Олим киши билганига амал қилиши, нафсини буюрилган ишга итоат эттиришни ўзига шиор қилиб олиши керак. Аллоҳ таоло: «Таврот юклатилган (берилган) сўнгра уни кўтармаган (унга амал қилмаган) кимсаларнинг мисоли худди китобларни ортиб кетаётган эшакка ўхшайди» (Жума сураси, 5-оят), деган кишилардан бўлиб қолмасин. Қатода розияллоҳу анҳу Аллоҳ таолонинг: «Зотан у биз (ваҳий орқали) берган таълимимиз сабабли (чуқур) билим эгасидир» (Юсуф сураси, 78-оят), деган сўзи ҳақида: «Яъни, у билган илмига амал қилувчидир», деган эди. Ривоят қилинишича, Расулуллоҳ алайҳиссалом: «Кўп гап йиғувчилар ва кўп гапирувчиларга вайл бўлсин», дедилар. У зот бу билан эшитганига амал қилмайдиганларни назарда тутган. Абдуллоҳ ибн Ваҳб Суфён розияллоҳу анҳудан келтирилган ривоятда Хизр алайҳиссалом Мусо алайҳиссаломга: «Эй Имрон ўғли! Илмни амал қилиш учун ўрган, агар гапириш учун ўргансанг, сенга ҳалокат ва нури бошқаларга бўлади», дедилар. Али ибн Абу Толиб: «Инсонлар илм олувчининг олган илмидан ўзига фойда кам, деб ўйлаганлари учун илм олишга қизиқмадилар», деди. Абу Дардо: «Энг кўп қўрққаним Аллоҳ таолонинг ҳузурида турганимда сен билар эдинг, унга қандай амал қилдинг, деб айтишидир», дер эди. Яна у киши: «Қуруқ гапдан кўра унга амал қилувчи, тўғри гапдан кўра, уни айтувчи, илмдан кўра уни олувчиси яхшироқдир», деди. «Мансур-ул ҳикам» да: «Ким олган илмига амал қилмаса, илмидан унга фойда етмабди», дейилган. Олимлардан бири: «Илмнинг меваси унга амал қилиш, амалнинг меваси унга ажр олишдир», деган. Солиҳлардан бири айтади: «Илм амални чақиради, агар амал жавоб берса, илм келади, аксинча бўлса, илм кетади». Донишмандлардан бири: «Илмнинг яхшиси фойдалиси бўлиб, сўзнинг яхшиси тўхтатиб қолинади-ганидир», дейди. Адиблардан бири: «Илмларнинг самараси билиб олганига амал қилишдир», дейди. Улуғлардан бири: «Илмнинг тўлиқлиги ундан фойдалана олиш, амалнинг тўлиқлиги уни кам деб ҳисоблашдир. Ким илмидан фойдаланишни билса, гўғри йўлдан адашмайди, ким амалини кам ҳисобласа, мақсадига етади», дейди. Абу Таммом Тоий шеър айтди:

Шариатда бидъат номи билан танилган нарсалар ҳам гуноҳлар сафига қўшилади. Одамлар дин борасида янгилик чиқариб, ихтиро қилган нарсалар бидъатдир. У эътиқодий бидъатми, амалий бидъатми фарқи йўқ.

АҚШ ташқи ишлар вазирлиги матбуот котиби Мэттью Миллер Исроилга қарши очилган даъвода “АҚШ сифатида биз қатлиом деб баҳолайдиган жиноят кўрмаяпмиз” деди.

Hürriyet газетасига кўра, Туркия ҳудудида Исроил разведкасига қарши операцияга бир неча ой давомида тайёргарлик кўрган ва иш бўйича судланувчиларни, шу жумладан чет элда кузатув олиб борилган

Қатъий далиллар билан собит бўлган кичик ва катта гуноҳларни ҳалол дейиш куфрдир. Гуноҳни енгил ҳисоблаш, уни мубоҳ деб билиш ҳам куфрдир.

ИШИДнинг Керманда генерал Сулаймоний хотирасига бағишланган маросимдаги портлашлар ортида айнан унинг одамлари тургани ҳақидаги баёноти бир кун аввал анча мудҳиш кўринган теракт билан боғлиқ вазиятга ойдинлик киритади.

Исроилнинг эксклавдаги 90 кунлик тажовузи давомида 9730 нафар бола ва 6830 нафар аёл ҳалок бўлди.

Кўринишидан, у жуда ёмон кўрадиган «басурман»лар билан бирдамлик ўйинидан чарчаган Россия ташқи ишлар вазири, онасининг фамилияси Лавров номи билан машҳур бўлган Калантарян очиқчасига гапириб, СВОнинг (Украинага бостириб кириш) мақсадлари Ғазодаги қассоб Нетаняхунинг мақсадлари билан мос келишини тан олди ва бир вақтнинг ўзида унинг қонхўрлик сиёсатига ижобий баҳо берди.

Расулуллоҳнинг “Ёсин сураси қуръоннинг қалбидир” деган ҳадиси ҳақида ҳукм чиқариш учун илм толибига эслатма

Чеченистон раҳбари Рамзан Қодиров ички ишлар вазирлиги ва Россия гвардияси қўмондонлари ва бўлинмалари раҳбарлари билан учрашув чоғида жиноят содир этганларнинг қариндошларини жиноятлари учун жазолашга чақирди.

Ал-Форуқий сионистик феноменни ўз асарлари, жумладан, учта махсус китоб, шунингдек, ўнлаб мақолалар, семинарлар, маърузалар ва баҳслар орқали тақдим этишга ҳаракат қилди. Унинг сионизм ҳақидаги тақдимоти ўзининг чуқурлиги ва қарашлари билан ажойиб эди. Бунда унга дин тарихи ва Ғарб цивилизацияси ривожланиши билан бирга келган Ғарб фалсафаси ҳақидаги билимлари ёрдам берди.

Ҳазрати Ҳавводан доимо бир қиз-бир ўғил эгиз фарзанд туғилар эди. Эгиз туғилган болалар бир-бирларига никоҳланардилар.