Тахлил (530)
Замонавий рус миллатчилиги СССР парчаланиб кетгунга қадар шаклланган иккита - совет-коммунистик ва анъанавий-«ватанпарварлар» субмаданиятидан келиб чиқади (бу фарқ Алексей Зудиннинг таҳлилий шарҳида асослаб берилган). Сўнгги ўн беш йилликда рус миллатчилигининг эволюцияси совет-коммунистик ва анъанавий-«ватанпарварлар» субмаданиятлари мусобақаси, уларнинг бир-бирини танқид қилиши, яқинлашишга ҳаракатлари, шунингдек, уларнинг ички дифференциацияси билан белгиланади.
Жуда кўп сонли замонавий технологияларнинг илдизлари исломга ва ислом мафкурасига бориб тақалади. Гап бу жамиятни кандай қилиб бошқариш, қандай қилиб етакчиликни таъминлаш, қандай қилиб фоҳишалик, пиёнисталик, қашшоқлик муаммоларини тугатиш, иқтисодий тизим ташкил қилишга ўргатадиган сиёсий, ижтимоий ва иқтисодий технологиялар ҳақида бормоқда.
Кўплаб олимларнинг фикрига кўра, ҳаётнинг ердан ташқари шаклларини топиш инсоният учун навбатдаги буюк қадам бўлади. Дарҳақиқат, ушбу ташаббусларнинг энг нуфузли тарафдорларидан бири бўлган америкалик астроном Карл Саганнинг (Carl Sagan) сўзларига кўра, бундай тадқиқотлар «инсон тури учун космик» контекст топишдан иборат, яъни моҳиятан «ўзини ўзи излаш» ҳисобланади.
Ибн Халдун – 14 асрда яшаб, турли хил мавзуларда ижод қилган мусулмон мутаффакир олимидир. У ўзининг “Муқаддима” асарида давлат ва миллатларнинг юксалиши ва таназзулга юз тутиши сабабларига алоҳида эътибор қаратади. Шу нуқтаи-назардан қараганда, Ибн Халдуннинг иқтисод ва сиёсий иқтисод бўйича ёзган асарлари бугун ҳам ўз долзарблигини йўқотгани йўқ. Хусусан, олим давлатнинг ёлланма қўшинларга чиқиш ва сарф-ҳаражатларини камайтиришга кўпроқ урғу беради.
20 аср. Фуқаролар уруши
Оқлар
Тажрибали қўмондонлик, яхши тайёрланган офицерлар, бошланишида кучли ва кўп сонли армия, кучли давлатлардан молиявий ва ҳарбий кўмак. Халқ асоси аристократия, буржуа, деҳқон крестянлар.
Мафкура платформаси: эски қадриятлар.
Ғоя якуний мазмуни: комунистларни йўқотиб, эски тузумга қайтамиз. Оқ пошшо биланми ёки йўқми, кўп нарса олдиндагидек бўлади. Вектор ўтмишга.
Мусулмонлар орасида динга алоқаси бўлган – таълим, маросим ва байрамлар текин бўлиши керак деган қандайдир қолип (стереотип) бор. Ҳатто, одамлар орасида диний адабиётлар ҳам текин бўлиши керак деган фикрлар юради, аммо бу фикрлар ўн йил олдинги ҳолатга қараганда бир мунча камайганга ўхшайди. Қанчалик оғир бўлмасин аммо, бу оддий ногирон нафақаҳўрлар мантиқидир.
Қуйидаги мақолани ўқиб, ўқувчида ўзига хос мулоҳазалар туғилиши табиий. Лекин шуни унутмаслик керакки, бугунги кундаги ахборот манбаларининг бир томонга йўналтирилганлиги натижасида, халқлар ўзларининг тарихий забардастликларини унитиб, қора пиар орқали ўзларини намойиш қилаётган, аслида ғараз ва зулмнинг манбаи бўлганларга ҳавас қилишмоқда.
Шундай бўлганида биз жаҳонга ўзимизнинг маданий, фикрий ва сиёсий тараққиётимизни намоён қилган ва бир пайтлар сиёсат маркази бўлган Хунза, Ахти, Кумух, Ведено, Жайри ва Таркиларни шаҳар меъморчилигининг жавҳарларига айлантирган бўлар эдик. Бироқ гап ҳозир бу ҳақда эмас. Вена фақатгина меъморий ёдгорлик эмас. Вена – бутун насроний ғарб цивилизациясининг тимсолидир.
Суриядаги можаро 2018 йил 18 сентябрь оқшомига тўғри келган яҳудийларнинг асосий байрами Йом-Кипур («Қиёмат куни») арафасида рўй берди. Қадимги Исроилда шу куни қурбонлик келтириларди ва анъанавий э маросимлари ўтказиларди. Ҳозир хўроз ёки товуқни қурбонлик қилишни ўз ичига оладиган «капарот» маросими ўтказилади.
Келинг, мазҳаблар Исломнинг фундаментал институтлари эмаслигини тан олайлик. Қуръонда ҳам, Суннатда ҳам улар ҳақида очиқ-ойдин айтилмаган. Бунинг устига, Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан кейинги дастлабки асрларда ҳам мазҳаблар бугунги кўринишда мавжуд бўлмаган, улар анча кейин пайдо бўлишган.
Ҳозирги асримизда кўпларнинг фатво беришда оғишишлари орқасида ётган асосий сабаб ғарбнинг мафкураси ва ғарбнинг цивилизациясига тақлид ёки қарамлик-истасангиз “қуллик” деб айтинг,-дир.
Сўнгги ўн йиллар ичида дунё янада торайиб кетди ва бу фақат аҳоли нуфусининг ошиши билан боғлиқ эмас. Глобализациянинг кучайиши оқибатида инсон узоқ масофаларни бир зумда босиб ўтадиган бўлди. Ахборот, капитал ва бошқа шу каби бугунги жамиятни усиз тасаввур қилиб бўлмайдиган нарсалар учун чегара қолмади.
Украина Православ Черкови (УПЧ) автокефлиясини (черков мустақиллигини) тан олиш атрофида ҳозирги пайтда рўй бераёган воқеалар мусулмонлар учун ҳеч қандай алоқаси бўлмаган ва улар учун қизиқиш уйғотмайдиган ички православ низоси бўлиб кўриниши мумкин. Лекин аслида бундай эмас. Бироқ нима учун эканлигини тушунтиришдан олдин гап нима ҳақида эканлигини изоҳлашдан бошлаймиз, чунки буни ҳамма ўқувчиларимиз ҳам аниқ тасаввур қила олмайди.