофдаги одамлар ҳақиқатан ҳам унда маҳдудликни сеза бошлайдилар ва шу билан ёвуз психопатнинг қурбони ҳақиқатан ҳам ўзида эмаслигига ишонишади. Қурбон эса, унга юкланган бир қатор комплексларга тобора ботиб қолади. Депрессия ва доимий асабий зўриқиш, ҳатто ўз жонига қасд қилишгача бориши мумкин.
Бузуқ нарцисслар – бу нифоқ ва фитна уруғини экиш бўйича мутахассислардир. Улар яқин дўстлар орасида, дўстона жамоада, оилада фитна уруғини экишга қодир. Булар одам кўринишидаги шайтонлардир.
«одамларнинг кўксларига васваса соладиганнинг... жинлар ва одамлардан бўлганнинг ёмонлигидан (паноҳ сўрайман)». (Нас сураси, 5-6).
Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Иблис ўз тахтини сув устига қўяди ва ўз лашкаридан гуруҳларни юборади. Уларнинг энг кўп фитначиси, унга энг яқинидир. Бириси келиб «ундоқ қилдим, бундоқ қилдим» дейди. У бўлса «ҳеч нарса қилмабсан!» дейди. Кейин бошқа бири келиб «уни қўярда қўймай хотини билан орасини буздим» дейди. У эса ўшани ўзига яқинлаштириб «Ҳа! Балли! Сенсан!» дейди», дедилар».
Шундай қилиб, бегоналар — бу одамлар орасида фитна уруғини экиш қобилиятига эга бўлган ва бу ишни юқори профессионаллик билан, совуққонлик билан ва сурбетларча қиладиган мавжудотлар. Джексон Маккензининг «Psychopath Free» китобида айтилишича : «.. Психопатлар (нарцисслар, савдойилар, бегоналар) пулга, жинсий алоқага ва ўйин-кулгига чанқоқ ҳолатда...»
Сўнгги пайтларда биз кўпинча носоғлом тартибсизликни, том маънода кўпхотинлилик билан истерияни кўрмоқдамиз. Психопатлар опа-сингилларга сингдирган тушунчага кўра, улар эрига янги хотин қидириши керак, рашк пайдо бўлган ёки буни қилишни истамаган ҳолатда хотинларни иймоннинг заифлиги, суннатни ёқтирмаслик, гуноҳкорликда айблашади. Опа-сингилларга шариатда далили бўлмаган, пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларидан, саҳобалар ҳаётидан мисоллар бўлмаган тушунча юкланади. Бизга бу умматнинг энг яхши аёлларининг рашки ҳақида кўплаб ҳадислар маълум бўлиб, уларнинг рашклари фонида уларни энг яхши мўмина аёллар деб аташади. Чунки рашк аёлларнинг фитрати ва улар табиатининг бир қисмидир. Улар шундай синовдан ўтказилади. На Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам, на саҳобалар, на салафлар, ҳеч ким мусулмон аёлларни эрларини рашк қилгани учун имони заиф ёки гуноҳкор демаган.
Шайх Усаймин раҳимаҳуллоҳ фатволаридан иқтибос:
"Аёлнинг эрини рашк қилиши табиий ва туғмадир, аёлга эрини рашк қилма, дейиш мумкин эмас". "...у билан бошқа хотиннинг бўлишидан нафратланади" (Мажалла ад-Давва).
Аммо "бегоналар", ўзларининг одатларига кўра, бу тушунчани оёғини осмондан қилиб ўзгартирдилар: муслима аёлларнинг уйларида, кейинги никоҳлар ва бунинг оилага кучли эҳтиёжи ҳақида доимий равишда гапирилади ва шу билан мунтазам равишда мусулмон опа-сингилларнинг руҳий ҳолатини бузади. Бундан ташқари, улар хотинларидан ўзлари учун янги аёллар излашни талаб қилишдан тортинмайдилар. Улар хотинлари олдида бошқа аёллар билан бўлган интим ҳаётининг тафсилотлари ҳақида баҳам кўришдан уялмайдилар (гўё улар билмасдан айтиб қўйгандай, лекин буларнинг барчаси атайлаб қилинган). Ва шунинг учун аста-секин, лекин шубҳасиз, уларни қўрқитишади ва мусулмон аёлларни психологик террорга дучор қилишади. Маънавий жиҳатдан мағлуб бўлган ва асабийлашган психопатнинг мунтазам психоҳужумлари туфайли неврозга учраган аёл бу зўравонликка қарши туришга ҳаракат қилганда, "бегона" уни носоғлом ҳасадда, суннатни ёқтирмасликда, гуноҳкорликда ва ҳатто куфрда айблайди! Бу жонзот Ислом тушунчаларини бузиб, динимизга нисбатан салбий ҳис-туйғуларни уйғотмоқда!
