Ҳақ эвазига хатми Қуръон қилдириб, савобини бағишлаш
Шомий раҳматуллоҳи алайҳ “Дуррул мухтор” шарҳи ва ўзларининг “Шифоул алийл” рисоласида очиқ-ойдин кучли далиллар билан Қуръони карим ва бошқа нарсаларни таълимига ҳақ олиш борасидаги мутаххир олимларнинг ижозати ва унинг иллати диний зарурат эканлиги, унга халал етиши билан дин низомига халал етишини баён қилган. Шунинг учун зарурат доирасига чегараланиш лозимдир, яъни Қуръони карим, ақоид, фиқҳ кабиларни таълимига ҳақ олиш жоиз. Шу боис савобини бағишлаш мақсадида ҳақ эвазига Қуръони каримни хатм қилдириш ёки бирор тасбиҳ ўқиттириш ҳаром ҳисобланади. Чунки, буларда бирор диний зарурат йўқ. Ҳақ эвазига хатми Қуръон қилгувчи ва қилдиргувчилар гуноҳкор бўлади. Ҳақ эвазига хатми Қуръон қилувчига бундан бирор савоб ҳосил бўлмас экан, у маййитга нимани бағишлайди?
Шомий раҳматуллоҳи алайҳ бу борадаги кўплаб фақиҳларнинг сўзларини “Тожуш шариа”, “Айний”, “Шарҳу Ҳидоя”, “Ҳошияту хойриддин” ва “Баҳрур роиқ”лардан нақл қилиб келтирган. Жумладан, Хойриддин Рамлий раҳматуллоҳи алайҳнинг қуйидаги сўзларини ҳам нақл қилиб келтирган: “Савобини бағишлаш учун қабрга Қуръон тиловат қилдириш ёки ҳақ эвазига хатми Қуръон қилдириш саҳабаи киром ва табаа тобиин каби уммат пешқадамларининг бирортасидан нақл қилинмаган. Шунинг учун бу бидъатдир”.
“Фатвои рашидия”да ҳам савобни бағишлаш борасида шундай дейилган: “Бирор кун ёки бирор нарсани тайин қилиб олмай маййитга савоб бағишлаш айни савобли ишлардандир. Лекин, ҳозирги кундаги каби маълум бир кун ёки амалларни қилмаса бўлмайдида деб тайин қилиб олиш ножоиздир”.