Уч масжид дейилганда Масжидул ҳаром, Масжидун Набавий ва Масжидул Ақсо кўзда тутилади.

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Абу Ҳурайрадан ривоят қилинади:

Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Фосиқ сўзи луғатда қобиқни тешиб чиқиш маъносини англатади. Шаръий истилоҳда эса, Аллоҳ таолонинг тоатидан чиқиб, маъсиятларни яширмай очиқ-ойдин бехижолат қиладиган одамга фосиқ, дейилади.

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:  «Биринчи муҳожира аёлларга Аллоҳнинг раҳмати бўлсин. Аллоҳ «Рўмолларини кўксиларига тўсиб юрсинлар» оятини нозил қилиши билан дарҳол миртларини йиртиб, рўмол қилиб ўрадилар». Абу Довуд ва Бухорий ривоят қилганлар.

Аллоҳнинг охирги ва мукаммал дини бўлмиш Ислом зоҳир бўлган пайтда инсоният жаҳолат ботқоғига ботган ҳолда эди. Инсон ҳаётининг деярли барча соҳалари издан чиққан эди. Инсон ҳаётининг барча жабҳалари йўлдан чиқишига эса эътиқод ва ибодат бузуқлиги сабаб бўлган эди.