Бу мисол мусулмонлар билан боғлиқ эди; мусулмон бўлмаганларда ҳам худди шундай нарса бор, эркак алдайди ва буни кўз-кўз қилиш учун атайлаб қилади, аёлнинг ўзини ҳимоя қилишга уринишлари ёки қандайдир тарзда қаршилик кўрсатиши, уни ақлдан озиш, ҳаддан ташқари носоғлом сезгирлик ва ҳоказоларда айблайди.
Агар бир неча асрларга қайтадиган бўлсак, Иброҳим алайҳиссаломнинг хотини Сора эрининг иккинчи хотини Ҳожарни рашк туфайли қўл-оёғини кесиб ташлаш билан таҳдид қилганини эслаймиз. Шу билан бирга, у на гуноҳкор, на имонсиз деб аталмаган. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг хотинлари рашкдан идиш-товоқларни синдириб ташладилар. Оиша (розияллоҳу анҳо) кечаси Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни кузатиш учун чиқади. Ва бу аёлларни ҳеч қаерда заиф мўминалар, гуноҳкорлар ёки суннатга амал қилишни истамайдиганлар деб атамаган, аксинча, бу аёлларга энг чиройли таърифлар берилган.
«Бегона»ларнинг ўзлари эса чексиз шаҳватни қондириш истагини гўёки суннатни бажариш истаги билан изоҳлайдилар. Шу билан бирга, улар номаҳрам аёллар билан чатда мулоқот қилишда мутлақо эркиндирлар ва улар ҳақиқатан ҳам аёллар оқимига эга бўлиб, гўёки улар орасида суннатга риоя қилиш учун хотин излайдилар. Аммо бу шунчаки ниқоб, улар жинсий алоқа учун тўйиб бўлмайдиган ташналик, нафсни қондириш ва ҳокимиятга интилиш шу билан ўралган. Ҳа, ҳокимиятга, чунки ҳокимият фақат ҳукмдорларда эмас, эр хотинлар ва болаларга нисбатан ҳокимиятга эга. Шу сабабли, савдойи психопатлар ўзларининг шоҳликларини яратадилар, улар садизмдан завқланишлари, хотинларини бир-бирига қарши қўйишлари ва уларга "қирол" - психопат, "бегона" нинг инжиқликларини қондириш учун абадий пойгада нафас олиш имкониятини бермасликлари мумкин.
Кўпгина йиртқичлар сингари, психопатлар бошқа одамлар устидан ҳокимият ва назоратни қидиради. Улар ўз шериклари устидан ҳукмронлик қилишни хоҳлашади - жинсий, ҳиссий ва жисмоний. Улар шерикларнинг заиф томонларидан фойдаланиш орқали ўз мақсадларига эришадилар. Психопат завқ билан учбурчаклар/кўпбурчаклар (кўпхотинлилик!) қуради, ўзини кўп сонли қурбонлар билан ўраб, уларнинг бир-бирига нисбатан ҳасадини сунъий равишда қўзғатиш ва мухлислар унинг ортидан тинимсиз чопаётгандек таассурот қолдириш учун. Улар шариат мақсадида оила қурмайдилар. Уларни яширинча бир-бирига қарама-қарши қўйиш ва уларни гижгижлаш учун жуда кўп аёллар керак: гоҳ у бир хотинга бошқасидан яхшироқ деб айтади, кейин бошқасига худди шу гапни айтади.
