Шариатда никоҳ учун муайян бирор ой ёки бирор - бир кун тайин қилинмаган. Аммо шаввол ойида никоҳланмоқ афзалроқ. Чунки Оиша онамиз розияллоҳу анҳо: “Мени Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам шаввол ойида никоҳладилар”, деганлар. Маълумки, шаввол ойи қамарий ойларнинг ўнинчиси ҳисобланиб, Рамазон ва Қурбон ҳайитлари орасида келади.

Девбанд улуғлари масалаларда ўзларининг ҳақгўйлиги ва софгўйлиги (бор гапни гапириши) билан маълум ва машҳурдир. Буни ҳамма билади. Аммо уларнинг тақво ва тавозесининг яна бир жиҳати борки, буни камдан-кам одам билади.

Кореялик олим катта намунада тадқиқот ўтказди ва зодиак белгилари инсон тақдирига таъсир ўтказа олмаслигини исботлаб берди.

Ибн Масъуд (розияллоху анҳу)дан ривоят қилинади: Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) дедилар: «Аллоҳнинг раҳматидан умидвор фожир Унга (Аллоҳга) обид бандадан кўра яқинроқдир». Инсоннинг умидсизликка тушиши, бу унинг Аллоҳни танимаганидандир. Банда Аллоҳдан унинг саховат ва марҳаматини билиши даражасида умидвор бўлади. Умидсизлик эса нодонликдан. Аллоҳтаоло деди: «Парвардигорининг раҳматидан фақат гумроҳ кимсаларгина ноумид бўлурлар» (Ҳижр, 56).

Мустазҳир биллоҳ - Абул Аббос Аҳмад ибн Муқтади биллоҳ. 470 йили шаввол ойида туғилган. Унга отасининг ўлими олдидан байъат берилди, шунда ёши ўн олтидан озроқ ўтган эди.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: «Эшитган барча нарсасини гапиравериши кишининг ёлғончилигига кифоя қилади», дедилар» (Имом Муслим ривоят қилган).

"Дунё Нетаняху деган ҳаста, маняк, психопат, қон билан озиқланадиган вампирнинг ваҳшийлигини кузатмоқда. Эй Америка давлати бу қон сенинг қўлингда. Сиз Исроил каби бу геноцид учун жавобгарсиз",-дейди Туркия раҳбари.

Хитой етакчиси Си Цзинпин пойтахт Пекинда бўлиб ўтган Хитой-Араб мамлакатлари ҳамкорлик форумининг 10-Вазирлар конференциясида нутқ сўзлади.

Ислом ва мусулмонларнинг аломати деб тушуниладиган нарсаларнинг барчасига “Ислом шиорлари”, дейилади. Масалан, Қуръони карим, Байтуллох масжидлар, муқаддас мақом (сафо, марва, мақоми Иброҳим в.ҳ.)лар, намоз, азон ва бошқа шу турдаги ислом шиорларини ҳурмат қилиш улуғ савобли амалдир. Қуръони каримда шундай дейилади:

Ибн Аббос (розияллоҳу анҳу) ривоят қилдилар: Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)дан сўрадилар: «Аллоҳнинг авлиёлари кимлар?» Расули акрам жавоб бердилар: «Кўрганда Аллоҳнинг зикри ёдга тушадиган бандалардир».

 Афсус... «Уларни ҳидоят қилгандан кейин, токи уларга нимадан тақво қилишларини баён қилгунча; Аллоҳ бирор қавмни адаштирмас». (Taвба: 115)

Ушбу масаланинг қадри, аҳамияти ва масъулиятини янада яхшироқ тушуниш учун «Оила қуришдан мақсад нима?» деган саволга жавоб топишга мажбурмиз. Аллоҳ таоло нега бундай амрни бизга масъулият қилиб юклади? Нима учун бундай масъулият билан вазифалантирилдик?