Қуръони Каримда қатор қиссалар келган. Айрим кимсалар шундан келиб чиқиб Қуръонни тарихий китоб деб таърифлашга урунишади. Аслида Қуръон шунчаки тарихни ҳикоя этмайди, балки у инсонларга қиссалар орқали буюк ўгитларни тақдим этади. Қайси қисса кўп келса, демак, инсоният ҳаётида ўша воқелик кўп такрорланади ва одамлар ундаги ҳақиқатни билишлари зарур.

Ўзига итоат қилган ва тақволи бандаларини азиз, амрларини зое қилиб осий бўлганларни хор, тақводорларни Ўз розилигига эриштирувчи амаллар қилишга муваффақ қилган, осий бўлганлар устидан эса қазо ва қадарини жорий этган Аллоҳга ҳамду санолар бўлсин.

Эсингизда бўлса, «Араб баҳори» даставвал демократия борасида, Яқин Шарқдаги энг яхши тартибот ва ҳатто гуллаб-яшнаш борасида ҳаяжонга соладиган умидларга тўла эди. Бироқ нимадир издан чиқди ва ушбу минтақадаги ҳозирги сиёсий муҳит жуда ҳам аянчли ҳолга келиб қолди. «Араб қиши» ибораси пайдо бўлиб, баҳордан кейинги араб дунёсининг ҳалокатли муҳити шароитларда ўзини оқлайдиган бўлиб кўринади.