Психопатнинг мақсади хотинларни доимий кескинликда ушлаб туришдир. Агар соғлом эркаклар ўз хотинларининг рашкини бостиришга ҳаракат қилсалар (шариатда ҳатто хотинига ёлғон гапиришга рухсат берилади, масалан, уни суюкли ёки энг гўзаллиги ва ҳоказо деб айтиш, ҳатто бундай бўлмаса ҳам - фатво ва ҳадисдан), "бегона"лар, аксинча, хотинларини манипуляция қиладилар. Улар бир хотинни иккинчисининг ёнида муҳокама қиладилар, бирини камситадилар ва иккинчисини мақтайдилар. Ушбу босқичда "бегона" томонидан ютиб юбориладиган қурбон ким эканлигига боғлиқ. Шунинг учун, илтимос, шариатдаги яхши никоҳни савдойи психопатнинг севги учбурчаги/кўпбурчаги билан адаштирманг.
«Бегоналар» ҳамма ёғига диний иқтибослар ёпиштириб олади, чатларда ва ижтимоий тармоқларда «тўғри» аватаркалар қўйиб олади, кўпинча таниқли хайрия ишлари ва даъвати билан машҳур бўлиб, буларнинг барчаси ниқоб орқасида яшириниш ва фош бўлмаслик учун қилинади. Бундай фонда ким "бегона" нинг ярим ўлик хотини ҳақида ўйлайди, унинг ўзи эса буюк садақа берувчи ёки машҳур воиз сифатида танилган бир пайтда. Бундай психопатларнинг хотинлари ўз эрларини фош қилишга журъат этмайдилар, шунчаки уларга ҳеч ким ишонмаслигини, ҳатто энг яқинлари ҳам ишонмаслигини тушуниб етадилар, Аллоҳ бу масалада ҳидоят ва бу масалани тушунишни берган кишилардан ташқари. Ибн Қаййимнинг иқтибосини такрорлаймиз: «инсониятнинг катта қисми одамларни ўз режаларига кўра бошқарадиган жинлар таъсиридадир. Одамлар бу назоратдан халос бўлолмайдилар, ҳатто унга қарши тура олмайдилар. Аксарият одамлар савдойиликнинг шундай умумий шаклидан азоб чекишади, ундан қутула олмайдилар. Ва уларнинг кўзларидан парда тушмагунча, улар ўзларининг савдойилигидан шубҳаланмайдилар».
Ўзингизни алдаб бўлмайдиган, деб ўйламанг. Лаънатланган иблис пайғамбар Одам алайҳиссаломни алдали, шунинг учун Аллоҳ пайғамбарларга берган ҳимояси ҳам йўқ сиздай оддий мусулмонларни алдашда нима муаммо бор. Шайтон айёр, хиёнаткор ва Иблиснинг исмларидан бири тақлидчидир. У имонга тақлид қилади. Агар эсласангиз, Дажжол ҳам иймонга тақлид қилади. Ёвуз психопат Дажжол ўзини мўмин мусулмон қилиб кўрсатади, ҳатто Исломни тарқатиш йўлида курашади.
Савол: Дажжол нимага даъват қилади?
