“Бироқ тавба қилган, иймон келтирган ва солиҳ амаллар қилган инсон бундан мустаснодир. Ана ундай зотларнинг ёмонликларини Аллоҳ яхшиликларга алмаштириб қўяди. Аллоҳ Ғафурдир, Раҳиймдир. Кимки тавба қилса ва солиҳ амал қилса, бас у чиндан Аллоҳ томонга қайтган бўлади”. (Фурқон сураси, 70-71-оятлар).

"Бу Қуръон, оятлари устида тафаккур юритишлари ва ақл эгалари насиҳат олишлари учун Биз сизга нозил қилган муборак китобдир". (Сод сураси, 29-оят)

63-бет
Аллоҳни маҳкам тутиш бу пайғамбарга келган оятларни тиловати.

"Раҳмоннинг бандалари эҳсон қилганларида исроф ҳам, хасислик ҳам қилмайдиган, бу иккисининг орасида ўрта йўл тутадиган инсонлардир. Улар Аллоҳга қўшиб, бошқа худога сиғинмайдиган, Аллоҳ ҳаром қилган жонни ноҳақ ўлдирмайдиган, зино қилмайдиган зотлардир. Кимки, ўшандай ишларни қилса, жазога дучор бўлади. Унга Қиёмат куни азоб кўпайтириб берилади ва у хор бўлиб, азоб ичра абадий қолиб кетади". (Фурқон сураси, 67-69-оятлар).

"Шубҳасиз, бу Қуръон энг тўғри йўлга бошлайди ва солиҳ амаллар қилувчи мўминларга улар учун улкан ажр борлиги ҳақида башорат беради. Охиратга иймон келтирмаганларга эса аччиқ азоб тайёрлаб қўйганлигимизни билдириб огоҳлантиради" (Исро сураси, 9, 10-оятлар).

“Раҳмоннинг (суюкли) бандалари ерда оғир-босиқлик билан юрадиган, жоҳиллар хитоб қилиб қолса, уларга чиройли муомала қиладиган, тунларини Раббилари учун саждада ва қиёмда ўтказадиган зотлардир. Улар: “Эй Раббимиз, биздан жаҳаннам азобини буриб юборгин, зеро, унинг азоби шаксиз ўз аҳлига қаттиқ ёпишгувчидир”, дея илтижо қиладиган инсонлар. Албатта жаҳаннам маскан ва манзилгоҳларнинг энг ёмонидир”. (Фурқон сураси, 63-66-оятлар).

Бизга Қуръондек буюк неъматни ато қилган Аллоҳ таборака ва таолога беҳад ҳамду санолар бўлсин!

Аллоҳ таоло «Нисо» сурасида: «Эй, аҳли китоблар! Динингизда ҳаддан ошманг ва Аллоҳ ҳақида ҳақдан бошқани айтманг. Албатта, Масийҳ, Ийсо ибн Марям Аллоҳнинг Пайғамбари, Марямга илқо қилган калимаси ва Ундан бўлган руҳдир. Бас, Аллоҳга ва Унинг Пайғамбарларига иймон келтиринг. Уни учта деманг. Тўхтанг, ўзингизга яхши бўлади. Албатта, Аллоҳ ягона илоҳдир, ўзга эмас. У Ўзининг боласи бўлишидан пок бўлди. Осмонлардаги нарсалар ва ердаги нарсалар Уникидир. Вакилликка Аллоҳнинг Ўзи кифоя қилур», деган (171-оят).

Ҳар гал Масжидул ҳаромга борганимда кўпчиликнинг қўлида Қуръон кўраман. Айниқса, Рукнул яманий тарафга қараган, икки қаватли салқин бўлмалар асосан маҳаллий араблар билан тўлади. Уларнинг деярли ҳаммаси устунлар тагига тахлаб қўйилган Қуръон китобларига “ҳужум қилиб”, намоз вақтигача тиловат билан машғул бўладилар.

Дунёда ҳар хил одамлар бор. Уларнинг дунёқараши, фикрлаши ҳам турлича. Қизиғи, ҳамма ўзини ҳақ деб билади. Ҳатто баъзилар: “Ҳар кимнинг ўз ҳақиқати бор. Менинг ҳақиқатимни сиз тан олмаслигингиз мумкин. Балки сизнинг фикрингиз менга ёқмас”, дейди. Хўш, ундай бўлса, кимнинг гапи тўғри? Миллиардлаб инсонлар “ҳақиқати” орасида қайси бири асл ҳақиқат?