У шундай Зотдурки, ҳис орқали билинадиган ё хаёлда тасаввур этиладиган, ёки гумон этиладиган, ёхуд кўнгилда кечадиган, ёинки фикрда ўтадиган ҳар бир васфдан муназзаҳ — покдир.

Бу икки исм «Раҳмат» сўзидан олинган, «Раҳмат» эса марҳумни — раҳим-шафқат қилинувчини талаб қилади, илло, (раҳматга) муҳтож бўлмаган бирор марҳум йўқдир!

Бу исм илоҳий сифатларга ҳақли бўлган, рубубий (тарбият қилувчилик) наът(сифат)лари билан васфланган, ҳақиқий вужуд (борлиф)да ягона бўлган Мавжуднинг (доимо бор бўлувчи зотнинг) хос исмидир.

(Тўғри билан бузуқни, ҳаром билан ҳалолни фарқламаслик)

«Ёмон олимлар» деганда, «дунё неъматларидан завқланиш, дунё аҳли ёнида каттароқ мартаба, мансабга ўтириш» мақсадида илм олган кишиларни назарда тутганмиз.
Аллоҳ Расули буюрадилар:

Ўрта асрларда яшаб ўтган буюк ислом уламоси ва мутафаккири Абу Ҳамид Ғаззолий роҳимаҳуллоҳ ҳақида эшитмаган мусулмон кам топилса керак. У араб халифалиги ўз қудратининг чўққисидан ўтган, лекин ислом дунёси кўплаб халқларнинг маданиятини ўзлаштирган ҳолда улкан ҳудудларга тарқалган пайтлар яшаб ўтган. Бу жараён давомида биз бугунги кунда шундай деб атайдиган ислом маданияти шаклланган.

Халқнинг хилоф илмига берилиб кетиши сабаби, мунозара ва жадал офатларининг тафсилотлари ва унинг мубоҳ бўлиши шартлари. Билгилки, Расулуллоҳдан (соллаллоҳу алайҳи васаллам) сўнг давлатни ҳидоятга эргашган хулафои рошидинлар бошқардилар. Улар Аллоҳ маърифатига эга олим, ҳукм чиқаришда етук фақиҳ, фатво беришда мустақил зотлар эди.

Бу савол бугунги кунда илгари мисли кўрилмаган даражада долзарб, чунки гап илмий тадқиқотлар ва ишланмаларга маблағлар сарфлаш ҳақида кетганда Яқин Шарқ ҳамон бутун дунёдан ортда қолмоқда, бу эса минтақадан «ақллар қочиши» туфайли янада хавотир уйғотади.