Жавоб: Хабар қилинишича, у пайдо бўлгач, дастлаб Исломга даъват қилади ва: — Мен мусулмонман! – дейди. Ва у Исломни ҳимоя қилади, кейин ўз пайғамбарлигини эълон қилади ва ўзини пайғамбар деб атайди. Шунда у Илоҳ ўрнига даъво қилади ва бу унинг даъватининг якуни (охири) бўлади. Фиръавн даъватининг бошида шундай эди ва бу саждага даъватдир. Шайх Муҳаммад ибн Солиҳ ал Усаймин (роҳимаҳуллоҳ) (Мажму Фатово Расаил, 2-жилд, 143-бет)
Психологик террор қурбоннинг "заиф" нуқталарига қараб, турли одамларга нисбатан турли йўллар билан ўзини намоён қилиши мумкин. Ҳамма аёллар эрларини рашк қилишганлиги сабабли - бу фитратга хосдир - шунинг учун барча аёлларга нисбатан рашк борасида босим мавжуд: қайта турмуш қуриш ҳақида гапириш, бошқа хотин билан ноз-карашма қилиш ва ҳоказо. Аммо бошқа вариантлар ҳам қўлланилади, масалан: мулоқот жараёнида нарцисс қурбоннинг ҳашаротлардан қўрқишини аниқлади ва энди у доимий равишда бу ҳашаротларни жабрланувчининг тўшагига, овқатга, кийимга ва ҳоказоларга солади. Қурбонда инсектофобия борлиги сабабли, бу унинг учун энг кучли стресс бўлиши тушунарли. Нарцисс эса тиржайиб туриб дейди: «Бу шунчаки суварак... сен ақлдан озгансан». Ёки аёлнинг бунга жуда муҳтожлигини кўриб, хотинига ота-онаси билан мулоқот қилишни тақиқлайди ва бу билан унга ва унинг қариндошларига азоб беради. Аммо психопат-нарцисс ўзининг ёвузликларини адолат билан яшириши керак, шунинг учун у хотинига ота-онасининг қизига ёмон таъсири туфайли қариндошлари билан мулоқот қилишни тақиқлашини айтади. Ва агар хотин бунга қаршилик кўрсатса, унда «бегона» унга эрига бўйсуниш муҳимлиги ҳақидаги диний қоида билан босим ўтказади, агар такроран қаршилик кўрсатса, у ўзининг бир қатор стандарт айбловларини бошлайди - эрига бўйсунмайди, Худонинг қонуни, суннатга зид ва умуман олганда, у савдойи ва ақлдан озган.
"Бегона" қурбонни азоблаш ва психопатни ҳис-туйғулари ва азоблари билан "озиқлантириш" учун ўзининг психологик ҳийла-найрангларининг бутун арсеналидан фойдаланади ва бунинг чегараси йўқ. Нарцисс ҳеч қачон тўймайди. Қурбонлар "бегона" нинг табиатини тушунмайдилар ва у яхшиланишига, сабр-тоқат кўрсатиш керак ва ҳоказоларга умид қиладилар. Аммо ҳақиқат шундаки, "бегона" қурбонни фақат ахлоқий жиҳатдан ўлдирган ҳолда тинч қўяди. Қурбонлар кўпинча жисмоний касал бўлишни бошлайдилар: юрак-қон томир касалликлари, онкология, руҳий касалликлар, алкоголизм - бу "бегона" билан яшаш оқибатларининг тўлиқ бўлмаган рўйхати. Аммо психопат қурбонни касалхонада зиёрат қилади, у ерга гуллар олиб келади, "шайтон йиғиси" қилади ва, албатта, атрофдагилар унинг ўзи бу ҳолатга келтирганини хаёлига ҳам келтирмайди. Қурбон ҳам ўзига ишонмайди ва ўзини ҳақиқатан ҳам ёмон, истерия касалига мубтало бўлган, сайдойи деб, эрини эса яхши ва меҳрибон деб ҳисоблайди.
Джексон Маккензининг «Psychopath Free» китобига қайтамиз (Сизга ушбу китобни ўқиб чиқишингизни ва уни ва ушбу мақолани қариндошларингиз ва дўстларингиз билан ўртоқлишишингизни маслаҳат берамиз, эҳтимол сиз, бизниллоҳ, кимнидир оғир руҳий касалликдан ва ўз жонига қасд қилишдан қутқарасиз).
Биз мунтазам равишда ўз жонига қасд қилганлар ҳақида эшитамиз ёки ўқиймиз ва қурбонни айблашга шошиламиз. Мана шундай! Яна айблашга! Тушунишга эмас, дарров айблашга. Лекин шуни ҳисобга олиш керакки, ҳадисга кўра ақлдан маҳрум бўлганлардан қалам кўтарилади, "бегона"лар эса одамларни ақлни йўқотишга ундайди. Демак, ўлганларнинг кўпчилигида ҳақиқатдан ҳам ақл-ҳушини йўқотгани ва ақлдан озганликлари сабабли гуноҳлари йўқ бўлиши мумкин. Газлайтинг - бу психологик зўравонликнинг бир шакли бўлиб, унинг асосий вазифаси одамни ўз идрокининг объективлигига, шунингдек, ҳақиқатнинг ўзига шубҳа қилишдир. Психологик манипуляциялар шахсни "руҳий нуқсони бор", "ақли нароса" деб очиб бериш, уни ўзининг ақлдан озганлигига ишонишга мажбур қилиш учун мўлжалланган.
