362-бет (Фурқон 21-32)
Кофирлар кибр билан рисолатни фаришта олиб тушишини, худонинг ўзини кўришни талаб қиладилар. Вақт келиб фаришталарга дуч келганларда Аллоҳдан нажот сўраб қоладилар.

“Биз Аллоҳга шукр қилгин, дея ҳақиқатда Луқмонга ҳикмат ато қилдик. Кимки шукр қилса, бас фақат ўзи учун шукр қилган бўлади. Ким кофир бўлса, бас Аллоҳ Ғанийдир, Ҳамийддир. Эсланг, Луқмон ўғлига насиҳат қилиб деган эди: Эй ўғилчам, Аллоҳга ширк келтирма, ширк энг катта зулмдир!” (Луқмон сураси, 12, 13-оятлар).

342-бет
Мўминлар нажот топиши ва уларнинг сифатлари, тажовуз қилмасликлари, жаннат мукофоти ваъдаси. Инсоннинг асли лойданлиги ва она қорнида шаклланиш босқичлари. Аллоҳнинг энг баракотли яратувчи экани. Ўлим ва қайта тирилиш. Одамлар устидан етти йўл (осмон) яратилгани.

"Бас, Биз унинг ўзини ва уй-жойини ерга юттириб юбордик. Унга Аллоҳдан бошқа ёрдам берадиган бирор гуруҳ топилгани ҳам йўқ ва у ўзини ўзи қутқара олгани ҳам йўқ. Кеча унинг ўрнида бўлишни орзу қилганлар энди бундай деб гапира бошладилар: “Вой аттанг! Аллоҳ хоҳлаган бандасига ризқни кенг қилиб, хоҳлаганига торайтириб қўяркан-а! Агар Аллоҳ бизга мараҳамат қилмаганда бизни ҳам юттириб юборган бўларкан-а! Во ажабо, кофирлар нажот топмас эканлар-а?!" (Қасас сураси, 81, 82-оятлар).

322-бет
“Одамларга ҳисоблари яқинлашиб қолди. Улар эса, ғафлатда, юз ўгирувчи бўлган ҳолларида. Қачон Роббиларидан янги эслатма келса, фақат уни ўйнаётган ҳолларида тингларлар”.

52. Сизларнинг умматингиз ягона бир умматдир. Мен эса Парвардигорингиздирман. Бас, Мендан қўрқинглар!

102. Эй мўминлар, Оллоҳдан ҳақ-рост қўрқиш билан қўрқинглар ва фақат мусулмон бўлган ҳолларингизда (ҳаёт кечириб, мусулмон бўлган ҳолларингизда) дунёдан ўтинглар!

Албатта, молу жонда синовга учрайсиз. Албатта, сиздан олдин китоб берилганлардан ва ширк келтирганлардан кўплаб озор эшитасиз. Агар сабр қилсангиз ва тақво қилсангиз, албатта, бу салмоқли ишлардандир.

"(Қорун) қавмининг олдига зийнатларига бурканган ҳолда чиқиб келди. Дунё ҳаётини истайдиганлар дедилар: “Қани энди бизга ҳам Қорунга берилгани каби нарсалар берилсайди! У ниҳоятда бахтли одам-да!” Илм ато қилинган инсонлар (уларга) айтдилар: “Эҳ, ҳолингизга вой бўлсин! Иймон келтирган ва солиҳ амалар қилган кишилар учун Аллоҳ берадиган савоб яхшироқдир. Унга эса фақат сабр қилувчиларгина етиша оладилар”. (Қасас сураси, 79, 80-оятлар).

"Қорун: “Менга бу мол-дунё фақат ўзимнинг илмим туфайли берилган!” деди. Ахир у билмасмиди, Аллоҳ ундан аввал ўтган асрларда ундан кўра кучлироқ ва моли кўпроқларни ҳалок қилган. Жиноятчилардан уларнинг гуноҳлари ҳақида сўраб ўтирилмайди. (Қасас сураси, 78-оят).