Сталин даври ишончнинг иккиланганлиги билан ажралиб турарди: раҳбарга ишонилган, аммо ҳокимият ва унинг муайян ҳаракатларига ишонилмаган. Айнан шу нарса бугунги Россия шароитида ҳам кузатилмоқда: давлат ғоясини ўзида мужассам этган олий институтларга рамзий, баъзан муқаддас ишонч, лекин давлатнинг кундалик ҳаётга ҳар қандай аралашувига юқори даражада ишончсизлик.

...Аммо мусулмонларнинг барча камчиликлари ва заиф томонларига қарамасдан халқларнинг етакчиси бўлиш борасида ғарбликларнинг рақиби бўла оладиган ер юзидаги ягона халқ ана шулардир.

Қосим Сулаймонийнинг иблисона тоғути учун унинг ўлимидан кейин ҳам қонли қурбонликлар келтирилмоқда. Бунда асосан Теҳрон режими ўз «бути»нинг ўлими учун уларнинг қонини тўкиш билан қасос олишни ваъда қилган америкаликлар эмас, эронликларнинг ўзи қурбон бўлаётгани рамзий маънога эга.