"Бегоналар" ўзларининг манипуляция ҳаракатларининг барча далилларини рад этадилар ва ҳатто уларнинг кўз ўнгида бўлсалар ҳам, фактларга эътибор бермайдилар. Агар сиз ушбу ҳаракатларни жисмоний далиллар билан рад этишга ҳаракат қилсангиз, у уларни совуққонлик билан рад этади ва жавобан танқид қилишни бошлайди. Ўз хатти-ҳаракатларини тузатиш ўрнига, психопат ишни шундай айлантирадики, сиз ҳамма нарсада айбдор бўлиб чиқасиз - "ҳаддан ташқари эмоционал" ёки оддийгина "ақлдан озгансиз". Токсик одамлар сизни ўргатишади ва сиз муаммо уларнинг хатти-ҳаракатларида эмас, балки сизнинг муносабатингизда эканлигига ишонасиз.
Психопат ўзини сизнинг ўрнингизга (ва умуман бошқа одамнинг ўрнига) қўйишга қодир эмас. Сиз бир неча марта шеригингизга сизга қандай муносабатда бўлса, унга ҳам шундай муносабатда бўлсангиз, унга қанчалик ёмон бўлишини тушунтиришга ҳаракат қиласиз. Аммо бунга жавобан сиз фақат маъносиз нигоҳга эга бўласиз. Аста-секин, сиз ҳис-туйғуларингиз ҳақида гапиришнинг маъноси йўқлигини тушуна бошлайсиз, чунки жавоб фақат ғазаб ёки сукунатдир. Ўтакетган иккиюзламачилик. «Мен айтганимни қил, мен қилганимни эмас». Психопат сизга содиқлик, ҳурмат ва сидқидилдан яхши кўриш нуқтаи назаридан жуда юқори талабларни қўяди. Аммо идеализация босқичи ўтганда у сизга бир хил жавоб бермайди. Психопат сизни алдайди, сизни алдайди, сизни танқид қилади ва манипуляция қилади. Сиз ўзингизни мукаммал тутишда давом этишингиз керак, акс ҳолда сизни дарҳол "беқарор шахс" деб аташади ва бошқа одам билан алмаштиришади.
Мусулмон-пасихопатларга келсак, бу айнан кўпхотинлилик билан боғлиқ ҳолда долзарб: улар суннат ниқоби йўлида яшириниб, юқорида тавсифланган қонунсизликка сабаб бўладилар. Такрор айтамизки, биз суннатдаги кўпхотинлилик ҳақида гапирмаяпмиз. Биз хотинларга нисбатан қасддан садизм хақида гапиряпмиз. Садизм нафақат жисмоний бўлади, балки психологик террор кўпинча даҳшатлироқдир, шунинг учун психологлар уни "бахмал қўлқопдаги мушт" деб аташади. Қанчадан-қанча хотинлар психо-садизмга дучор бўлишади, қанча болалар ота-оналари, ўқитувчилари ва васийлари томонидан психосадизм ва даҳшатга дучор бўлишади. Ва биз Аллоҳдан ёрдам сўраймиз.
Эгоизм ва доимий ташналик диққат марказида бўлиш. Бу одамлар сиздан энергияни сўриб олишади ва бутун ҳаётингизни ютиб юборишади. Уларнинг ўзини яхши кўрсатишга бўлган эҳтиёжи қониқмайди.
Психопат сизни ўзи атайлаб қўзғатадиган ҳис-туйғуларни бошдан кечиришда айблайди. У собиқ жуфтлари билан ноз-карашма қилади (кўпинча ижтимоий тармоқларда – бутун дунё кўриши учун) ва кейин сизни рашкда айблайди. Психопат сизни атайлаб бир неча кун эътиборсиз қолдиради ва кейин сиз алоқа ўрнатишга уриниб кўрганингизда, сизни тажовузкорликда айблайди. Психопат, ўз навбатида, бошқа қурбонларнинг ҳамдардлигини қозониш учун сиздан атайлаб маълум бир реакцияни келтириб чиқаради - уларга қанчалик "истерияга мубтало одам" билан курашиш кераклигини кўрсатади. эҳтимол, бир вақтлар сиз ўзингизни жуда енгил характерга эга деб ўйлагансиз, лекин психопат билан учрашганингиздан сўнг, ўзингиз ҳақидаги тасаввурларингиз тубдан ўзгаради. Сиз детектив ўйнаш билан банд эканингизни ҳис қиласиз.
Ҳозиргача бу сиз билан содир бўлмаган, лекин бирдан сиз илгари сўзсиз ишонган одамни кузатишни бошлайсиз. Агар унинг Фейсбукда саҳифаси бўлса, сиз унинг барча альбомлари ва йиллар олдинги ёзувларини айланиб чиқасиз. Унинг собиқ жуфтлари саҳифаларини ҳам. Сиз ҳатто тўғри ифода эта олмайдиган қандайдир ноаниқ туйғу учун тушунтириш топишга ҳаракат қиляпсиз. Сиз психопатни ҳақиқий нуқтаи-назардан кўрган ягона одамсиз. Психопат нима қилса ҳам, негадир унинг ҳаракати мухлислар олқишлари билан бирга келади. Психопат бу одамлардан пул, ресурслар ва эътиборни тортиб олади, лекин мухлислар буни сезмайдилар, чунки психопат стратегик хушомадгўйлик билан уларнинг кўзларини юмади. Психопатлардаги бундай юзаки дўстлик яқин муносабатларга қараганда анча мустаҳкамроқдир.
Ҳар қандай жанжал охирги бўлиши мумкинлигидан қўрқасиз. Оддий жуфтликлар муаммони ҳал қилиш учун баҳслашадилар. Аммо психопатлар салбий гапириш сизнинг муносабатларингизга хавф туғдиришини аниқ кўрсатмоқда. Бу, айниқса, унинг хатти-ҳаракати ҳақида гапирганда тўғри келади. Сизнинг алоқа ўрнатишга бўлган ҳар қандай уринишларингиз бойкот қилинади. Сиз ҳамма нарсани ичингишга ютасиз ва тезда кечирим сўрайсиз, акс ҳолда сизни ташлаб кетишини биласиз.
Психопат бошқа одамларда паразитлик қилади. Унинг ҳиссий ривожланиши суст ва у ўзгаришга қодир эмас. Бу одам сизнинг ҳаётингиздан ғойиб бўлиши биланоқ, у яна оқилона қонунларга бўйсунишни бошлайди. Хаос тарқаб кетади ва ақлингиз қайтади. Сизнинг ҳаётингиз яна нормал ҳолатга айланади.
Жамоатчиликда ислом арбоби, хайрихоҳ ва ҳоказо сифатида танилган васвасага берилиб кетган психопат қандай қилиб хотинларга нисбатан психосадизм ва террористик ҳаракатлар содир этганини кузатдик. Аниқлик ва равшанлик учун биз ушбу мисолни келтирамиз. Психопатнинг бир нечта хотини бор. Биринчи хотини узоқ вақтдан бери маънавий жиҳатдан ўлдирилган, нарцисснинг ота-онасининг уйида уй хизматкори сифатида яшайди (у ва унинг атрофидагилар учун бу бошқа иборалар билан безатилган - гўё бундай шароитда яшаш унинг учун шарафдир). Дарҳақиқат, аёл умидсиз бурчакка тиқиб қўйилган ва унинг ҳаёти психопатнинг ота-онасига ва унга ғамхўрлик қилишга бағишланган. Психопатнинг эса бошқа хотини бор, янгиси. У психопат уни ҳақиқатан ҳам севишига ишонади – ахир уни алоҳида турар жой билан таъминлади ва ҳар томонлама ҳаракат қилади. Аммо у "бегона" нинг навбатдаги қурбони эканлигини билмайди ...
Кутилмаганда (қурбон учун) "бегона" бу хотинни ҳам ахлоқий жиҳатдан бузишни бошлайди, навбатдаги уйланиш ҳақида, гўё бу унга кераклиги ва умуман бу суннатлиги ҳақида гапира бошлайди. Суннатда эса хотинлар олдида бундай муҳокамалар йўқлигига ҳеч ким эътибор бермайди! Бу хотин бир вақтлар севги ва бахтдан боши етган осмондан ерга тушишни бошлайди. Тўсатдан у совуқ душ ёки қайноқ сув остида қолгандек туюлади. Лекин у нима учун эканлигини тушунолмайди? Охир-оқибат, психопат унга бу суннат эканлигини ва уни севиши ва рашк қилиш мумкин эмаслигини тушунтиради. Аёл рол ўйнашни бошлайди, унда шахснинг иккиланиши кузатилади. У азоб чекишни бошлайди, лекин ташқи томондан унга азобини кўрсатиш тақиқланган. Савдойи психопат қурбонни шундай азоблашни яхши кўради-ки, бунда унинг кўзлари олдида қурийди ва ўлади, ҳатто норозилик билдириш ҳуқуқига эга бўлмайди. "Бегоналарнинг" қурбони бўлган бу хотинларни томоша қилиш даҳшатли, улар доимий равишда рақобатга берилиб кетишади. Улар ақл-идрокларини йўқотиб, аҳмоқона ва кулгили кўринишда бўлишади, лекин улар ўзларининг хатти-ҳаракатлари диндорлик ва тўғриликнинг чўққиси эканлигига ишонишади. Уларнинг ҳаёти психопат мақтовидан мақтовигача кечади. Бу аёллар бутун кучларини ақлдан озган психопатни мамнун қилиш учун сарфлашни бошлайдилар.
Яна бир мисол: содиқ мусулмон қиёфасидаги "бегона"нинг тўртта хотини бор, уларни мунтазам равишда гижгижлаб, на динини ўрганишга, на фарзанд тарбиялашга кучи ҳам, вақти ҳам бўлмаган ҳолдан тойган ғазабланган аёлларнинг "жангларидан" завқланади. Иккинчи хотин, қандайдир тарзда ўз ҳуқуқларини ҳимоя қилишга журъат этгани учун кўп йиллар давомида жазоланди - "бегона" у билан ажрашмайди, лекин у билан хотини сифатида яшамайди, бундан ташқари, уни энага ва уй бекаси сифатида учинчи хотиннинг уйига жойлаштирди ва, табиийки, у мунтазам равишда ноз-карашма, севги ёзишмаларини кузатади, девор ортидаги товушларни ва бошқа аёл билан эрининг бошқа нарсаларни эшитади!
Бошқа бир муслиманинг ҳаётидан мисол: "бегона" бир хотини билан ётса, атайлаб телефон ёнига қўйилади; яқинлик пайтида бошқа хотиндан севги юраклари, севги изҳорлари ва бошқалар билан СМС-хабарлар кела бошлайди. "Бегона" бу аёлини ахлоқий жиҳатдан чарчаши ва ўлдиришини кўради, шу билан бирга нафақат буни тўхтатмайди, балки жинсий алоқа пайтида ҳам беадаблик билан унга "бўшалиш ва эътибор бермаслик" ни айтади. Агар у психологик зўравонликдан истерикага тушиб қолса, у уни жазолайди - уйга келмайди ёки у билан ётмайди ва ҳоказо.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Мўминларнинг иймони комилроғи хулқи яхшироғидир. Сизларнинг яхшиларингиз – хотинларига яхшилик қиладиганларингиздир», дедилар». Абу Довуд ва Термизий ривоят қилишган.
Маълумотни "бегона" га етказишнинг имкони йўқ, чунки унда мутлақо ҳамдардлик, раҳм-шафқат йўқ, у кибр билан касал, шунинг учун у ҳеч қачон хатоларини тан олмайди. Ўз хонадонини очлик билан қийнайдиган "бегона"лар борки, айни пайтда улар машҳур ислом даъватчиларидир. Вазиятни тасаввур қилинг: юзлаб хайрли даъватлар қиладиган ва шу билан бирга хотини ва болаларини очликдан ўтказадиган ваъзгўй биродар. Ўзи учун озиқ-овқат сотиб олишга ташқарига чиқади. Буни тасаввур қилишнинг иложи йўқ, шундай эмасми? Бироқ, биз бунга гувоҳмиз.
Бироқ, қурбоннинг "бегона" дан кетиши унинг муаммоларига чек қўймайди. Ундан тўлиқ жисмоний масофа керак - телефонда, чатларда ва ҳоказоларда гаплашишни тўхтатиш, чунки қурбонни билган ҳолда, нарцисс уни "ейишни" давом эттириш учун "ипларни" тортишда давом этади. Бундан ташқари, "бегона" жўнатилган одамлар (ўзаро танишлар, дўстлар, қариндошлар ва бошқалар) орқали керакли маълумотларни узатиш орқали қурбоннинг "қонини сўриши" мумкин. Унинг хабарлари шундан иборатки, қурбон яна руҳий ҳужумга дучор бўлади ва у яна стресс гормонларини чиқаради. Шу муносабат билан, қариндошлар ва дўстларни психопатдан ҳеч нарса етказмаслик ҳақида огоҳлантириш керак, аммо агар орзу қилинган нарсага эришилмаса, улар билан алоқани иложи борича чекланг, чунки "бегоналар" билан бирга яшаганидан кейин қурбонлар учун узоқ муддатли реабилитация керак. Уларга ақлий ва жисмоний саломатликни тиклаш учун вақт ва тегишли шароитлар керак.
Бу ерда мен аниқлик киритмоқчиман, бу ҳолатда биз қоидадан истисно ҳақида гапирамиз. Мисол учун, мусулмонларга очлик пайтида ўлмаслик учун чўчқа гўшти истеъмол қилишга рухсат берилган, яъни бу вақтда истисно қоидаси кучга киради - ҳаётни сақлаб қолиш учун тақиқ олиб ташланади, Худо шундай белгилаб қўйган. Худди шу нарса "бегона"нинг қурбони ҳаётини сақлаб қолиш учун ҳам амал қилади - қурбонни ўз жонига қасд қилиш, ақлдан озиш ва ҳоказоларга олиб келган ёки олиб бораётган психопатик нарциссдан бутунлай узоқлаштириш керак. Бундан ташқари, бу йиртқич ҳайвонларнинг болаларга психологик ҳужумларини амалга оширишдан, болалар ва уларнинг руҳиятини бузишдан тортинмасликлари жуда қўрқинчли, улар катта бўлганида бу болалар жиддий психологик реабилитацияга муҳтож бўлади. Жамиятда жуда катта обрў-эеътиборга эга бўлган, бироқ айни пайтда хотини ва боласини таҳқирлаган таниқли ислом даъватчисини биламиз: йиғлаётган гўдакка хотинини соатлаб яқинлаштирмай, оч қолдириб, калтаклаб, бўғиб қийнаганини биламиз. Албатта, ҳеч ким хотинининг шикоятларига ишонмади ... одатдагидек, чунки "бегона" нинг икки юзи бор. Жабрланувчи кўрган ҳақиқий юз ва "оммага" қаратилган юз.
Кўп мисолларни келтириш мумкин, аммо ўқувчиларни чарчатмаслик учун ҳикоямизнинг биринчи қисмини шу билан якунлаймиз. Бизни кузатиб боринг, долзарблиги сабабли, Аллоҳ таоло қисқа вақт ичида "бегона" мавзусидаги бошқа мақолаларни ҳам чоп этишимизга ёрдам беради, деган умиддамиз. Балки тўғрилик ва самимий эътиқод ниқобини кийган "бегона"лар қурбонлари учун қўллаб-қувватлаш форуми ҳам очилиб қолар.
(Яна бор)
Абу Муслим таржимаси
